Ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι παρόμοιος με τις μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου σε ορισμένα μέτωπα – ακόμα κι αν ο αριθμός του αίματος είναι ακόμα πολύ χαμηλότερος από αυτό που απαιτούσε η Μάχη του Βερντέν, για παράδειγμα. Παρόλα αυτά: Οι προοπτικές για τον ουκρανικό στρατό φαίνονται ζοφερές και η παράδοση δυτικών κύριων αρμάτων μάχης δεν θα το αλλάξει αυτό.
Όπως αναφέρει το γερμανόφωνο Russia Today, το οποίο παραθέτει χάρτες:
Από την αιφνιδιαστική απόφαση της Ρωσίας να αποχωρήσει οικειοθελώς από την δυτική όχθη του Δνείπερου κοντά στην Χερσώνα, την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, υπήρξαν λίγες δραματικές αλλαγές στην πρώτη γραμμή της Ουκρανίας. Εν μέρει, αυτό αντανακλά το προβλέψιμο καιρικό μοτίβο στην Ανατολική Ευρώπη, το οποίο μετατρέπει τα πεδία των μαχών σε λασπόπεδα, περιορίζοντας σοβαρά την κινητικότητα. Για εκατοντάδες χρόνια, ο Νοέμβριος ήταν ένας φτωχός μήνας για την προσπάθεια μετακίνησης μεγάλων δυνάμεων σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Για του λόγου το ασφαλές, μπορέσαμε να δούμε βίντεο στα social media με οχήματα κολλημένα στη λάσπη στις τεράστιες εκτάσεις της Ουκρανίας.
Ωστόσο, η επιστροφή στον πόλεμο χαρακωμάτων αντανακλά επίσης την αλληλεπίδραση της αυξανόμενης ουκρανικής εξάντλησης με τις αδιάκοπες ρωσικές προσπάθειες να φθείρουν και να αποδεκατίσουν την εναπομένουσα μαχητική ικανότητα των ουκρανικών δυνάμεων. Οι Ρώσοι βρήκαν το ιδανικό μέρος για αυτό στο Donbass.
Σταδιακά έγινε σαφές ότι η Ρωσία έχει ξεκινήσει έναν πόλεμο φθοράς, μεγιστοποιώντας την ασυμμετρία του πλεονεκτήματός της σε πυρά μεγάλης εμβέλειας. Υπάρχει μια συνεχής επιδείνωση της πολεμικής ικανότητας της Ουκρανίας, επιτρέποντας στην Ρωσία να διατηρήσει τον τρέχοντα ρυθμό ενώ οργανώνει τις νέες κινητοποιημένες δυνάμεις της για επιθετική δράση, δημιουργώντας το έδαφος για αυξανόμενες και μη βιώσιμες ουκρανικές απώλειες.
Στο μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ «Ο Ήλιος Ανατέλλει ξανά», ένας πρώην πλούσιος αλλά άτυχος χαρακτήρας ρωτάται πώς κατέληξε να χρεοκοπήσει. «Δύο δρόμοι», απαντά. «Πρώτα σταδιακά και μετά ξαφνικά». Μια μέρα μπορεί να αναρωτηθούμε πώς η Ουκρανία έχασε αυτόν τον πόλεμο και να καταλήξουμε στο ίδιο συμπέρασμα.
Ένα Βερντέν σε μικρογραφία
Δεδομένης της έκτασης της απομάκρυνσής τους από την πραγματικότητα, είναι ασφαλές να πούμε ότι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν εξαιρετικά χαμηλά πρότυπα όταν πρόκειται για ρεπορτάζ για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αλλά ακόμα και με αυτό το χαμηλό επίπεδο, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται το The Battle for Bachmut στο δικό του κοινό είναι απολύτως γελοίος. Η μάχη για το Μπαχμούτ παρουσιάζεται ως μια ρωσική αποτυχία: «Η Ρωσία υφίσταται τρομερές απώλειες ενώ αγωνίζεται να καταλάβει μια μικρή πόλη μικρής στρατηγικής αξίας». Ειδικά οι Βρετανοί αξιωματούχοι επέμειναν τις τελευταίες εβδομάδες ότι ο Bachmut έχει ελάχιστη έως καθόλου στρατηγική αξία.
Ωστόσο, το αντίθετο ισχύει: Το Μπαχμούτ κατέχει μια στρατηγική και επιχειρησιακά κρίσιμη θέση κλειδί στην ουκρανική άμυνα. Η Ρωσία έχει μετατρέψει αυτό το μέρος σε λάκκο θανάτου, αναγκάζοντας τους Ουκρανούς να θυσιάσουν έναν υπέρογκο αριθμό στρατιωτών για να κρατήσουν αυτή την θέση όσο το δυνατόν περισσότερο. Η επιμονή ότι το Bakhmut δεν είναι στρατηγικά ή επιχειρησιακά σημαντικό αποτελεί προσβολή για το δυτικό κοινό, τόσο επειδή μια γρήγορη ματιά σε έναν χάρτη δείχνει ξεκάθαρα την πόλη στην καρδιά ενός περιφερειακού οδικού δικτύου όσο και επειδή η Ουκρανία έχει μεγάλο αριθμό μετακινούμενων μονάδων εκεί. .
