Ο πρώτος μνηστήρας είναι οι Ιταλοί με τις κορβέτες κλάσης “Doha”, κορβέτες οι οποίες έχουν ναυπηγηθεί για λογαριασμό του Ναυτικού του Κατάρ, πολύ καλά σχεδιασμένα και εξοπλισμένα σκάφη τα οποία όμως υπερβαίνουν τον προϋπολογισμό που υφίσταται και ανέρχεται στα 2 δις για την αγορά των κορβετών και των Εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ.
Η Fincantieri βέβαια έχει εμπλακεί και στο ζήτημα των ναυπηγείων της Ελευσίνας όπου κάνει σύμπραξη με την ΟΝΕΧ και την Ernst & Young για τη διάσωση των ναυπηγείων της Ελευσίνας και την ανάληψη έργου έπειτα, κάτι που περιμένει φυσικά η εταιρεία από την εμπλοκή της στα ναυπηγεία.
Οι Γάλλοι ήταν υπό κανονικές συνθήκες και αυτοί με τους οποίους θα συνεχιζόταν το πρόγραμμα ναυπηγήσεων καθώς, εκτός από τις 3+1 FDI είχαν ανακοινωθεί και η ναυπήγηση 3+1 κορβετών επιπρόσθετα με την πρόταση των Γάλλων νa μην υιοθετείται άμεσα καθώς δεν είχαν τεθεί οι απαραίτητες υποχρεώσεις των Γάλλων ως προς τη μεταφορά έργου στην Ελλάδα και τεχνογνωσίας όπως επιθυμεί η ελληνική πλευρά μα κυριότερα, επειδή η απόφαση για τις φρεγάτες ήταν πολιτική και αιφνιδιαστική λόγω των τότε διεθνών πολιτικών εξελίξεων οπότε δεν υπήρχε και χρόνος για να διατυπωθούν λεπτομέρειες.
Οι Ολλανδοί κατεβαίνουν με τις κορβέτες που πρότειναν και στο διαγωνισμό των φρεγατών, τις Sigma 10514, σκάφη τα οποία έχουν ναυπηγηθεί και υπηρετούν ήδη με κάποια ναυτικά στον πλανήτη όπως το Μεξικάνικο Ναυτικό.
Η δε αμερικανική πρόταση η οποία είναι μία έμμεση πρόταση καθώς πρόσφατα απαντήθηκε η LoR.. ίδια με αυτή του προγράμματος των φρεγατών δηλαδή, προτείνουν το ίδιο σκάφος με όλα τα γνωστά προβλήματα, δεν τίθεται καν υπόψη.
Τελευταίος μνηστήρας που φαίνεται ότι προστέθηκε είναι οι Άγγλοι με τις φρεγάτες Type 31 οι οποίες έρχονται στη διαμόρφωση .. κορβέτας με το ανάλογο πάντα κόστος.. κορβέτας αντί, φρεγάτας. Οι Άγγλοι προτείνουν και τον εκσυγχρονισμό των 4 φρεγατών κλάσης ΜΕΚΟ 200ΗΝ του Πολεμικού Ναυτικού με το πρόγραμμα κορβετών και ΕΜΖ των ΜΕΚΟ να φτάνει τα 2 δις ενώ υπόσχονται και εγχώρια ναυπήγηση των 3 εκ των 4 πλοίων.
Το γεγονός ότι πραγματοποιείται για δεύτερη φορά ένας “τύποις” διαγωνισμός ο οποίος έχει σκοπό να πιέσει εκ παραδρομής τις τιμές και στο τέλος θα έχει νικητή ο οποίος θα αναδειχθεί με μία πολιτική απόφαση και όχι με απόφαση από το αρμόδιο όργανο, είναι παραπάνω από εμφανής. Το γεγονός αυτό μάλιστα είναι και το πιο ανησυχητικό καθώς βλέπουμε ότι κανείς δεν έμαθε από τα λάθη των αμέσως προηγούμενων χρόνων και συνεχίζουμε την ίδια τακτική σε αντίθεση με ότι θα γινόταν αν έτρεχε κανονικός διαγωνισμός με καθορισμένες επιχειρησιακές προδιαγραφές οπότε δε θα είχαμε διαγωνισμό κορβετών με τη συμμετοχή σχεδίων πλοίων που έχουν εκτόπισμα.. φρεγάτας.
