Το ζήτημα των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά και γενικότερα του ναυπηγικού κλάδου της χώρας τα τελευταία χρόνια διανύει μια περίοδο αλλαγών, η οποία δείχνει μεν προς το καλύτερο μεν αλλά δεν είναι ίσως η ιδανικότερη κατάσταση.
Γιατί συμβαίνει αυτό;;;
Αρχικά, λύθηκε το ζήτημα των ναυπηγείων της Σύρου τα οποία πλέον λειτουργούν με πλήρες πελατολόγιο, ενώ υπάρχει συνεχής δουλειά σε αυτά με αποτέλεσμα η επιχείρηση υπό τη διαχείριση της ΟΝΕX να έχει μία σταθερή και ανοδική πορεία με θετικά αποτελέσματα και στην τοπική οικονομία.
Τα ναυπηγεία Ελευσίνας ήταν σε παρόμοια κατάσταση με αυτά της Σύρου πριν την έλευση της ΟΝΕΧ σε αυτά και το πλάνο εξυγίανσής τους με την κατάσταση να έχει λάβει μία συγκεκριμένη σειρά, αναφορικά με την λειτουργία τους και την αποπληρωμή των χρεών τους. Ακόμα και έτσι όμως, υπάρχουν πολλά ζητήματα, όπως τα χρέη των ναυπηγείων, τα οποία πρέπει να αποπληρωθούν καθώς εκκρεμούν. Για παράδειγμα, τα επιπλέον χρήματα που ξόδεψε το Πολεμικό Ναυτικό για την ολοκλήρωση της ναυπήγησης των δύο τελευταίων ΤΠΚ Super Vita το οποίο κόστος είναι ένα ποσό της τάξης των 82 εκ. ευρώ. Στα χρέη που κληρονομεί η ΟΝΕΧ προστίθενται και άλλες υποχρεώσεις των ναυπηγείων σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η ΟΝΕΧ έχει πραγματοποιήσει ένα μεγάλο οικονομικό άνοιγμα ήδη με το Νεώριο και την Ελευσίνα.
Με την Ελευσίνα να έχει βρει μία σειρά και να έχει προοπτικές ανάπτυξης, εφόσον η ΟΝΕΧ τηρήσει το οικονομικό της πλάνο, θα έρθουν αρκετά κέρδη από τον ναυπηγικό κλάδο. Το ίδιο, δυστυχώς, δεν μπορεί να λεχθεί για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά καθώς η κατάσταση σε αυτά είναι πολύ πιο δύσκολη. Τα ναυπηγεία ταλανίζονται από πάρα πολλά ζητήματα, τα οποία έχουν να κάνουν με τη λειτουργία τους, τις υποχρεώσεις προς τους εργαζόμενους των ναυπηγείων, παράνομα κτίσματα εντός των εγκαταστάσεών τους, τα οποία επιβαρύνονται με πρόστιμα, την έλλειψη πιστοποιημένων μέτρων ασφαλείας, τα πρόστιμα που έχει δεχθεί το ναυπηγείο, την κακή κατάσταση των υποδομών ( δεξαμενές, εξοπλισμός, γερανοί ) κ.α. .
Στον διαγωνισμό που έλαβε χώρα το προηγούμενο διάστημα, αξιόπιστη οικονομική προσφορά έδωσε η Pyletech Shipyards ύψους 15 εκ. ευρώ, ενώ η ΟΝΕΧ κατέθεσε κατά δήλωσή της μία συμβολική προσφορά του 1 εκ. Ευρώ για να μπορεί να έχει, νομικά, λόγο στη διαδικασία του διαγωνισμού, αν αυτός είχε τελεσφορήσει. Η Ειδική Διαχείριση θεώρησε το τίμημα, που προσέφερε η Pyletech Shipyards, αρκετά μικρό, με αποτέλεσμα ο διαγωνισμός να κηρυχθεί άγονος και να κινούνται ήδη διαδικασίες για την επανάληψή του.
Υπήρχε ήδη, πριν την ανακήρυξη του διαγωνισμού ως άγονου, η υποψία ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, καθώς η ανακήρυξη πλειοδότη έπρεπε να είχε συμβεί από την ημέρα που έκλεισε η διορία κατάθεσης δεσμευτικών προσφορών από τούς ενδιαφερόμενους. Εκτός του ότι το τίμημα φάνηκε χαμηλό στην Ειδική Διαχείριση, φαίνεται ότι και από κυβερνητικής πλευράς υπήρξε άλλη τακτική, αφού κατά το διάστημα πριν τον διαγωνισμό φαινόταν ότι οι κυβερνητικοί κύκλοι στήριζαν την ΟΝΕΧ για την απόκτηση των ναυπηγείων, πράγμα που λέχθηκε και δια στόματος του Υπ. Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδη όταν κατά το Delphi forum και ενώ ο διαγωνισμός βρισκόταν υπό εξέλιξη, ανέφερε ότι πιθανότατα το διαγωνισμό θα κερδίσει η ΟΝΕΧ όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ!
Εκτός του προφανούς λάθους, που είναι η εκδήλωση άποψης περί του «ποιός θα κερδίσει το διαγωνισμό ενώ αυτός εξελίσσεται», ο Υπουργός αναφέρθηκε και στο ζήτημα των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού σαν να επρόκειτο για δύο ίδια πράγματα. Το γεγονός ότι το πολύ δύσκολο ζήτημα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά εντάσσεται σε μία προσπάθεια συνολικής λύσης που αφορά το πρόγραμμα των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού, τον ΕΜΖ των ΜΕΚΟ , την ενδιάμεση λύση των μεταχειρισμένων πλοίων και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Η επιδίωξη να συνδεθούν όλα τα παραπάνω μεταξύ τους έβαλε τρομερά εμπόδια στην προσπάθεια του Πολεμικού Ναυτικού να επιλέξει τη σχεδίαση νέας φρεγάτας με καθαρά επιχειρησιακά κριτήρια, καθώς έπρεπε να λάβει υπόψη και άλλους παράγοντες με βάση τη συνολική αυτή λύση.
Η πιθανότητα λοιπόν επιλογής μιας σχεδίασης με αμιγώς επιχειρησιακά κριτήρια ή για να το θέσουμε καλύτερα, χωρίς να υπάρχουν εκπτώσεις στα επιχειρησιακά ”θέλω” του, είναι πολύ δύσκολη. Το σωστό είναι να μην υπάρχουν εκπτώσεις στα επιχειρησιακά κριτήρια, το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει δουλειά να ασχολείται με τα ναυπηγεία και την κατάστασή τους, όποια και αν είναι αυτά και φυσικά δεν γίνεται να παντρέψει προγράμματα που το αφορούν σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Αυτό γιατί οι ενδιαφερόμενοι δεν μπορούν να προσφέρουν όλα όσα ζητά για διάφορους δικούς τους λόγους.
Επομένως, το σωστό θα ήταν, το ζήτημα των ναυπηγείων να μην αφορά το Πολεμικό Ναυτικό αλλά το αρμόδιο Υπουργείο και μόνο αυτό. Το αν θα ναυπηγηθούν εδώ τα πλοία η όχι καθυστερεί επικίνδυνα το ζήτημα της ανανέωσης του στόλου αφού χρόνος για πειραματισμούς πλέον δεν υπάρχει.
Το Πολεμικό Ναυτικό χρειάζεται να κλείσει άμεσα συμβόλαιο για 4 νέες φρεγάτες, οι οποίες θα είναι όπως αυτό επιθυμεί χωρίς παρεμβολές από τρίτους παράγοντες αλλά και να εκκινήσει τη διαδικασία αναβάθμισης των ΜΕΚΟ. Το ζήτημα των ναυπηγείων δεν θα λήξει όπως όλα δείχνουν εύκολα καθώς η αγορά είναι αυτή που καθορίζει την τιμή και όχι το όποιο υπουργείο ή διαχειριστής, ενώ δεν αναμένονται δραματικές αλλαγές στις προσφορές, αφού σε ανάλογες περιπτώσεις πώλησης ναυπηγείων στην Ευρώπη, τα τιμήματα ήταν χαμηλά.
Αναμένεται το νέο πλαίσιο διεξαγωγής του διαγωνισμού και οι νέοι πιθανοί διεκδικητές, συμπεριλαμβανομένων και των δύο που συμμετείχαν στην προηγούμενη διαδικασία.
φωτο eurokinissi