Ας κάνουμε όμως ένα βήμα πίσω και ας βάλουμε τον Μπαχμούτ στο πλαίσιο της συνολικής θέσης της Ουκρανίας στην Ανατολή. Η Ουκρανία ξεκίνησε τον τρέχοντα πόλεμο με τέσσερις αναβαθμισμένες αμυντικές γραμμές Ντονμπάς που κατασκευάστηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια, τόσο ως αποτέλεσμα του πολέμου κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ (LPR και DPR) όσο και ως προετοιμασία για έναν πιθανό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Αυτές οι γραμμές άμυνας είναι δομημένες γύρω από αστικούς οικισμούς, που συνδέονται μεταξύ τους με δρόμους και σιδηροτροχιές και μπορούν να αναπαρασταθούν χονδρικά ως εξής:
Το Donbass είναι ένα ιδιαίτερα κατάλληλο μέρος για την κατασκευή αποτελεσματικών αμυντικών γραμμών: είναι εξαιρετικά αστικοποιημένο και βιομηχανικό. Πριν από το 2014, το Ντόνετσκ ήταν η πιο αστικοποιημένη περιοχή στην Ουκρανία, με πάνω από το 90 τοις εκατό του πληθυσμού να ζούσε σε αστικές περιοχές όπου κυριαρχούσαν εύρωστα, τυπικά σοβιετικά κτίρια, μαζί με βιομηχανικά συγκροτήματα μεγάλης κλίμακας. Η Ουκρανία πέρασε μεγάλο μέρος της τελευταίας δεκαετίας ενισχύοντας αυτές τις άμυνες. Οι οικισμοί στο μέτωπο είναι γεμάτοι χαρακώματα, όπως φαίνεται καθαρά στις δορυφορικές εικόνες. Ένα βίντεο από την Avdeyevka δείχνει την έκταση των οχυρώσεων της Ουκρανίας.
Ας στραφούμε στην κατάσταση αυτών των αμυντικών ζωνών. Η πρώτη ζώνη, η οποία εκτεινόταν περίπου από το Σεβεροντόνετσκ και το Λισιτσάνσκ στην Ποπάσνα, παραβιάστηκε από τις ρωσικές δυνάμεις το περασμένο καλοκαίρι, αφού έκαναν μια σημαντική επιτυχία στην Ποπάσνα, μετά την οποία το Λισιτσάνσκ καταλήφθηκε στις αρχές Ιουλίου. Από τότε, η πρώτη γραμμή βρίσκεται ακριβώς κατά μήκος αυτού που αναφέρεται πιο πάνω στον χάρτη ως δεύτερη και τρίτη ουκρανική αμυντική ζώνη – και οι δύο ζώνες αιμορραγούν επί του παρόντος.
Η κατάκτηση του Soledar από τα στρατεύματα του Wagner διέκοψε την σύνδεση μεταξύ Bakhmut και Seversk. Ενώ γύρω από το Ντόνετσκ, το βαριά οχυρωμένο προάστιο Marinka έχει σχεδόν πλήρως εκκαθαριστεί από τα ουκρανικά στρατεύματα, η διαβόητη ουκρανική θέση στην Avdeyevka – το μέρος από το οποίο βομβαρδίζεται ο άμαχος πληθυσμός της πόλης του Ντόνετσκ – απειλείται τώρα σε δύο πλευρές από ρωσικά στρατεύματα.
Αυτές οι θέσεις είναι απολύτως κρίσιμες για την Ουκρανία. Η απώλεια του Μπαχμούτ θα σημάνει την κατάρρευση της τελευταίας γραμμής άμυνας που εμποδίζει την ώθηση προς το Σλαβιάνσκ και το Κραματόρσκ, που σημαίνει ότι η ανατολική θέση της Ουκρανίας θα πέσει γρήγορα στην τέταρτη – και πιο αδύναμη – γραμμή άμυνας (βλ. τον πρώτο χάρτη).
