Οι Αμερικανοί αλλά και οι εγχώριοι πολιτικοί παράγοντες δήλωσαν πως ότι έγινε με τη Γαλλία έγινε με τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ ( κανονικά δε θα έπρεπε να μας ενδιέφερε η γνώμη των ΗΠΑ για τέτοια ζητήματα αλλιώς αναγόμαστε σε κράτος.. περιορισμένης κυριαρχίας) ωστόσο, αμέσως μετά τη συμφωνία με τη Γαλλία κυκλοφόρησε ότι οι ΗΠΑ ζητούν αυτή να υπογραφεί με ισχύ επ’ αόριστον αν και ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην ομιλία του στο Παρίσι σε 5ετούς διαρκείας συνθήκη. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, τα ανταλλάγματα πρέπει να είναι σαφή, συγκεκριμένα και τέτοια που και η ελληνική πλευρά έχει να κερδίσει από αυτά αρκετά.
Μέρος των συμφωνιών αυτών είναι συνήθως και η παραχώρηση υλικού μέσω EDA με ένα μικρό τίμημα με το Στρατό Ξηράς να έχει μεγάλες ανάγκες σε οχήματα και δη, τεθωρακισμένα διαφόρων ειδών για να καλύψει πολλές από τις ‘τρύπες” που έχει στο υλικό του.
Αυτό όμως που θεωρούμε ότι θα ήταν και το πλέον σημαντικό να κερδίσει η Ελλάδα από αυτή τη συμφωνία ως προς τα οπλικά συστήματα, δεν είναι άλλο από ένα αίτημα παροχής αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού από αυτά που αποσύρονται από την Αμερικανική Αεροπορία. H USAFαποσύρει σταδιακά τα παλαιότερα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού της KC-135 καθώς σταδιακά θα εισέρχονται σε υπηρεσία τα νεότερα Pegasus τα οποία όμως έχουν ακόμα δρόμο να διανύσουν λόγω προβλημάτων που είχαν, με τη Boeing να εργάζεται μεθοδικά να τα επιλύσει αφού το κόστος αυξάνει και επιβαρύνει την εταιρεία.
Τα υπό αντικατάσταση KC-10 και KC-135 τα οποία είναι πολλά σε αριθμό θα μπορούν να διατεθούν σε συμμάχους των ΗΠΑ και όσα βρίσκονται ότι είναι αρκετά ταλαιπωρημένα από τη συνεχή υπηρεσία θα αποσύρονται σταδιακά. Στα πλαίσια της MDCA η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού από τις ΗΠΑ, από τα αποσυρόμενα, μαζί με επιπλέον αριθμό αυτών για εξασφάλιση ανταλλακτικών και έτσι να μειωθεί και το κόστος υποστήριξής τους για την Πολεμική Αεροπορία. Την περασμένη άνοιξη μάλιστα, ο Υπουργός κ. Παναγιωτόπουλος, ερωτηθείς για το ζήτημα των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού είχε απαντήσει ότι το Υπουργείου επεξεργαζόταν μία προμήθεια αεροσκαφών του τύπου. Θεωρούμε ότι η MDCA δίνει μία τέτοια ευκαιρία.
Αν κάτι λείπει πολύ από την Πολεμική Αεροπορία η οποία αναβαθμίζεται, καμία αντίρρηση σε αυτό, είναι η ικανότητα εναέριου ανεφοδιασμού πράγμα για το οποία η Αεροπορία έχει γνωμοδοτήσει υπέρ εδώ και πάνω από 2 δεκαετίες αλλά καμία κίνηση δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση. Η ύπαρξη αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού σε συνδυασμό με τα Rafale και το βαρύ οπλικό φορτίο που μπορούν να φέρουν σε καθήκοντα CAP, θα φέρουν την πολυπόθητη “άνετη” υπεροχή έναντι των Τούρκων σε όλο το Αιγαίο αλλά και μέχρι την Κύπρο, χώρο κρίσιμων εθνικών συμφερόντων έναντι της τουρκικής απειλής. Για το ζήτημα είχαμε αναφερθεί πολύ αναλυτικότερα σε παλαιότερο άρθρο μας εδώ:
Σε περίπτωση που δεν συμβεί αυτό με τη νέα MDCA και αφού εξεταστεί το ζήτημα της παραχώρησής τους εκτός αυτής με τις τυπικές αμερικανικές διαδικασίες, τότε υπάρχει η λύση πάντα της Γαλλίας, η οποία αποσύρει σταδιακά τα δικά της παλαιότερα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού και τα αντικαθιστά με τα Α400 και φυσικά αν είναι πτητικά ανεκτά από την Πολεμική Αεροπορία.
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ: Πολεμική Αεροπορία
