Αυτή η διαδικασία ήταν κάτι σαν μυστήριο μέχρι τώρα, και η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο λέει ότι τα ευρήματά τους θα βοηθήσουν στην κατανόηση του HIV και των επιπτώσεών του στον οργανισμό. Τελικά, θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερες θεραπείες .

Για να μάθουμε πώς ακριβώς ο HIV εισβάλλει σε έναν κυτταρικό πυρήνα, πραγματοποιήθηκαν προσομοιώσεις με χιλιάδες πρωτεΐνες, κοιτάζοντας το καψίδιο του HIV (η κάψουλα που περιέχει το υλικό του ιού ) και το σύμπλεγμα πυρηνικών πόρων του κυττάρου, την υποδοχή “γραμματοκιβωτίου” μέσω της οποίας αποστέλλονται και παραδίδονται γενετικές πληροφορίες.

«Το σύμπλεγμα των πόρων είναι ένα απίστευτο κομμάτι του μηχανισμού», λέει ο θεωρητικός χημικός Gregory Voth από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο. “Δεν μπορεί να αφήσει το οτιδήποτε να μπει στον πυρήνα του κυττάρου σας, διαφορετικά θα είχατε πραγματικό πρόβλημα, αλλά πρέπει να αφήσει πολλά πράγματα να μπουν. Κάπως, το καψίδιο του HIV έχει καταλάβει πώς να μπει κρυφά.”

«Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να το παρακολουθήσουμε ζωντανά: πρέπει να κάνετε ηρωικές πειραματικές προσπάθειες για να πάρετε έστω και ένα στιγμιότυπο κάθε φορά».

Οι προσομοιώσεις αποκάλυψαν ότι το καψίδιο του HIV σφηνώνεται πρώτα στο μικρότερο άκρο, πριν εφαρμόσει αυτό που είναι γνωστό ως electrostatic ratchet. Οι ερευνητές το συγκρίνουν με μια ζώνη ασφαλείας σε ένα αυτοκίνητο, που σφίγγει όλο και περισσότερο.

Ένα άλλο βασικό εύρημα είναι ότι η ευελιξία και η παραμόρφωση τόσο του καψιδίου όσο και του πόρου είναι καθοριστικής σημασίας για να επιτραπεί η διέλευση του καψιδίου. Το καψίδιο αναπτύσσει περιοχές με λιγότερο διατεταγμένα μόρια προκειμένου να φιλοξενήσει την επιπλέον πίεση και οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να εξηγήσει το σχήμα τους που μοιάζει με κώνο.

Προηγουμένως, οι ερευνητές δεν ήταν σίγουροι εάν το καψίδιο παρέμενε εντελώς άθικτο καθώς στριμώχνονταν μέσα από το σύμπλεγμα πόρων. Η καλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει εδώ θα βοηθήσει στη μελέτη των αλληλεπιδράσεων των κυττάρων γενικότερα.

«Νομίζω ότι αυτή η μοντελοποίηση μας δίνει επίσης έναν νέο τρόπο για να καταλάβουμε πόσα πράγματα μπαίνουν στον πυρήνα, όχι μόνο ο HIV», λέει ο Voth.

Αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά βήματα της διαδικασίας μόλυνσης, αν και είναι απαραίτητο για τον τρόπο με τον οποίο η λοίμωξη HIV διατηρείται στο σώμα του ξενιστή της. Το να μπορέσουμε να σταματήσουμε αυτό θα ήταν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την εξεύρεση πλήρους θεραπείας για τον ιό .

Οποιαδήποτε θεραπεία που με κάποιο τρόπο διακόπτει αυτήν την ύπουλη μέθοδο θα έβλαπτε τις πιθανότητες επιβίωσης του HIV και οι ερευνητές προτείνουν ότι υπάρχουν δυνητικά διάφοροι τρόποι για να επιτευχθεί.

«Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να προσπαθήσετε να κάνετε το καψίδιο του HIV λιγότερο ελαστικό, κάτι που σύμφωνα με τα δεδομένα μας θα παρεμπόδιζε την ικανότητά του να εισχωρεί μέσα στον πυρήνα», λέει ο χημικός Arpa Hudait, από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο PNAS.

(photo: pixabay)