Όπως γράφουν γεωπολιτικοί αναλυτές, τους οποίους επικαλείται το γερμανόφωνο Russia Today:
Ο απόστρατος στρατηγός Αντρέι Γκουρουλιόφ είναι σήμερα μέλος της Ρωσικής Κρατικής Δούμας. Πιστεύει ότι ο πόλεμος μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας στο ουκρανικό έδαφος θα τελειώσει μόνο το 2030 – όταν η Ουκρανία έχει βασικά πάψει να υπάρχει. Η προθεσμία του είναι κάπου μεταξύ 2027 και 2030 – μια πρόγνωση που κανείς δεν τόλμησε να κάνει. Και για τον Γκουρουλιόφ, «να πάψει να υπάρχει» σημαίνει στην πραγματικότητα να εξαφανιστεί από τον χάρτη.
(…)
Μια ολοκληρωμένη ανάλυση ορθά υποστηρίζει ότι αν η Ρωσία μπορούσε να εμπλακεί σε δέκα χρόνια στο Αφγανιστάν και σε δέκα συνολικά χρόνια στην Τσετσενία, τότε η τρέχουσα ειδική στρατιωτική επιχείρηση – ενάντια στην πλήρη ισχύ του ΝΑΤΟ – θα κρατήσει ακόμα επτά χρόνια.
Αυτό που πραγματικά έχει σημασία σε αυτή την σύγκρουση, που είναι από όλες τις απόψεις ένας πόλεμος ζωής και θανάτου ενάντια στον δυτικό νεοφιλελευθερισμό, είναι μια μεγάλη ρωσική αφύπνιση που έχει ήδη λάβει χώρα: «Ο στόχος της Ρωσίας τα έτη 2027-2030 δεν είναι απλώς να αναδυθεί «νικητής», που στέκεται πάνω από τα ερείπια μιας ήδη ξεχασμένης χώρας, αλλά απελευθερωτής ενός κράτος που επανασυνδέθηκε με την ιστορική του κληρονομιά και αποκατέστησε τις αρχές του, βρήκε τον εαυτό του και το θάρρος να υπερασπιστεί το δικό του όραμα για τον κόσμο».
Ναι, αυτός είναι ένας πόλεμος πολιτισμού, όπως έχει υποστηρίξει αριστοτεχνικά ο Alexander Dugin. Και πρόκειται για μια πολιτισμική αναγέννηση. Και όμως, για τους νεοσυντηρητικούς ψυχολόγους στην Δύση, αυτός ο πόλεμος είναι απλώς μια ακόμη προσπάθεια να ρίξουν την Ρωσία στο χάος, να εγκαταστήσουν μια κυβέρνηση μαριονέτα και να λεηλατήσουν τους φυσικούς της πόρους.
Η αξιολόγηση του Γκουρουλιόφ συμπληρώνεται τέλεια από αυτή του Αντρέι Μπεσρούκοφ. Ο Μπεσρούκοφ είναι πρώην συνταγματάρχης της ρωσικής υπηρεσίας εξωτερικών πληροφοριών SVR και τώρα είναι καθηγητής της έδρας εφαρμοσμένης ανάλυσης διεθνών προβλημάτων στο κέντρο MGIMO στην Μόσχα και πρόεδρος της δεξαμενής σκέψης του Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής.
Ο Μπεσρούκοφ γνωρίζει ότι η αυτοκρατορία (σ.σ. των διεθνιστών στις ΗΠΑ) δεν θα δεχτεί την επερχόμενη μαζική ταπείνωση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Υποστηρίζει επίσης ότι ακόμη και πριν από το παράθυρο του Γκουρουλιόφ 2027-2030, η αυτοκρατορία είναι βέβαιο ότι θα πυρπολήσει την νότια Ευρασία – από την Τουρκία μέχρι την Κίνα (ΕΔΩ το άρθρο του ΕΛ).
Ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είπε στον Πρόεδρο Πούτιν κατά τη διάρκεια της ιστορικής επίσκεψής του στο Κρεμλίνο τον περασμένο μήνα ότι ο κόσμος είναι τώρα μάρτυρας αλλαγών «που δεν έχουν δει εδώ και 100 χρόνια». Ο Μπεσρούκοφ μας υπενθυμίζει σωστά την κατάσταση των πραγμάτων εκείνη την εποχή: “Τα έτη 1914-1945 ο κόσμος ήταν στην ίδια ενδιάμεση κατάσταση που βρίσκεται τώρα. Αυτά τα τριάντα χρόνια άλλαξαν εντελώς τον κόσμο: από αυτοκρατορίες με άλογα σε αναδυόμενες πυρηνικές δυνάμεις, τον ΟΗΕ, και τα διηπειρωτικά αεροπορικά ταξίδια. Μπαίνουμε σε μια παρόμοια περίοδο, που αυτή τη φορά θα διαρκέσει περίπου είκοσι χρόνια».
