Στον «ομφαλό της Γης» πάλι, στους ηλιόλουστους Δελφούς, ο κορυφαίος Έλληνας αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής, μέλος της ομάδας που έφτιαξε τα όργανα για τα δύο σκάφη, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το δέος που αισθάνεται, κάθε φορά που κοιτάζει τον έναστρο ουρανό. «Δέος, διότι καταλαβαίνω πόσο ελάχιστη είναι η γνώση μου, παρά τα τόσα χρόνια εξερεύνησης», λέει χαρακτηριστικά ο Χιώτης στην καταγωγή επιστήμονας, που μέσα από τα έργα της διανοίας του έχει «αγγίξει» πλανήτες, δορυφόρους, αστεροειδείς και μακρινές «γωνίες» του Διαστήματος: τη Σελήνη, τον Άρη, την Αφροδίτη, τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό, τον Ποσειδώνα και τον Ερμή, τον Πλούτωνα, τη Ζώνη Κάιπερ, τον αστεροειδή Έρωτα και πλέον την ίδια τη στενή «γειτονιά» του Ήλιου.
Στη συζήτηση με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κύριος ερευνητής της NASA Σταμάτης Κριμιζής, επίτιμος διευθυντής του Τµήµατος Διαστηµικής στο Εργαστήριο Εφαρµοσµένης Φυσικής του Πανεπιστηµίου Johns Hopkins, εκτιμά ότι ο εποικισμός του Άρη είναι όνειρο θερινής νυκτός.
Ωστόσο, μια αρχική εξερεύνηση του «κόκκινου πλανήτη» από διαστημόπλοια με ανθρώπινα πληρώματα πιθανότατα θα συμβεί πριν από το τέλος της δεκαετίας του 2030. Επισημαίνει ότι το επόμενο μεγάλο άλμα της ανθρωπότητας στην εξερεύνηση του Διαστήματος θα γίνει με το τηλεσκόπιο «James Webb», που ουδείς γνωρίζει ακόμα τι θα αποκαλύψει, αλλά «το μόνο βέβαιο είναι πως θα πρόκειται για αναπάντεχα φαινόμενα, που θα αναγκάσουν τους επιστήμονες να “ξύνουν το κεφάλι τους”». Προσθέτει ότι, σε μια εποχή που ο ιδιωτικός τομέας αποκτά πρόσβαση στο Διάστημα, η «ρυμούλκηση» προς τη Γη ενός αστεροειδούς με μεγάλη ποσότητα εκμεταλλεύσιμων ορυκτών είναι ένα εγχείρημα που δεν θα αργήσει πολύ, ενώ μοιράζεται τον φόβο του ότι «ποτέ δεν θα μάθουμε την απάντηση στο ερώτημα αν είμαστε ο μοναδικός τεχνολογικά προηγμένος πολιτισμός στο Σύμπαν που μπορούμε να παρατηρήσουμε».
Εξηγεί γιατί απέρριψε την πρόταση που του έγινε επί Προεδρίας Κλίντον, να αναλάβει τη διοίκηση της NASA. Ο λόγος; Να παραμείνει αφοσιωμένος στην έρευνα και τη χαρά της εξερεύνησης του Διαστήματος:
«Ισχύει ότι μου προτάθηκε, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω γραπτώς.
Σε τέτοιες περιπτώσεις γίνονται προφορικές βολιδοσκοπήσεις για το αν κάποιος θα δεχθεί -και αυτό έγινε επί Προεδρίας Κλίντον. Δεν δέχθηκα γιατί προτιμούσα την επιστημονική έρευνα από την ολική απασχόληση με τη διοίκηση.
Πώς να συγκρίνω το κυνήγι για την έξοδο από το Ηλιακό σύστημα με τα δύο Voyager με καταθέσεις σε επιτροπές της Βουλής και της Γερουσίας για τον προϋπολογισμό της NASA, τον αριθμό του προσωπικού, τις κτηριακές ανάγκες των ερευνητικών Κέντρων στις διάφορες πολιτείες, κλπ; Ήμουν βέβαιος ότι άλλοι θα ήταν πολύ καταλληλότεροι από εμένα σ’ αυτά τα θέματα» λέει χαρακτηριστικά.