Η μητροπολιτική περιοχή του Σλαβιάνσκ είναι πολύ χειρότερη αμυντική θέση για την Ουκρανία από ό,τι στις άλλες αμυντικές ζώνες για διάφορους λόγους. Ως ζώνη που βρίσκεται πιο μακριά προς τα δυτικά – και επομένως πιο μακριά από τις βασικές γραμμές του Φεβρουαρίου 2022 – είναι η λιγότερο ανεπτυγμένη και λιγότερο οχυρωμένη από τις τέσσερις αμυντικές ζώνες. Δεύτερον, πολλά από τα – ας πούμε “χρήσιμα” – πράγματα γύρω από το Σλαβιάνσκ βρίσκονται στα ανατολικά της πόλης, συμπεριλαμβανομένων τόσο ενός κυρίαρχου λόφου όσο και των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων.
Συνολικά, η Ουκρανία έχει επικεντρωθεί πολύ στην διατήρηση της γραμμής Bachmut καθώς προσφέρει πολύ καλύτερη θέση και, κατά συνέπεια, το Κίεβο έχει αντλήσει αμέτρητες μονάδες σε αυτόν τον τομέα. Σε όλη την περίοδο των μαχών σε αυτήν την περιοχή μέχρι στιγμής, υπάρχει ένας εκπληκτικά υψηλός αριθμός ενόπλων δυνάμεων από την Ουκρανία.
Οι ρωσικές δυνάμεις, κυρίως μονάδες Wagner και LVR, εξολόθρευσαν σταδιακά αυτό το ουκρανικό οχυρό μέσω της χρήσης του πυροβολικού. Τον περασμένο Νοέμβριο, ο -πρώην πλέον- σύμβουλος του Zelenskyy, Aleksey Arestovich, παραδέχτηκε ότι το ρωσικό πυροβολικό είχε περίπου πλεονέκτημα πυροβολικού εννέα προς ένα στον άξονα Bakhmut, μετατρέποντας τον Bakhmut σε παγίδα θανάτου.
Στην Δύση, αυτή η μάχη απεικονίζεται ως μια μάχη στην οποία οι Ρώσοι -που συνήθως αναφέρονται στερεοτύπως ως πρώην κατάδικοι που εργάζονταν στην Βάγκνερ- «εξαπέλυσαν μετωπικές επιθέσεις στην ουκρανική άμυνα, υποφέροντας φρικτές απώλειες σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουν σε αριθμό τις άμυνες». Το αντίθετο από αυτό που είναι πολύ πιο κοντά στην αλήθεια. Ο λόγος που οι ρωσικές δυνάμεις κινούνται τόσο αργά είναι ότι πρώτα ισοπεδώνουν την άμυνα της Ουκρανίας με πυροβολικό και στη συνέχεια προχωρούν προσεκτικά στα κονιοποιημένα υπολείμματα.
Η Ουκρανία, εν τω μεταξύ, συνεχίζει να ρίχνει μονάδες για να γεμίσει λίγο πολύ τα χαρακώματα με νέες δυνάμεις. Ένα άρθρο της Wall Street Journal για τη μάχη, προσπαθώντας να παρουσιάσει μια ιστορία ρωσικής ανικανότητας, δημοσίευσε απερίσκεπτα μια ομολογία ενός τοπικού Ουκρανού διοικητή που είπε: «Μέχρι στιγμής, η συναλλαγματική ισοτιμία με την οποία ανταλλάσσουμε την ζωή μας για την ζωή τους είναι υπέρ της. Αν συνεχιστεί αυτό, θα μπορούσαμε σύντομα να καταρρακωθούμε».
Σε πολλά σημεία έχουν γίνει συγκρίσεις με μια από τις πιο διαβόητες μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου – την αιματηρή καταστροφή του Βερντέν. Αν και η ενδελεχής γνώση του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν επιτρέπει σε κάποιον να προβλέψει με σιγουριά γεγονότα στην Ουκρανία. το τότε γερμανικό σχέδιο για τη μάχη του Βερντέν είναι μια κατάλληλη αναλογία για αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή στο Μπαχμούτ.
Η Μάχη του Βερντέν σχεδιάστηκε από την γερμανική ανώτατη διοίκηση για να ακρωτηριάσει τον γαλλικό στρατό. Η ιδέα ήταν να επιτεθούν και να καταλάβουν κρίσιμα αμυντικά ύψη – έδαφος τόσο σημαντικό που η Γαλλία αναγκάστηκε να κάνει αντεπίθεση για να το ανακαταλάβει. Οι Γερμανοί ήλπιζαν ότι η Γαλλία θα χρησιμοποιούσε τις στρατηγικές της εφεδρείες για αυτές τις αντεπιθέσεις, τις οποίες στη συνέχεια θέλησαν να καταστρέψουν. Ενώ το Βερντέν απέτυχε να αποδυναμώσει εντελώς την γαλλική μαχητική ισχύ, μετατράπηκε σε μια από τις πιο αιματηρές μάχες στην παγκόσμια ιστορία. Ένα γερμανικό νόμισμα για τη μνήμη της μάχης απεικονίζει έναν σκελετό που αντλεί αίμα από το έδαφος – μια ανατριχιαστική αλλά εύστοχη οπτική μεταφορά.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει στο Bakhmut με την έννοια ότι η Ρωσία προχωρά σε ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία της πρώτης γραμμής, προσελκύοντας έτσι ουκρανικές μονάδες, οι οποίες στην συνέχεια εξαλείφονται. Πριν από λίγους μήνες, λίγο μετά την αποχώρηση της Ρωσίας από την δυτική όχθη του Δνείπερου στη Χερσώνα, οι Ουκρανοί μίλησαν με ενθουσιασμό για την συνέχιση της επιθετικής τους προσπάθειας με μια ώθηση προς τα νότια στο Zaporozhye για να κόψουν τη χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία, μαζί με τις συνεχείς προσπάθειες βόρεια για εισβολή στο Λουγκάνσκ. Αντίθετα, δυνάμεις από αυτούς τους δύο άξονες μεταφέρθηκαν στο Μπαχμούτ στο σημείο όπου αυτός ο άξονας αποδυναμώνει ενεργά την ουκρανική μαχητική ικανότητα σε άλλες περιοχές. Οι ουκρανικές πηγές, στο παρελθόν γεμάτες αισιοδοξία, συμφωνούν τώρα σε αυτό, ότι δηλαδή δεν θα υπάρξουν άλλες ουκρανικές επιθέσεις στο εγγύς μέλλον. Καθώς το διαβάζετε αυτές τις γραμμές, Η Ουκρανία συνεχίζει να αναδιατάσσει δυνάμεις στον Άξονα Μπαχμούτ.
Επί του παρόντος, η θέση της Ουκρανίας γύρω από το Μπαχμούτ έχει επιδεινωθεί μαζικά, με τις ρωσικές δυνάμεις –κυρίως πεζικό Βάγκνερ που υποστηρίζονται από το ρωσικό πυροβολικό– να πραγματοποιούν σημαντικές προόδους και στις δύο πλευρές της πόλης. Στην βόρεια πλευρά, η κατάληψη του Soledar έφερε τις ρωσικές γραμμές κοντά στους αυτοκινητόδρομους βορρά-νότου, ενώ η σχεδόν ταυτόχρονη κατάληψη του Klishchevka στην νότια πλευρά ώθησε τις πρώτες γραμμές στο κατώφλι του Chasov Yar, στα επιχειρησιακή πλάτη του Bakhmut.
Ενώ οι Ουκρανοί δεν έχουν ακόμη περικυκλωθεί, είναι εύκολο να δούμε τη σταθερή προέλαση των ρωσικών γραμμών προς τους αυτοκινητόδρομους. Επί του παρόντος, οι ρωσικές δυνάμεις κατέχουν θέσεις σε απόσταση μικρότερη των τριών χιλιομέτρων από τους αυτοκινητόδρομους. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχουν τώρα το υψηλό έδαφος βόρεια και νότια του Μπαχμούτ -η ίδια η πόλη βρίσκεται σε μια θέση που περικλείεται από λόφους- δίνοντάς τους τον έλεγχο των πυρών σε μεγάλο μέρος του πεδίου της μάχης.
Η τρέχουσα προσδοκία μου είναι ότι η Ρωσία θα παραβιάσει την αμυντική γραμμή Bakhmut-Seversk μέχρι τα τέλη Μαρτίου, ενώ η έκθεση των ουκρανικών δυνάμεων σε άλλους αμυντικούς άξονες εγείρει την προοπτική αποφασιστικών ρωσικών επιθέσεων σε αυτά τα σημεία.
Επί του παρόντος, το μέτωπο αποτελείται από περίπου τέσσερις κύριους άξονες με σημαντικές συγκεντρώσεις ουκρανικών στρατευμάτων. Σύμφωνα με το παρακάτω σχέδιο κατάστασης, αυτοί αποτελούνται από τους άξονες στο Zaporozhye, το Donetsk, το Bakhmut και το Swatove από νότο προς βορρά. Οι προσπάθειες ενίσχυσης του τομέα Bakhmut αποδυνάμωσαν σημαντικά την δύναμη των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων σε αυτούς τους τομείς. Στο μέτωπο του Zaporozhye, για παράδειγμα, μόνο πέντε ουκρανικές ταξιαρχίες ενδέχεται να βρίσκονται επί του παρόντος στην πρώτη γραμμή.
Οι Ουκρανοί ανησυχούν για την προοπτική μιας ρωσικής επίθεσης τις επόμενες εβδομάδες. Για την ώρα, ολόκληρη η ουκρανική θέση στα ανατολικά είναι ευάλωτη, γιατί εδώ έχει σχηματιστεί ένα τεράστιο ακρωτήρι, το οποίο είναι ευάλωτο σε επιθέσεις από τρεις κατευθύνσεις.
Συγκεκριμένα, δύο επιχειρησιακοί στόχοι σε βάθος έχουν την δυνατότητα να διαταράξουν την ουκρανική επιμελητεία μακροπρόθεσμα. Αυτά είναι αντίστοιχα στο Izyum στα βόρεια και στο Pavlograd στο νότο. Μια ρωσική προέλαση στη δυτική όχθη του ποταμού Oskol προς το Izyum θα αποκόψει και θα κατέστρεφε ταυτόχρονα την ουκρανική ομάδα στον άξονα Svatove – με την ένδειξη «S» στον χάρτη κατάστασης – και ταυτόχρονα θα απέκοβε τον ζωτικής σημασίας αυτοκινητόδρομο M03 από το Kharkov. Η επίτευξη του Pavlograd, από την άλλη πλευρά, θα απομόνωσε πλήρως τις ουκρανικές δυνάμεις γύρω από το Ντόνετσκ και θα διακόψει μεγάλο μέρος της διέλευσης της Ουκρανίας μέσω του Δνείπερου.
Τόσο το Izyum όσο και το Pavlograd απέχουν περίπου 95 χιλιόμετρα από τις γραμμές εκκίνησης μιας πιθανής ρωσικής επίθεσης και επομένως προσφέρουν έναν πολύ δελεαστικό συνδυασμό – επιχειρησιακά σημαντικό και ταυτόχρονα σε σχετικά διαχειρίσιμο εύρος. Από την περασμένη Πέμπτη βλέπουμε ρωσικές προελεύσεις στον άξονα Zaporozhye. Ενώ επί του παρόντος διεξάγονται ως επί το πλείστον από αναγνωριστικές δυνάμεις που σπρώχνουν στην «γκρίζα ζώνη» – στο ενδιάμεσο μέτωπο – το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ισχυρίστηκε ότι έχουν γίνει αρκετοί εποικισμοί, κάτι που μπορεί να υποδηλώνει μια πραγματική επιθετική ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση. Το βασικό στοιχείο θα ήταν μια ρωσική επίθεση στο Orekhov, μια μεγάλη πόλη με μια ουκρανική φρουρά.
Μερικές φορές είναι δύσκολο να διακρίνεις τη διαφορά μεταξύ αυτού που προβλέπεις και αυτού που επιθυμείς. Αλλά αυτή θα ήταν σίγουρα η επιλογή μου αν ήμουν επικεφαλής του ρωσικού σχεδιασμού: νότια κατά μήκος της δυτικής όχθης του ποταμού Oskol στον άξονα Kupyansk-Izyum και μια ταυτόχρονη επίθεση βόρεια μετά το Zaporozhye στο Pavlograd. Σε αυτή την περίπτωση, νομίζω ότι το να παρακάμψεις το Zaporozhye θα ήταν καλύτερο από το να βυθιστείς στην αστική μάχη σώμα με σώμα εκεί.
Δεν γνωρίζουμε αν η Ρωσία θα προσπαθήσει πραγματικά να το κάνει αυτό. Το ρωσικό επιχειρησιακό απόρρητο είναι πολύ καλύτερο από τα στρατεύματα της Ουκρανίας ή του Wagner ή του LPR και του DPR, επομένως γνωρίζουμε πολύ λιγότερα για τις προθέσεις της Ρωσίας από ό,τι της Ουκρανίας. Ανεξάρτητα από αυτό, γνωρίζουμε ότι η Ρωσία έχει ισχυρή μαχητική υπεροχή και οι ελκυστικοί επιχειρησιακοί στόχοι είναι προσιτοί.
Σας παρακαλώ κύριε, θέλω κι άλλα
Η οπτική γωνία αυτής της σύγκρουσης αποκαλύπτει τη συναρπαστική μεταδομή αυτής της σύγκρουσης. Στην ανώτερη ενότητα αυτής της ανάλυσης, περιγράφηκε το όραμα ενός μετώπου δομημένου γύρω από τις ρωσικές δυνάμεις, το οποίο σταδιακά διαπερνά τις διαδοχικές ουκρανικές άμυνες. Μια παρόμοια προοδευτική δομή μπορεί να φανεί στην αύξηση των δυνάμεων σε αυτόν τον πόλεμο, με τη Ρωσία να καταστρέφει μια σειρά από ουκρανικές μονάδες.