Η Ευρώπη αναμενόμενα θα «μικρύνει» καθώς «δεν είναι πλέον το απόλυτο κέντρο του σύμπαντος». Εν μέσω αυτής της αλλαγής ισχύος, ο Μπεσρούκοφ βλέπει πως η Ευρασία θα αναβαθμιστεί σε κέντρο του πλανήτη.
Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, ότι αυτή η ταχέως αναπτυσσόμενη περιοχή – την οποία ο Μπεσρούκοφ αποκαλεί νότια Ευρασία – θα μπορούσε να γίνει μια «ζώνη κινδύνου» που δυνητικά θα μετατραπεί σε μια γιγάντια πυριτιδαποθήκη από τον Ηγεμόνα. Σκιαγραφεί επίσης πώς η νότια Ευρασία διασχίζεται από αμφισβητούμενα σύνορα – όπως στο Κασμίρ, μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν ή μεταξύ Τατζικιστάν και Κιργιζίας. Ο Ηγεμόνας αναπόφευκτα θα ενδιαφερθεί για μια έξαρση στρατιωτικών συγκρούσεων γύρω από αυτά τα αμφισβητούμενα σύνορα και για την εμφάνιση αποσχιστικών τάσεων, όπως στο Μπαλουχιστάν – όπου υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για μυστικές επιχειρήσεις της CIA.
Ωστόσο, η Ρωσία θα τα βγάλει πέρα, σύμφωνα με τον Besrukov: “Η Ρωσία έχει μεγάλα πλεονεκτήματα επειδή είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τροφίμων και προμηθευτής ενέργειας. Και χωρίς φθηνή ενέργεια δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος και ψηφιοποίηση. Είμαστε επίσης ο σύνδεσμος μεταξύ Ανατολής και Δύσης , χωρίς εμάς η ήπειρος δεν μπορεί να ζήσει γιατί η ήπειρος πρέπει να κάνει εμπόριο. Και αν βάλουν «φωτιά» στον νότο, τότε οι κύριοι δρόμοι για το εμπόριο δεν θα είναι μέσω των ωκεανών στο νότο, αλλά μέσω αυτών στο βορρά, κυρίως στην ξηρά .”
Η κύρια πρόκληση για τη Ρωσία θα είναι η διατήρηση της εσωτερικής σταθερότητας: «Όλα τα κράτη θα χωριστούν σε δύο ομάδες σε αυτή την ιστορική καμπή: την ομάδα των κρατών που μπορούν να διατηρήσουν την εσωτερική τους σταθερότητα και να προχωρήσουν λογικά και αναίμακτα στον επόμενο τεχνολογικό κύκλο – και την ομάδα εκείνων των κρατών που θα αντιμετωπίσουν εσωτερικές αναταραχές, όπως πριν από εκατό χρόνια. Οι τελευταίοι θα πεταχτούν δέκα με είκοσι χρόνια πίσω στην ανάπτυξή τους και μετά θα επωλούσουν τις πληγές τους και θα προσπαθήσουν να προλάβουν όλους τους άλλους. Το πιο σημαντικό, λοιπόν, καθήκον μας είναι να διατηρήσουμε εσωτερική σταθερότητα».
Και εδώ εννοείται η μεγάλη ρωσική αφύπνιση που υπαινίσσεται ο Γκουρουλιόφ, η επανασύνδεση της Ρωσίας με το αληθινό πολιτισμικό της ήθος, θα παίξει ενοποιητικό ρόλο. Υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος – και υπάρχει ακόμη ένας πόλεμος που πρέπει να κερδίσουμε ενάντια στο ΝΑΤΟ. Εν τω μεταξύ, η δυτική δημοσιογραφία έπλεξε πρόσφατα την αφήγηση ότι ο Βόρειος Ατλαντικός έχει μετατοπιστεί στην νότια Κίνα. Λοιπόν: καληνύχτα και καλή τύχη».
