Το Ρωσικό Ναυτικό συνεχίζει να στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο μεγάλο στόλο υποβρυχίων του, πυρηνικών και μη, καθώς η τεχνολογία των υποβρυχίων θεωρείται αρκετά υψηλή, ειδικά όσων έχουν ναυπηγηθεί τα τελευταία χρόνια και αποτελούν την αιχμή του δόρατος της ρωσικής αποτροπής με πυρηνικά και μη όπλα.
Όλος αυτός ο στόλος υποβρυχίων χρειάζεται υποστήριξη για να λειτουργήσει τόσο εντός επιχειρήσεων, δηλαδή στη θάλασσα, όσο και στη στεριά όπου απαιτούνται εξειδικευμένες εγκαταστάσεις, ειδικά για την εξυπηρέτηση των πυρηνικών υποβρυχίων αφού τα συστήματα στα σκάφη αυτά (πυρηνικοί αντιδραστήρες, πυρηνικά καύσιμα, συστήματα ψύξης αντιδραστήρων) χρειάζονται ιδιαίτερη διαχείριση εκτός των κλασσικών συντηρήσεων που γίνονται στα κλασσικά μη πυρηνοκίνητα υποβρύχια.
Το σχέδιο «Ποσειδών» του Ρωσικού Ναυτικού αφορά την κατασκευή ρομπότ τα οποία είναι πυρηνοκίνητα και απαιτούν ιδιαίτερες εγκαταστάσεις φιλοξενίας τους ώστε να μπορούν να πραγματοποιηθούν με ασφάλεια εργασίες σε αυτά καθώς επίσης και η εκαπίδευση του απαραίτητου προσωπικού να πραγματοποιηθεί σε άρτια εξοπλισμένες γι αυτό το σκοπό εγκαταστάσεις.
Τα πρώτα ρομπότ “Ποσειδών” έχουν κατασκευαστεί και ήδη το απαραίτητο προσωπικό που θα τα χειρίζεται και συντηρεί, εκπαιδεύεται πάνω σε αυτά και η απόφαση για την κατασκευή των εγκαταστάσεων της βάσης τους λήφθηκε καθώς η πρακτική ήταν τελείως διαφορετική παλαιότερα. Πιο συγκεκριμένα, επί Σοβιετικής Ένωσης, σχεδιαζόταν ένα νέο σύστημα, κατασκευαζόταν, αλλά δεν υπήρχε καμία πρόβλεψη για τις εγκαταστάσεις που αυτά χρειάζονταν για να εξυπηρετηθούν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα αύξηση του κόστους κτήσης και χρήσης των συστημάτων, από υποβρύχια μέχρι αεροπλανοφόρα και χαμηλότερες διαθεσιμότητες αφού έπρεπε να είναι συνεχώς πιο ανοικτά στη θάλασσα ή δεν υπήρχε τρόπος να εξυπηρετηθούν όταν υφίσταντο βλάβες.
Επειδή τα νέα αυτά ρομποτικά συστήματα είναι αρκετά προηγμένης τεχνολογίας και όχι μερικές απλές κοπές και συγκολλήσεις σιδήρου, απαιτούνταν εξ αρχής οι απαραίτητες εγκαταστάσεις οι οποίες θα κατασκευαστούν.
Όσον αφορά τα συστήματα αυτά καθ’ εαυτά, το 2015 είχε αναφερθεί ότι οι Ρώσοι ανέπτυσσαν μία πυρηνοκίνητη τορπίλη με δυνατότητες απομεμακρυσμένου ελέγχου και άπειρη εμβέλεια, ικανές να πλήξουν τις παραθαλάσσιες εγκαταστάσεις των αντιπάλων. Η ονομασία του προγράμματος άλλαξε από Skif σε Poseidon το 2018 μετά από λαϊκή ψηφοφορία. Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε σχετικά πρόσφατα με τη διαδικασία των δοκιμών να συνεχίζεται επί του υποβρυχίου ειδικών επιχειρήσεων, Κ-329 Belgorod το οποίο ναυπηγήθηκε με βάση την κλάση υποβρυχίων 949Α Antey. To υποβρύχιο θα φέρει τα συστήματα αυτά ενώ ναυπηγείται ακόμα ένα υποβρύχιο της κλάσης, όπως φημολογείται, και αυτό δε θα είναι άλλο από το Khabarovsk.
Τα συστήματα Poseidon θα μπορούν να έχουν ως πλατφόρμα εξόρμησης τα υποβρύχια, τα οποία μπορούν να τα μεταφέρουν αθόρυβα σε μεγάλες αποστάσεις και από εκεί να κινήσουν προς προσβολή παραθαλάσσιων στόχων όπως λιμένες, πλοία, ενεργειακές εγκαταστάσεις φέροντας διάφορες κεφαλές. Το σύστημα αναπτύχθηκε έτσι ώστε να υπάρχει τρόπος απάντησης σε ξαφνικό πυρηνικό χτύπημα αλλά και για να μπορεί έτσι να παρακάμπτει την αντιβαλλιστική άμυνα των Η.Π.Α. και άλλων κρατών του ΝΑΤΟ, τουλάχιστον όσον αφορά τους παραθαλάσσιους στόχους.
ΠΗΓΗ: Isvestia
