Η NASA μόλις προσγειώθηκε στον Άρη με το Perseverance rover για να αναζητήσει στοιχεία για αρχαία μικροβιακή ύπαρξη και να ανοίξει περαιτέρω το δρόμο για την ανθρώπινη ανακάλυψη.
Από το Sojourner, είναι ο πέμπτος εξερευνητής της NASA, η πρώτη συσκευή που πέφτει πάνω από την επιφάνεια ενός άλλου κόσμου.
Ωστόσο, παρόλο που το ταξίδι είναι σχεδόν τεχνολογικά υπό έλεγχο, οι αναλυτές συμφωνούν ότι λόγω της αβέβαιης χρηματοδότησης, μια αποστολή ανθρώπων είναι πιθανώς ακόμη δεκαετίες μακριά.
Στον μακροχρόνιο στόχο μιας αποστολής, θα μπορούσε το SpaceX του Elon Musk, που σχεδιάζει μια πρώτη ανθρώπινη πτήση το 2026, να νικήσει τη NASA;
Ο πύραυλος Starship τελευταίας γενιάς σχεδιάστηκε για τον σκοπό του Elon Musk, ενώ δύο επαναλήψεις εξερράγησαν στις τρέχουσες δοκιμές τους.
Ο Γ. Σκοτ Χάμπαρντ, πρώτος διευθυντής του προγράμματος Mars της NASA, τώρα στο Στάνφορντ, δήλωσε στο AFP per France24 ότι το SpaceX θα έχει ευκαιρίες και θα στείλει χρήσιμα δεδομένα στην πιθανότητα.
Αυτό θα μπορούσε τελικά να δώσει στο SpaceX ένα πλεονέκτημα έναντι του προτιμώμενου πυραύλου της NASA, το προβληματικό σύστημα εκτόξευσης διαστήματος (SLS) που μαστίζεται από αποτυχίες και υπερβάσεις κόστους.
Αλλά ούτε καν, ένας από τους πλουσιότερους πολίτες του κόσμου δεν θα αντέξει στον Άρη ένα τέτοιο κόστος από μόνος του.
Ο Χάμπαρντ βλέπει τη συνεργασία δημόσιου-ιδιωτικού τομέα πιο πιθανή, με την ιδέα του SpaceX και τη NASA να επιλύει άλλα ζητήματα.
Ανοχή ρίσκου
Η βιωσιμότητα εξαρτάται από τον κίνδυνο που είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε, δήλωσε ο Χάμπαρντ.
Ο Χάμπαρντ είπε ότι η απίτηση κατά τη διάρκεια του προγράμματος Shuttle ήταν ότι οι αστροναύτες βίωναν λίγο περισσότερο από ένα ποσοστό αύξησης τριών τοις εκατό.
Τώρα υποστηρίζουν ότι, ανάλογα με το έργο, οι πτήσεις με βαθύ διαστημικό διάστημα κυμαίνονται μεταξύ 10 και 30 τοις εκατό, οπότε ο Χάμπαρντ είπε ότι η NASA υιοθετεί μια πιο αμυντική ή ευέλικτη στάση.
Η Laura Forczyk, η ιδρυτής της εταιρείας αστρολυτικών συμβούλων διαστήματος και πλανητικός επιστήμονας, δήλωσε στο AFP per Phys.org ότι ενδέχεται να υπάρξει αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου στο οποίο θα υποβάλλονται οι αστροναύτες σωρευτική ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της ζωής τους, την οποία η NASA εξετάζει επίσης.
Πως είναι δυνατόν;
Οι επιστήμονες έχουν μάθει πολλά πράγματα από τις πτήσεις των εξερευνητών στη Σελήνη και τους διαστημικούς σταθμούς.
Ο Jonathan McDowell, ένας αστρονόμος του Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, δήλωσε στο AFP per Deccan Herald ότι υπάρχουν γενικές ιδέες για τη διεξαγωγή μιας αποστολής στον Άρη. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες είναι ελλιπείς.
Η Forczyk δηλώνει ότι ένας τρόπος για να ελαχιστοποιηθεί η ευαισθησία στην ακτινοβολία στο ταξίδι είναι να φτάσουν εκεί νωρίτερα.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει πυρηνική θερμική πρόωση που δημιουργεί πολύ περισσότερη ώθηση από ότι οι τυπικοί χημικοί πύραυλοι που παράγουν ηλεκτρισμό.
Ένας άλλοςτρόπος θα μπορούσε να είναι ο σχεδιασμός ενός διαστημόπλοιου που συλλέγει διαστημική ακτινοβολία με δεξαμενές νερού δεμένες σε αυτό, είπε ο McDowell.
Μόλις φτάσουμε εκεί, στο περιβάλλον διοξειδίου του άνθρακα 95 τοις εκατό, θα πρέπει να βρούμε μέρη για να αναπνεύσουμε. Ως επιστημονική επίδειξη, το Perseverance διαθέτει ένα όργανο για τη μετατροπή του διοξειδίου του άνθρακα σε οξυγόνο.
Ορισμένες επιλογές περιλαμβάνουν την τήξη του πάγου σε οξυγόνο και υδρογόνο στους πόλους του πλανήτη, τα οποία θα τροφοδοτούσαν επίσης πυραύλους.
Η ακτινοβολία θα εξακολουθούσε να είναι τρομακτική στον πλανήτη λόγω της εξαιρετικά λεπτής ατμόσφαιρας και της απουσίας ασφαλούς μαγνητόσφαιρας. Ως εκ τούτου, τα καταφύγια θα πρέπει να προστατεύονται καλά ή ακόμη και να βρίσκονται υπόγεια.
sciencetimes/ skai/ photo pexels
