Τι θα κάνει η Μόσχα σε πιθανό ΠΟΛΕΜΟ Ελλάδας Τουρκίας;

Ποια τα συμφέροντα της «Αρκούδας»

Η πρόσφατη ανακοίνωση της Ρωσικής Πρεσβείας στην Ελλάδα περί του κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας μας ως προς την επέκταση των ναυτικών μιλίων από 6 σε 12 είναι μία πάγια θέση της Ρωσίας, η οποία δεν έχει αλλάξει με τα χρόνια, ανεξάρτητα από της ελληνορωσικές και ρωσοτουρκικές σχέσεις.

Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε, πως η Ρωσία δεν αγαπά την Ελλάδα ή την Τουρκία και το αντίθετο, αλλά πράττει βάσει συμφερόντων. Εν προκειμένω, η Μόσχα έχει σαφές συμφέρον να ισχύει το Διεθνές Δίκαιο σε όλες τις περιπτώσεις αφού η ίδια έχει ενεργό ζήτημα με τις θαλάσσιες ζώνες στη Μαύρη Θάλασσα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσική Ομοσπονδία το 2014. Βέβαια όπως σας γράψαμε, η χρονική στιγμή, κατά την οποία η Μόσχα επέλεξε να εκφράσει την θέση αυτή για τα 12 ναυτικά μίλια δεν ήταν τυχαία (ΕΔΩ).

Κατά τα άλλα, η Ρωσία θα χρειαστεί μελλοντικά την αλλαγή του καθεστώτος των θαλασσίων ζωνών στην Μαύρη Θάλασσα και άρα χρειάζεται νομικά προηγούμενα για να γίνει αυτό.

ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ

Για τους Ρώσους, η Ανατολική Μεσόγειος είναι σημαντική από τη στιγμή που έχουν μία μεγάλη αεροναυτική βάση στην Ταρτούς της Συρίας και εμπλέκονται ενεργά στο συριακό εμφύλιο, ενώ κατάφεραν να προσεταιριστούν την Τουρκία και να καταφέρουν, με τις προκλητικές κινήσεις της Άγκυρας, να προκαλέσουν τριγμούς στο ΝΑΤΟ. Αυτό είναι μία πάγια προσπάθεια της «Αρκούδας» από την εποχή του ψυχρού πολέμου την οποία συνεχίζει να ακολουθεί πιστά, αφού είναι η πλέον αποδοτική, ώστε να προκληθεί ρήγμα στο εσωτερικό της συμμαχίας με πρωταγωνιστή ένα βασικό μέλος της, όπως είναι η Τουρκία.

Από τη στιγμή που η Άγκυρα δεν έχει σκοπό να αλλάξει το καθεστώς διέλευσης των Στενών και δεν εμποδίζει έτσι την υποστήριξη των ρωσικών δυνάμεων στη Συρία και την Ανατολική Μεσόγειο, η Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να μην βρει κοινό έδαφος με τους Τούρκους σε αρκετά ζητήματα. Το τουρκικό πυρηνικό πρόγραμμα στην Μερσίνη και η αγορά των S-400 επισφράγισαν αυτή την προσέγγιση χωρίς όμως να σημαίνει αυτό ότι έγιναν οι δύο χώρες οι καλύτεροι φίλοι. Άλλωστε μην ξεχνάμε την δήλωση Λαβρόφ πως η Τουρκία ΔΕΝ είναι στρατηγικός σύμμαχος της Μόσχας, αλλά στενός εταίρος (ΕΔΩ).

Άλλωστε στην Συρία έχουν στρατηγικές διαφορές: Η Ρωσία στηρίζει τον Άσαντ σε αντίθεση με την Τουρκία.

ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

Ταυτόχρονα, την Ρωσία συμφέρει Ελλάδα και Κύπρος να μπορούν να αντισταθούν απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις και προκλήσεις, έτσι ώστε να μην καταφέρουν οι Τούρκοι να κερδίσουν εύκολα ενεργειακά ερείσματα αλλά, να αντιμετωπίσουν σκληρή στάση την οποία θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν με στρατιωτικά μέσα. Από την άλλη, η προσπάθεια της Τουρκίας να διεκδικήσει τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου, καθυστερεί την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία.

Σε μία συνολική προεπισκόπηση των πραγμάτων, η Ρωσία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα, αν Ελλάδα και Τουρκία έφταναν στα άκρα, ακόμα και σε πολεμική σύρραξη. Υπό άλλες συνθήκες, μία τέτοια εξέλιξη μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας,  θα ήταν πιθανό να προκαλέσει έναν παγκόσμιο πόλεμο. Την στιγμή όμως που στην περιοχή δεν υπάρχει άλλη εστία έντασης και ακόμα και οι Άραβες τα βρίσκουν με το Ισραήλ, προωθώντας την ειρήνη στην περιοχή, η Τουρκία αντιμετωπίζεται ως κράτος εκτός ορίων.

ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΙΞΕΙ ΣΩΣΤΑ

Αν η Ελλάδα παίξει σωστά τα χαρτιά της, η Γαλλία συνεχίσει την αντιτουρκική πολιτική της στην περιοχή και η Ρωσία δεν παράσχει στήριξη στην Άγκυρα, τότε η Τουρκία θα είναι απομονωμένη με την έννοια ότι στρατιωτικά δεν θα έχει κανένα στήριγμα. Αν η Τουρκία ηττηθεί σε ενδεχόμενη ελληνοτουρκική σύρραξη με αρκετές απώλειες σε ανθρώπους και μέσα, τότε η όποια κυβέρνηση στην Τουρκία μπορεί να κινηθεί εκτός ΝΑΤΟ.

Οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα της ελληνοτουρκικής διένεξης, η Ρωσία θα έχει την ευκαιρία να τραβήξει στον άρμα της τον ηττημένο με απρόβλεπτες συνέπειες για την ίδια και το ΝΑΤΟ αλλά και το μέλλον της περιοχής. Οι Ρώσοι ξέρουν να ελίσσονται σε δύσκολα διπλωματικά πλαίσια πολύ καλά και να φέρνουν τις καταστάσεις προς όφελός τους, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική τους ισχύ, όπου χρειάζεται: Γεωργία 2008, Συρία το 2015 μέχρι και σήμερα, προσάρτηση Κριμαίας το 2014 και το αντάρτικο στην Ανατολική Ουκρανία.

Άρα λοιπόν, οι Ρώσοι δεν θα σκιστούν να εμποδίσουν τους δύο νατοϊκούς συμμάχους να λύσουν τις διαφορές τους με λιγότερο ειρηνικά μέσα. Μπορεί όμως να παρέμβουν…

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί