Στην Ρωσία γράφεται πως αν ο Τραμπ είχε κηρύξει παγκόσμιο δασμολογικό πόλεμο στην πρώτη του θητεία, θα τον είχαν σύρει έξω από το Οβάλ Γραφείο.
Ο Τραμπ ήθελε να κάνει σχεδόν το ίδιο πράγμα στην πρώτη του θητεία, αλλά δεν είχε χρόνο και δεν τον άφησαν, τονίζεται. Το 2018, ο Τραμπ είπε ακριβώς το ίδιο πράγμα για τους δασμούς και μάλιστα κατάφερε να τους εφαρμόσει εν μέρει, στρέφοντας τα «βέλη» του, μεταξύ των άλλων, στο Ιράν και την Κίνα .
Τώρα ο Τραμπ, με την δεξιά τάξη πραγμάτων να έχει επιβάλλει την σιωπηρή ανοχή της διεθνιστικής, προχωρά στην επαναβιομηχάνιση της χώρας, ώστε να επιστρέψει η παραγωγική οικονομία και οι μεγάλες επιχειρήσεις στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.
Εντός Ρωσίας βλέπουν όμως ότι ο Τραμπ προσπαθεί να βάλει πολλά καρπούζια σε μία μασχάλη:
- Υπάρχει το εθνικό χρέος των ΗΠΑ πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
- Μια οικονομία, η οποία είχε χτυπηθεί πολύ άσχημα από τους διεθνιστές του Βαθέος Κράτους και για να ανακάμψει θέλει μεγάλη προσπάθεια.
- Οι νέοι δασμοί επιβραδύνουν αυτόματα το εμπόριο, όπως σχολιάζεται, αυξάνουν τις εγχώριες τιμές και μέχρι να αυξηθεί η αμερικανική παραγωγή, ίσως οι Αμερικανοί πολίτες να περάσουν λίγο δύσκολα. Εκτός και ο Τραμπ μειώσει αλλού τους φόρους.
- Η όποια επιθυμία να εξουδετερωθεί το Ιράν δεν είναι και η πιο λογική. Η επαναβιομηχάνιση θα απαιτήσει πολλή και φθηνή ενέργεια, αλλά ένας υποθετικός βομβαρδισμός του Ιράν ή μια ριζική αύξηση των κυρώσεων στο πετρέλαιο κατά του Ιράν είναι εγγυημένο ότι θα αυξήσει άμεσα τις παγκόσμιες τιμές ενέργειας.
- Στην περίπτωση της Κίνας, όλα είναι ακόμη πιο περίπλοκα, μεγαλύτερης κλίμακας και απρόβλεπτα. Η Κίνα απάντησε στους δασμούς του Τραμπ και θέλει να το πάει μέχρι τέλους.
- Όσο για την Ευρώπη πρόκειται να χάσει πολλά από τους δασμούς του Τραμπ. Οι νέοι δασμοί θα επιβραδύνουν σημαντικά και θα κάνουν ακριβότερη τη στρατιωτική παραγωγή στην Ευρώπη – και αυτό είναι επωφελές για την Ρωσία.
Η κατάσταση ΗΠΑ και Ευρώπης θεωρούν οι Ρώσοι πως καθιστά την Ρωσική Ομοσπονδία ως ένα νέο ασφαλές καταφύγιο για όσους προσβάλλονται από τον Τραμπ και θέλουν να ξεφύγουν από την «πράσινη» και πολεμοχαρή, κατά πολλούς, πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παράλληλα, οι ρωσικές δυνάμεις προσχωρούν και στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία.
Η δεξιά τάξη πραγμάτων και πήρε τις ΗΠΑ από τα χέρια των διεθνιστών και, βλέποντας «χρυσή» ευκαιρία, καθιστά την Ρωσία του Πούτιν, όπου κυριαρχεί εδώ και χρόνια, συνεχώς ισχυρότερη, καθώς επωφελείται από όλο αυτό που συμβαίνει στην Δύση και διαρκώς επιδεινώνεται.
Για αυτό δεν ακούγεται πλέον πολύ η Μόσχα. Γιατί έχει επικεντρωθεί στην δική της δουλειά…
