Ψυχαγωγία που δημιουργείται από AI: Δυστοπική πραγματικότητα ή απλώς «κάτι, για λίγο»;
Η διεθνιστική τάξη πραγμάτων και ο παγκόσμιος ηγέτης της έτοιμοι ακόμα και να ψυχαγωγήσουν τον πλανήτη με… ψεύτικα θαύματα!!!
Όπως γράφει το Russia Today:
Η φράση « powered by AI» έχει γίνει ένα από τα κορυφαία κομμάτια ορολογίας που χρησιμοποιούνται τόσο στον εταιρικό κόσμο όσο και στο Διαδίκτυο γενικότερα.
Μετά τις πρωτοφανείς επιτυχίες των παραγωγών εικόνων και κειμένου τεχνητής νοημοσύνης, υπήρχαν φόβοι ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα αντικαθιστούσε ολόκληρα επαγγέλματα, ενώ ταυτόχρονα θα εδραιώσει την δύναμή της στην δουλειά των ανθρώπων που είχαν προηγηθεί. Για κάποιο διάστημα, η βιομηχανία του θεάματος ένιωθε σχετικά ασφαλής, πιστεύοντας ότι καμία τεχνητή νοημοσύνη δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα τόσο περίπλοκο δημιουργικό, τεχνικό και σχετικό έργο όπως μια παραγωγή ταινίας ή τηλεοπτικής εκπομπής.
Αυτό ήταν μέχρι που συνέβη το « Τίποτα, για πάντα ». Το “Nothing, Forever ” είναι μια κωμική σειρά που μεταδίδεται στο Twitch σε πραγματικό χρόνο, κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου χρησιμοποιώντας εργαλεία AI τόσο για κείμενο όσο και για βίντεο. Οι δημιουργοί του είπαν ότι αντλεί έμπνευση από την σειρά Seinfeld του 1989-1998, τόσο σε concept όσο και σε σχεδιασμό χαρακτήρων. Και η δημοτικότητά του εξέπληξε τους πάντες.
Οι θεατές δεν το προτιμούν, ωστόσο, για τα εκπληκτικά οπτικά του ή το σενάριό του. Είναι 3D animated, πολύ χαμηλής ανάλυσης και έχει κάπως ρετρό στυλ, επομένως όχι όμορφη εικόνα. Αν λοιπόν δεν είναι όμορφο και δεν είναι καλογραμμένο, γιατί συρρέουν χιλιάδες άνθρωποι για να το παρακολουθήσουν;
Έχει βαρεθεί ο κόσμος τα ριμέικ και το γενικό άρμεγμα των franchise μέχρι το τελευταίο σεντ, που πλέον βλέπουν οτιδήποτε είναι καινούργιο, ακόμα κι αν είναι αντικειμενικά κακοφτιαγμένο; Τα πρότυπα ψυχαγωγίας μας έχουν πέσει τόσο χαμηλά που η παρακολούθηση μιας κακογραμμένης και εξίσου κακής παράστασης κινουμένων σχεδίων είναι ένας καλός τρόπος για να περάσετε το χρόνο σας;;;
Αν πρέπει να φοβόμαστε το χειρότερο, τότε ναι. Πριν από λίγο καιρό, τα επεισόδια Black Mirror της εποχής, με τις κοινωνίες να υποκύπτουν στην τεχνολογία, ήταν τρομακτικά, αλλά θεωρήθηκαν ακραία υπερβολή της πραγματικότητας. Λίγα χρόνια αργότερα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που θυμίζει πολύ αυτό ακριβώς που πιστεύαμε ως αδύνατο: Οι άνθρωποι παρακολουθούν μια ατελείωτη, χωρίς νόημα παράσταση χωρίς συγκεκριμένη ιστορία και σκοπό, που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από μηχανές.
Με τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης να αναπτύσσονται γρήγορα και να λαμβάνουν τεράστιες επενδύσεις, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σύντομα θα είναι δυνατή η δημιουργία πολύ πιο πιστευτών έργων μυθοπλασίας και ένα μεγάλο μέρος της πολιτιστικής ζωής των ανθρώπων θα μετατραπεί σε μια εμπειρία που μοιάζει με εργαστηριακό αρουραίο: ‘πατήστε το κουμπί για να λάβετε το εκχωρημένο ποσό της ψυχαγωγίας που δημιουργείτε, προσαρμοσμένο για εσάς από τον αλγόριθμο’.
(…)
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα επόμενα χρόνια θα υπάρξουν αλλαγές τόσο στις κοινωνικές συμπεριφορές όσο και στα νομικά πλαίσια για την προσαρμογή της τέχνης της τεχνητής νοημοσύνης. Το ερώτημα είναι αν οι ανθρώπινοι καλλιτέχνες θα δυναμώσουν και θα αποδείξουν ότι δεν υπάρχει ακόμα αντικατάσταση της ανθρώπινης ψυχής στην τέχνη ( σ.σ. ή θα αφεθούν στην απραγία που οδηγεί στην σκοτεινή ανυπαρξία).
