Η σχεδίαση από το μηδέν όμως ενός νέου μαχητικού αεροσκάφους, με σύγχρονο κινητήρα και ηλεκτρονικά μέσα είναι μία πάρα πολύ σύνθετη διαδικασία η οποία δεν απαιτεί μόνο μεγάλα ποσά σε έρευνα και ανάπτυξη αλλά βιομηχανία και ανθρώπινους πόρους ήτοι, μηχανικούς οι οποίοι θα μπορέσουν να παράξουν τεχνολογία.

Η τουρκική αμυντική βιομηχανία υπολείπεται σημαντικά και στα δύο παρά τις προσπάθειές της για ανάπτυξη πολλών και διαφόρων συστημάτων καθότι, τεχολογία που άλλοι πάραξαν σε δεκαετίες έρευνας, ανάπτυξης, δοκιμών και επί του πεδίου, δε μπορούν να καλυφθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Για το λόγο αυτό, και μετά την επιβολή ειδικά του εμπάργκο από τις ΗΠΑ στην τουρκική αμυντική βιομηχανία λόγω των κυρώσεων που προβλέπει η CAATSA, έψαξαν και βρήκαν άλλο συνεργάτη για το πρόγραμμα στο πρόσωπο της βρετανικής BAE Systems.

H γνωστή αγγλική αμυντική βιομηχανία, διαθέτει αρκετή τεχνογνωσία σε πολλούς τομείς που αφορούν ένα μαχητικό αεροσκάφος και ήταν ότι καλύτερο μπορούσαν να ευελπιστούν οι Τούρκοι ότι θα κλείσουν συνεργασία για το πρόγραμμά τους αφού τόσο οι ΗΠΑ είναι εκτός ορίων όσο και Γαλλία και Γερμανία δεν είναι διατεθειμένες να παράσχουν τέτοια τεχνολογία για διάφορους λόγους η κάθεμία και επιλογές εκτός ΝΑΤΟ δεν εξυπηρετούν καθόλου διπλωματικά.

Προ διμήνου άλλωστε, ο Α/ΓΕΑ τη Βρετανικής Αεροπορίας είχε αναφερθεί στο ζήτημα και είχε δηλώσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο προτίθεται να εμπλακεί στο πρόγραμμα ανάπτυξης του ΤF-X και να ενισχύσει με αυτό τον τρόπο τη συνεργασία Ηνωμένου Βασιλείου και Τουρκίας στο συγκεκριμένο τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το ποσοστό συνεργασίας, χρηματοδότησης αλλά και μεταφοράς τεχνογνωσίας στην Τουρκία δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά αλλά σταδιακά θα μαθευτούν, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις.

(φωτο:wikipedia.org)