“Χειροβομβίδα, αμυντική η οποία σκοτώνει κόσμο. Δείχνει δύο πράγματα, άγνοια περί τα πράγματα και άγνοια κινδύνου, όταν αναφέρεις τέτοια θέματα, είναι άγνοια κινδύνου. Ας ξεκινήσω από την επιστημονική πλευρά του θέματος. Τις δεκαετίες του 60, του 70 και του 80, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 80, υπήρχε η αντίληψη στην υπόλοιπη Ευρώπη που είχαν μετανάστες, ότι πρέπει να μαθαίνουμε τα παιδιά τη γλώσσα τη μητρική τους, ήταν η λογική “αφήστε κάθε λουλούδι να ανθίσει στη γλώσσα του”. Από τα μέσα της δεκαετίας του 80, κυρίως από τη δεκαετία του 90, αυτή ήταν η πολυπολιτισμική εκπαίδευση. Από τη δεκαετία του 90 και μετά έχουμε τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, η οποία σου λέει, εκπαιδευτικά το παιδί πρέπει να μάθει τη γλώσσα του τόπου στον οποίο βρίσκεται. Η μητρική του γλώσσα δεν μας ενδιαφέρει. Αν θέλει να κάνει φροντιστηριακά μαθήματα στο τέλος, ας κάνει. Το να τη βάλεις υποχρεωτικά μέσα στο σχολείο όμως, δημιουργεί προβλήματα μαθησιακά στο παιδί, το οποίο δεν μπορεί να μάθει ούτε τη μητρική του γλώσσα, ούτε τη γλώσσα του τόπου, αυτό λέει η επιστήμη.

Πάμε τώρα στην πράξη, εγώ σας λέω να το εφαρμόσουμε αυτό το πράγμα, αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος πρέπει να αρχίσει να προσλαμβάνει καθηγητές διδασκαλίας της αλβανικής γλώσσας. Η αλβανική γλώσσα, είναι μια γλώσσα που μιλούν 5 εκατομμύρια άτομα. Αύριο θα πάνε οι Πακιστανοί και οι Αφγανοί, μεγάλες κοινότητες στην Ελλάδα, πολύ μεγαλύτερες, και με γλώσσες, τα Ουρντού, που μιλούνται από δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο. Εάν πρέπει να μάθουμε αλβανικά ως εναλλακτικοί γλώσσα, που τη μιλούν 5 εκατομμύρια, με αυτή τη λογική γιατί να μη μάθουμε και Ουρντού.