Ειδικότερα, ενώ ο ουκρανικός στρατός υπάρχει τουλάχιστον εν μέρει ως θεσμός, η μαχητική του ικανότητα μέχρι σήμερα έχει καταστραφεί και ξαναχτιστεί επανειλημμένα με την δυτική βοήθεια. Τρεις φάσεις – κύκλοι ζωής, αν θέλετε – μπορούν έτσι να αναγνωριστούν:
- Τους πρώτους μήνες του πολέμου, ο εναπομείνας ουκρανικός στρατός εξοντώθηκε ως επί το πλείστον. Οι Ρώσοι κατέστρεψαν μεγάλο μέρος του αρχικού αποθέματος βαρέων όπλων της Ουκρανίας και σκότωσαν πολλά στελέχη στην καρδιά του επαγγελματικού στρατού της Ουκρανίας.
- Μετά από αυτό το αρχικό σοκ, η μαχητική ικανότητα της Ουκρανίας ενισχύθηκε και πάλι με τη μεταφορά σχεδόν όλων των αποθεμάτων σοβιετικών όπλων από τις αποθήκες των χωρών του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας. Σοβιετικά οχήματα και πυρομαχικά συμβατά με υπάρχοντα ουκρανικά οπλικά συστήματα προμηθεύονταν από χώρες όπως η Πολωνία και η Τσεχική Δημοκρατία. Αυτή η φάση ολοκληρώθηκε σε μεγάλο βαθμό μέχρι τα τέλη της άνοιξης του 2022. Στις αρχές Ιουνίου, ωστόσο, οι δυτικές πηγές αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι τα σοβιετικά αποθέματα είχαν εξαντληθεί.
- Έτσι, τώρα που τα αποθέματα του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας είχαν εξαντληθεί, το ΝΑΤΟ άρχισε να αντικαθιστά τα κατεστραμμένα ουκρανικά όπλα με δυτικά σε μια διαδικασία που ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτα είναι τα οβιδοβόλα όπως το αμερικανικό M-777 και το γαλλικό Caesar.
Η Ρωσία έχει ουσιαστικά καταπολεμήσει αρκετές αναπαραστάσεις του ουκρανικού στρατού. Πρώτα η καταστροφή των προπολεμικών δυνάμεων κατά τους πρώτους μήνες της σύγκρουσης, μετά ο αγώνας εναντίον μονάδων εξοπλισμένων με αποθέματα του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας. Τώρα αποδεκατίζει μια δύναμη που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα δυτικά οπλικά συστήματα.
Αυτό οδήγησε στη διάσημη πλέον συνέντευξη του στρατηγού Saluschny στο περιοδικό The Economist , στην οποία ζήτησε πολλές εκατοντάδες κύρια άρματα μάχης, οχήματα μάχης πεζικού και τεμάχια πυροβολικού. Μάλιστα ζήτησε πλήρη στρατό, αφού οι Ρώσοι ήταν ήδη στο σημείο να καταστρέψουν ό,τι του είχε απομείνει τότε.
Παρακάτω επισημαίνονται ορισμένοι συγκεκριμένοι τομείς όπου οι δυνατότητες της Ουκρανίας έχουν σαφώς υποβαθμιστεί πέρα από αποδεκτά επίπεδα και πώς αυτό σχετίζεται με τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ να διατηρήσει την ουκρανική πολεμική προσπάθεια.
Πρώτα: το πυροβολικό
Η Ρωσία έχει δώσει προτεραιότητα στη χρήση αντιπυροβολικού εδώ και πολλές εβδομάδες και φαίνεται να έχει μεγάλη επιτυχία στον εντοπισμό και την καταστροφή του ουκρανικού πυροβολικού. Φαίνεται ότι αυτό εν μέρει σχετίζεται με την ανάπτυξη ενός νέου συστήματος ανίχνευσης εχθρικού πυροβολικού τύπου «Penicillin». Αυτό είναι ένα αρκετά ωραίο και νέο εργαλείο στο ρωσικό οπλοστάσιο. Οι εμπλοκές αντιπυροβολικού αποτελούνται γενικά από ένα επικίνδυνο δίδυμο όπλων και συστημάτων ραντάρ. Το ραντάρ αντιπυροβολικού έχει ως αποστολή την ανίχνευση και τον εντοπισμό του εχθρικού πυροβολικού ώστε να μπορεί να καταστραφεί.
Το σύστημα «Penicillin» προσφέρει ισχυρές νέες δυνατότητες για το ρωσικό αντιπυροβολικό, καθώς εντοπίζει μπαταρίες εχθρικού πυροβολικού χρησιμοποιώντας ακουστικό εντοπισμό και όχι ραντάρ. Διαθέτει έναν επεκτάσιμο ηχητικό ιστό που, σε συντονισμό με ορισμένα στοιχεία του εδάφους, είναι ικανός να εντοπίσει το εχθρικό πυροβολικό μέσω σεισμικού και ακουστικού εντοπισμού. Το πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι ότι, σε αντίθεση με το ραντάρ, το οποίο εκπέμπει ραδιοκύματα και έτσι αποκαλύπτει την θέση του, παραμένει παθητικό – απλώς στέκεται ακίνητο και ακούει. Αυτό σημαίνει ότι δεν δίνει στον εχθρό έναν εύκολο τρόπο να τον εντοπίσει. Ως αποτέλεσμα, η Ουκρανία δεν διαθέτει επί του παρόντος την κατάλληλη ικανότητα αντιπυροβολικού για να τυφλώσει -ή μάλλον να κωφεύσει- τους Ρώσους.
