Οι διακρατικές συμφωνίες αρκετές φορές δεν έχουν ως μόνο αποτέλεσμα την πληρωμή σε χρήματα αλλά και σε είδος όπου είδος, η κάθε πλευρά μπορεί να θέσει κάτι που εξυπηρετεί τα συμφέροντά της.

Το Ισραήλ έδωσε οπλισμό στους Αζέρους ο οποίος αποτελούνταν από:

· UAVs επιτήρησης και UCAVs

· Loitering Munitions όπως τα Harop, Orbiter

· Πυραύλους Lora

· Πυραύλους SPIKE

και ίσως επιπλέον οπλισμό για το πεζικό τους και ηλεκτρονικά συστήματα. Τα αεροχήματα αυτοκτονίας παράγονται εγχώρια από τους Αζέρους αλλά η άδεια παραγωγής και τα σχέδια προήλθαν από το Ισραήλ. όλα τα παραπάνω συνέβαλαν τα μέγιστα στη νίκη των Αζέρων επί των Αρμενίων στο Αρτσάχ.

Το αντίτιμο για το υλικό του Ισραήλ ανήλθε σε πάνω από 1.3 δις δολάρια αλλά φαίνεται ότι υπήρξε και ακόμα ένα, πολύ σημαντικό αντίτιμο, για το Ισραήλ στην όλη συμφωνία. Σύμφωνα με τη Haaretz, οι Αζέροι έδωσαν στο Ισραήλ την άδεια να χρησιμοποιεί τις αεροπορικές βάσεις που βρίσκονται εγγύτερα στα σύνορα Αζερμπαϊτζάν-Ιράν.

Εφόσον ισχύει κάτι τέτοιο, εγείρεται πλέον μέγα θέμα και εξηγεί και το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί τήρησαν και τηρούν μέχρι κεραίας το συμβόλαιό τους με τους Αζέρους παρά τις προσπάθειες των Αρμενίων, του εξωτερικού κυρίως, να διακοπεί αυτή η συνεργασία. Οι Ισραηλινοί τίμησαν την υπογραφή τους όχι μόνο για να μη φανούν αφερέγγυοι αλλά και γιατί έλαβαν ένα πάρα πολύ σοβαρό αντάλλαγμα για την τεχνολογία που έδωσαν στους Αζέρους.

Η δυνατότητα των Ισραηλινών αν χρησιμοποιήσουν τις αεροπορικές βάσεις του Ιράν προκαλεί επιπλέον πονοκεφάλους για την ιρανική αεράμυνα η οποία θα χρειαστεί αν καλύψει τη χώρα και από τα βόρεια αφού ανοίγει το δρόμο στου Ισραηλινούς για προσβολή της Τεχεράνης και από άλλη απόσταση. Η δυνατότητα να ανεφοδιαστούν μαχητικά τα οποία θα πετάξουν πάνω από το Ιράν, ή θα μεταβούν στο Αζερμπαϊτζάν για να εξαπολύσουν επίθεση ή αφού εκτελέσουν την επίθεσή τους στο Ιράν θα προσγειωθούν σε αζέρικο έδαφος, είναι μία πάρα πολύ σημαντική βοήθεια για τους Ισραηλινούς.

Οι Ισραηλινοί έχουν ένα βασικό και πολύ επικίνδυνο αντίπαλο αυτή τη στιγμή και αυτός δεν είναι άλλος από το Ιράν. Με βάση αυτή τη σκέψη πορεύεται και η εξωτερική πολιτική τους. Στο πρόσωπο του Αζερμπαϊτζάν βρήκαν ένα πολύ καλό πελάτη με γεωγραφική θέση τέτοια, που τους συνέφερε να δώσουν και να πάρουν κάτι παραπάνω σε μία πιο διευρυμένη συμφωνία εξοπλισμών.