Για πολλούς στην ομάδα του Navarro College αυτή η συναίσθηση σκοπού έχει και τη διάσταση προσωπικής σωτηρίας. Για παράδειγμα, η Lexi, η οποία συχνά επαναστατεί και έχει μπλεξίματα με την αστυνομία, λέει πως εκτιμά το ότι είναι απασχολημένη γιατί ξέρει τι είναι γι’ αυτήν το να μην υπάρχει τίποτα στη ζωή της. Ο Jerry, που έχασε τη μητέρα του από καρκίνο, έχει βρει στήριξη, ακόμη και «σπίτι» στην ομάδα, και έχει εμμονή με κάθε λεπτομέρεια του σπορ.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η εξάσκηση σε αυτό το σπορ είναι πάντα η πιο ευεργετική λύση. Το να εντυπωσιαστούν οι κριτές στην Ντεϊτόνα σημαίνει να βελτιώσουν οι διαγωνιζόμενοι τις επιδόσεις προηγούμενων ετών. Και αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι οι ρουτίνες εξάσκησης πρέπει να είναι πιο περίτεχνες, τεχνικά εξαίρετες και επικίνδυνες. Κάποιοι εγκαταλείπουν (συχνά πέφτοντας από ύψος).

Τις αθλήτριες και αθλητές ωθεί η προπονήτριά τους, η Monica Aldama. Την οποία και αγαπούν και φοβούνται. Γι’ αυτούς είναι «σαν μάνα», και είναι γνωστή ως «Η Βασίλισσα». Έχει όμως και μια πλευρά «μίστερ Χάιντ», η οποία τρομάζει τους πάντες, κι αυτή την πλευρά την αποκαλούν «Ανέτ». Η Monica μοιάζει να τους εξασφαλίζει έναν σίγουρο δρόμο προς την επιτυχία, άλλωστε υπό τη διδασκαλία της οι μαζορέτες του Navarro College κατάφεραν να κυριαρχήσουν στην Ντεϊτόνα. Είναι μαστόρισσα στο να ελέγχει αυτό το μικρό κομμάτι του κόσμου που έχει φτιάξει και να μετατρέπει τις μαζορέτες του Navarro College σε μηχανές προσηλωμένες στο να νικούν.

Αυτή, όμως, η ζωή, η προσανατολισμένη σε έναν στόχο, έχει ημερομηνία λήξης. Οι μαζορέτες δεν μπορούν να συνεχίσουν κάνοντας αυτό επαγγελματικά, μετά το κολέγιο. Το Navarro College – στέγη τους για δύο μόνον χρόνια – είναι η οροφή της καριέρας τους. Μετά την Ντεϊτόνα, το μέλλον είναι άδηλο για πολλά μέλη της ομάδας. Ο LaDarius, παραδείγματος χάρη, θέλει κάτι σταθερό και σκέφτεται να γίνει προσωπικός γυμναστής ή, χορογράφος ή, να ακολουθήσει καριέρα στρατιωτικού.

Η συναίσθηση στόχου που σκιαγραφεί η σειρά «Cheer» είναι μια ψευδαίσθηση και για τους θεατές και για τις μαζορέτες του Navarro College. Το γιατί για τους θεατές είναι προφανές: είναι, απλώς, θεατές. Για την ομάδα του Navarro, είναι κάτι που ισχύει υπό συγκεκριμένες συνθήκες και για μια αυστηρά περιορισμένη χρονική περίοδο. Παρόλα αυτά, είναι υπέροχη.

Βασίλης Τσεκούρας / APE MPE/ photo unsplash