Από τις αρχές του χρόνου αλλά και πριν λίγες μέρες, είδαν το φως της δημοσιότητας, σκέψεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης, για να έχουν οι δύο γονείς, σε κάθε διαζύγιο, από κοινού, εκτός από την γονική μέριμνα και την επιμέλεια.
Με τους όρους όπως αυτοί έχουν νόημα στις μέρες μας, έχοντας από κοινού την μέριμνα, συναποφασίζουν οι δύο γονείς για τα πολύ σοβαρά θέματα που αφορούν τα ανήλικα τέκνα, όπως είναι τα θέματα υγείας κτλ.
Ο έχων όμως την αποκλειστική επιμέλεια, αποφασίζει που θα κατοικεί το παιδί, σε ποιο σχολείο θα πάει, ποιους θα έχει φίλους, σε ποια ομάδα ή όμιλο μπορεί να γραφεί για αθλητικές ή άλλες δραστηριότητες, πότε θα βγει από το σπίτι και που θα πάει, πότε θα πάει κάποιο ταξίδι, τι ρούχα θα φοράει, πόσα χρήματα θα ξοδέψει για κάθε τι από τα παραπάνω, πότε θα κοιμάται, πότε θα ξυπνάει, τι φαγητά θα τρώει κτλ. κτλ
Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, οι μισοί γάμοι περίπου καταλήγουν σε διαζύγιο. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ μάλιστα αύξηση της τάξεως του 74,2% παρατηρείται στα διαζύγια στην χώρα μας, καθώς το 2017 εκδόθηκαν 19.120 διαζύγια σε σχέση με τα 11.013 που εκδόθηκαν το 2016. Τώρα με την καραντίνα τα διαζύγια αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο.
Αν επομένως έχουμε περίπου 20.000 διαζύγια, δηλαδή 40.000 άτομα, με κάπου 120.000 συγγενείς και φίλους ετησίως, έτοιμους “να πιουν το αίμα” της αντίθετης πλευράς, γιατί δυστυχώς εκεί καταλήγει το 90% τουλάχιστον των διαζυγίων, θα πρέπει να σκεφθεί πολύ καλά πριν κάνει αυτή την κίνηση της συνεπιμέλειας η Νέα Δημοκρατία.
Δεν ξέρουμε , τι απωθημένα ή τι προβλήματα μπορεί να είχε εκείνος ή εκείνη που το πρωτοσκέφθηκε, αλλά αυτό θα οδηγήσει σε εκτίναξη του αριθμού των αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων για αδικήματα άσκησης ενδοοικογενειακής βίας και όταν λέμε ενδοοικογενειακή βία, δεν εννοούμε απαραίτητα την σωματική βία.
Αφού θα έχουν από κοινού την επιμέλεια, θα πρέπει 20.000 ζευγάρια ανά έτος που χώρισαν τα τελευταία 12 χρόνια για παράδειγμα, άρα περίπου γύρω στα 200.000 ζευγάρια, που δεν θέλουν ούτε ζωγραφιστό να δουν ο ένας την άλλη και αντιστρόφως, να συνεννοούνται κάθε μέρα για το τι θα κάνουν τα παιδιά. Δηλαδή 400.000 και πλέον άτομα, με περίπου 1.200.000 συγγενείς πρώτου βαθμού και στενούς φίλους, αλλά και περίπου 300.000 παιδιά, θα μπουν στο “τριπάκι” της αντιπαράθεσης, αφού είναι πολύ δύσκολη η συναπόφαση, για το τι θα κάνουν τα παιδιά, που από τα 12, 13 έτη και μετά “γράφουν” τους κηδεμόνες τους, ούτως ή άλλως κανονικότατα.
Αφού και οι δύο γονείς θα έχουν την επιμέλεια, θα πρέπει ενώ διαφωνούν στα πάντα να συμφωνούν που θα κατοικεί το παιδί, σε ποιο σχολείο θα πάει, ποιους θα έχει φίλους, σε ποια ομάδα ή όμιλο μπορεί να γραφεί για αθλητικές ή άλλες δραστηριότητες, πότε θα βγει από το σπίτι και που θα πάει, πότε θα πάει κάποιο ταξίδι, τι ρούχα θα φοράει, πόσα χρήματα θα ξοδέψει για κάθε τι από τα παραπάνω, πότε θα κοιμάται, πότε θα ξυπνάει, τι φαγητά θα τρώει και πάνω από όλα κάθε πότε που και πως θα βλέπει ο καθένας το παιδί του κτλ. κτλ Έρχεται ΚΟΛΑΣΗ στην ελληνική κοινωνία και η Ν.Δ. θα είναι υπεύθυνη για αυτό που έρχεται.
Ο ένας γονέας θα θέλει το παιδί να κατοικεί στην Πάτρα και ο άλλος στο Ηράκλειο Κρήτης. Ο ένας θα θέλει να γραφεί για μπάσκετ στον Παναθηναϊκό και ο άλλος στον Ολυμπιακό. Ο ένας θα θέλει να πάει σε μαθήματα βιολιού και ο άλλος σε μαθήματα κιθάρας. Ο ένας θα θέλει να πηγαίνει στην εκκλησία και ο άλλος δεν θα θέλει. Ο ένας θα θέλει να το βλέπει δυο φορές τη μέρα και ο άλλος μία φορά την εβδομάδα. Αυτά ακούγονται απλά και αστεία, αλλά δεν είναι αστεία όταν οι διαφωνίες αφορούν άτομα που μισούνται θανάσιμα. Θα θρηνήσουμε θύματα.
Κατ΄αρχήν θα αυξηθούν κατακόρυφα τα δικαστήρια και τα τα ασφαλιστικά μέτρα από τους δικομανείς Έλληνες, ενώ μετά από ένα δύο χρόνια τα νέα ζευγάρια θα το σκέφτονται καλά πριν κάνουν παιδί, αφού αυτό θα αποτελεί άγκυρα σε κάθε βήμα της ζωής τους σε περίπτωση διαζυγίου.
Καθίστε λοιπόν εκεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και λύστε τα προσωπικά προβλήματα εκείνων που είχαν την φαεινή αυτή ιδέα, αντί θα δημιουργήσετε προβλήματα σε εκατομμύρια ανθρώπους, γονείς παιδιά και παππούδες.