Ο Σταμάτης Κριμιζής, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών κι ομιλητής πρόσφατα στο 7ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, μιλάει ακόμα στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) για την κομψότητα, την οικονομία και τη δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, το τεχνικό μεγαλείο της Ακρόπολης των Αθηνών, τις αγωνίες των επιστημόνων που συμμετέχουν σε πανάκριβες διαστημικές αποστολές, αλλά και για τον κομβικό ρόλο, που διαδραμάτισε στη ζωή του η συμβουλή που του έδωσε στα νεανικά του χρόνια ο κορυφαίος φυσικός Τζέιμς Βαν Άλεν: «Πρέπει να δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να σταθεί τυχερός».
Ανθρώπινα πληρώματα στον «Κόκκινο Πλανήτη» πριν το τέλος της δεκαετίας του 2030. Γιατί ο εποικισμός του Άρη είναι όνειρο θερινής νυκτός
«Πιστεύω ότι ο εποικισμός του Άρη είναι όνειρο θερινής νυκτός. Είναι σχετικά εύκολο να γίνει μια αρχική εξερεύνηση του Άρη από διαστημόπλοια με ανθρώπινα πληρώματα -θα συμβεί πριν το τέλος της δεκαετίας το 2030.
Ο εποικισμός όμως προϋποθέτει τη δημιουργία υποδομών παρόμοιων με αυτές της Γης, δηλαδή καλλιέργειες για τρόφιμα, έργα για εξόρυξη και χρήση νερού, και κατασκευές για επιβίωση σε ένα ιδιαίτερα σκληρό περιβάλλον.
Η ατμόσφαιρα στον Άρη είναι μόλις 0,6% αυτής της Γης και συνίσταται από διοξείδιο του άνθρακα, όχι οξυγόνο. Η οικοδόμηση πρέπει να γίνει σε βάθος τουλάχιστον ενός μέτρου για προστασία από την κοσμική ακτινοβολία και αυτήν από ηλιακές εκρήξεις, που μπορεί να προκαλέσουν όχι μόνο σωματικές βλάβες, αλλά και θάνατο σε άτομα που κυκλοφορούν απροστάτευτα στην επιφάνεια. Η έλλειψη μαγνητικού πεδίου και ατμόσφαιρας, που μας προστατεύουν στη Γη, έχουν κατακλυσμικές συνέπειες για τον εποικισμό του Άρη» παρατηρεί ο διάσημος αστροφυσικός.
Θα μπορούσε κάποτε η ανθρωπότητα να ζει σε “σφαίρες Ντάισον” (σ.σ. υποθετικές μεγακατασκευές που περικλείουν έναν αστέρα και συσσωρεύουν την ακτινοβολούμενη ενέργεια); «Οι “σφαίρες Ντάισον” ανήκουν στην επιστημονική φαντασία και θα παραμείνουν εκεί. Παρεμπιπτόντως, υπηρετήσαμε μαζί με τον Ντάισον στην Επιτροπή Διαστήματος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ επί τριετία και γίναμε πολύ καλοί φίλοι» λέει.
Μια διαστημική αποστολή πολλών εκατομμυρίων ευρώ μπορεί να ναυαγήσει ακόμα και από αστοχία ενός μικρού εξαρτήματος, κόστους λίγων δολαρίων. Πόση αγωνία βιώνουν αλήθεια οι επιστήμονες που προετοιμάζουν μια διαστημική αποστολή; «Το σύνθημα στο πρόγραμμα Apollo της NASA ήταν “in God we trust-the rest of you bring data” (“στον Θεό έχουμε εμπιστοσύνη, οι υπόλοιποι φέρτε δεδομένα”).
“Φέρετε τα δεδομένα” που αποδεικνύουν ότι το οποιοδήποτε σύστημα λειτουργεί σωστά. Ο μόνος τρόπος για να βεβαιωθούμε ότι το σύστημα λειτουργεί βάσει προδιαγραφών είναι να δοκιμασθεί. Επανειλημμένα και υπό όλες τις συνθήκες που θα λειτουργήσει στο Διάστημα.
Βασικά οι έλεγχοι είναι πολλαπλοί. Πρώτα στο επίπεδο υποσυστήματος και μετά όταν το διαστημόπλοιο συναρμολογηθεί, δοκιμάζεται ως σύνολο, όχι μόνο στην ατμοσφαιρική πίεση, αλλά στο κενό και σε θερμοκρασίες από -40 μέχρι και +50 βαθμούς Κελσίου. Επιπλέον, πρέπει να επιβιώσει των κραδασμών της εκτόξευσης, σε δυνάμεις που συχνά είναι και 20 φορές ισχυρότερες της βαρύτητας. Η πρακτική δηλαδή είναι “τεστ, τεστ και κατόπιν ξανά τεστ”» λέει.
(φωτο:pixabay)