Τούτου λεχθέντος, η Ρωσία καταστρέφει αρκετό ουκρανικό πυροβολικό τον τελευταίο καιρό. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δίνει έμφαση στην επιτυχία του αντιπυροβολικού. Ίσως κάποιοι θα πουν σε αυτό το σημείο, “Γιατί να πιστέψετε το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας;” Η εμπιστοσύνη είναι καλή, ο έλεγχος είναι καλύτερος.
Στις 20 Ιανουαρίου, το ΝΑΤΟ συγκάλεσε συνάντηση στην Πολεμική Αεροπορία Ramstein στην Γερμανία εν μέσω σχεδίων για την αποκάλυψη ενός τεράστιου νέου πακέτου στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία. Αυτό το πακέτο χρησιμότητας περιέχει μια τεράστια ποσότητα τεμαχίων πυροβολικού. Σύμφωνα με τις μετρήσεις, η βοήθεια που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα είναι κοντά στις 200 μονάδες πυροβολικού. Αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Δανίας και της Εσθονίας, στέλνουν στην Ουκρανία κυριολεκτικά όλα τα οβιδοβόλα τους. Αυτό λογικά συμβαίνει, επειδή η Ουκρανία αντιμετωπίζει τεράστιες απώλειες πυροβολικού.
Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν λάβει νέες, άνευ προηγουμένου πρωτοβουλίες για να εφοδιάσουν την Ουκρανία με βλήματα πυροβολικού. Την περασμένη εβδομάδα λεηλάτησαν τα αποθέματά τους στο Ισραήλ και την Νότια Κορέα εν μέσω αυξανόμενων αναφορών ότι τα αποθέματα οβίδων της Αμερικής έχουν εξαντληθεί τόσο που θα χρειαστεί περισσότερο από μια δεκαετία για να τα αναπληρώσουν.
Ας εξετάσουμε τα γεγονότα και ας δούμε αν μπορεί να εξαχθεί ένα λογικό συμπέρασμα:
- Ουκρανοί αξιωματούχοι παραδέχθηκαν ότι το ουκρανικό πυροβολικό υπερτερεί κατά εννέα προς ένα σε κρίσιμους τομείς της πρώτης γραμμής.
- Η Ρωσία χρησιμοποιεί ένα υπερσύγχρονο σύστημα αντιπυροβολικού και μεγάλο αριθμό drones Lancet.
- Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ισχυρίζεται ότι εντόπισε και κατέστρεψε ουκρανικά συστήματα πυροβολικού σε μεγάλους αριθμούς.
- Το ΝΑΤΟ έσπευσε να συγκεντρώσει ένα τεράστιο πακέτο συστημάτων πυροβολικού για την Ουκρανία.
- Οι Ηνωμένες Πολιτείες λεηλατούν κρίσιμα αποθέματα που έχουν μεταφερθεί στρατηγικά για να εφοδιάσουν την Ουκρανία με οβίδες.
Προσωπικά, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, νομίζω ότι είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι δυνατότητες πυροβολικού της Ουκρανίας έχουν καταρρεύσει σε μεγάλο βαθμό και το ΝΑΤΟ επιχειρεί τώρα να τις ανοικοδομήσει.
Το βασίλειό μου για ένα τανκ
Το κύριο σημείο διαμάχης τις τελευταίες εβδομάδες ήταν εάν το ΝΑΤΟ θα έπρεπε ή όχι να παράσχει κύρια άρματα μάχης στην Ουκρανία. Ο στρατηγός Zalushny άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχει σοβαρή εξάντληση ουκρανικών αρμάτων μάχης στη συνέντευξή του στο The Economist , στην οποία ζήτησε εκατοντάδες τανκς. Το ΝΑΤΟ προσπάθησε να προσφέρει ένα διάφραγμα παρέχοντας στην Ουκρανία διάφορα τεθωρακισμένα οχήματα όπως το Bradley και το Stryker που αποκαθιστούν κάποια κινητικότητα. Αλλά πρέπει να δηλωθεί κατηγορηματικά ότι αυτά σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν τα κύρια άρματα μάχης και υστερούν πολύ σε ό,τι αφορά την πανοπλία και την ισχύ πυρός. Η προσπάθεια να χρησιμοποιήσετε το Bradley ως άρμα μάχης, για παράδειγμα, δεν θα λειτουργήσει.
Μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι η Ουκρανία θα λάβει μια χούφτα τανκς Challenger από την Βρετανία, ενώ υπήρξε επίσης συζήτηση για την προμήθεια γερμανικών αρμάτων μάχης Leopard, American Abrams και γαλλικών Leclercs. Ως συνήθως, η επιρροή των τανκς σε ό,τι συμβαίνει στο πεδίο της μάχης είναι κατάφωρα υπερβολική τόσο από τους Ουκρανούς προπαγανδιστές όσο και από τους Ρώσους απαισιόδοξους και υποτιμάται κατάφωρα από τους Ρώσους θριαμβευτές.
Ο αριθμός των αρμάτων μάχης που μπορούν εύλογα να διατεθούν στην Ουκρανία είναι σχετικά μικρός απλώς και μόνο λόγω της εκπαίδευσης του πληρώματος και της επιμελητείας της συντήρησής τους. Όλα τα παραπάνω είδη αρμάτων χρησιμοποιούν διαφορετικά πυρομαχικά, έχουν ειδικά εξαρτήματα και απαιτούν ατομική εκπαίδευση. Δεν είναι ο τύπος των οπλικών συστημάτων που μπορούν να οδηγηθούν απευθείας από το γκαράζ στην μάχη από ένα μη εκπαιδευμένο πλήρωμα. Η ιδανική λύση για την Ουκρανία θα ήταν να αποκτήσει μόνο Leopard A24, καθώς αυτά θα μπορούσαν να είναι διαθέσιμα σε λογικούς αριθμούς – ίσως μερικές εκατοντάδες – και θα ήταν τουλάχιστον τυποποιημένου τύπου.
Φυσικά, πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι τα δυτικά τανκς είναι απίθανο να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης. Οι περιορισμένες δυνατότητες του Leopard ήταν ήδη εμφανείς στις τουρκικές επιχειρήσεις στην Συρία.
(…)
Δεν φαίνεται ότι το ΝΑΤΟ θέλει να προμηθεύσει κύρια άρματα μάχης στην Ουκρανία. Αρχικά, προτάθηκε να ξεσκονιστούν οι δεξαμενές με ναφθαλίνη και να σταλούν στο Κίεβο. Ωστόσο, οι κατασκευαστές δήλωσαν ότι αυτά τα οχήματα δεν είναι λειτουργικά και δεν θα είναι έτοιμα για μάχη μέχρι το 2024. Αυτό αφήνει μόνο την δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στα αποθέματα αρμάτων μάχης του ΝΑΤΟ, το οποίο μέχρι στιγμής έχει διστάσει.
Γιατί; Μάλλον το ΝΑΤΟ δεν πιστεύει σε μια ουκρανική νίκη. Η Ουκρανία δεν μπορεί καν να ονειρευτεί ότι θα εκτοπίσει τη Ρωσία από τις σημερινές της θέσεις χωρίς επαρκή θωρακισμένη δύναμη. Και έτσι η απροθυμία να παραδοθούν τανκς υποδηλώνει ότι το ΝΑΤΟ το θεωρεί και αυτό όνειρο. Αντίθετα, συνεχίζει να δίνει προτεραιότητα στα όπλα που υποστηρίζουν την ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρεί στατική άμυνα – εξ ου και τα εκατοντάδες πυροβολικά – (σ.σ. ΚΑΙ ΕΔΩ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΠΩΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΠΛΑ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΕΔΩ).
Ο στρατός της Ουκρανίας είναι εξαιρετικά εξαντλημένος, έχοντας υποστεί υπέρογκες απώλειες τόσο σε στρατιώτες όσο και σε βαρέα όπλα. Ο αριθμός των Ουκρανών απωλειών πλησιάζει τις 150.000 σε αυτό το σημείο και είναι σαφές ότι τα αποθέματα πυροβολικού, οβίδων και τεθωρακισμένων οχημάτων έχουν εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό.
Αναμένεται ότι η γραμμή άμυνας Bakhmut-Seversk θα εκκαθαριστεί πριν από τον Απρίλιο, μετά τον οποίο η Ρωσία θα κινηθεί προς την τελευταία -και πιο αδύναμη- γραμμή άμυνας γύρω από το Slavyansk. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία έχει μια σημαντική μαχητική δύναμη σε εφεδρεία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανοίξει ξανά το βόρειο μέτωπο στη δυτική όχθη του ποταμού Oskol και να συνεχίσει τις επιθετικές επιχειρήσεις στο Zaporozhye, εκθέτοντας την ουκρανική επιμελητεία σε κρίσιμη έκταση.
Αυτός ο πόλεμος θα τερματιστεί στο πεδίο της μάχης και είναι πιθανό να τελειώσει με ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα για τη Ρωσία.
