“Το δικαστήριο κρίνει ότι τα αιτήματα αυτά βρίσκονται εκτός του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 39 του κανονισμού του”, το οποίο επιτρέπει την προσφυγή σε αυτό βάσει μιας επείγουσας διαδικασίας όταν οι ενάγοντες εκτίθενται σε “πραγματικό κίνδυνο ανεπανόρθωτων βλαβών”.

Οι πυροσβέστες είχαν επικαλεστεί τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με το “δικαίωμα στη ζωή” και το “δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής”, δηλαδή αερολογίες, μπροστά στον Κανονισμό περί προστασίας της δημόσιας υγείας.

Καθαρά για δικονομικούς λόγους λοιπόν και όχι επί της ουσίας, απερρίφθη το αίτημα των πυροσβεστών αφού οι δικηγόροι τους προφανώς και για μία ακόμη φορά (ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;;;;;;) ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΊΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌ 2021/953, που δεν επιτρέπει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τις διακρίσεις από το αν εμβολιάστηκε κάποιος ή όχι.

Πρέπει να γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι οι δικαστές δεν υποχρεούνται να κάνουν τη δουλειά των δικηγόρων και ότι οι δικηγόροι πρέπει να χρησιμοποιούν τους σωστούς ευρωπαϊκούς Κανονισμούς και όχι να χρησιμοποιούν στα δικαστήρια “ακατάλληλα νομικά επιχειρήματα” .

Οι Ταλιμπάν λοιπόν του υποχρεωτικού εμβολιασμού να μην λένε ψέματα για το ότι δήθεν επιβάλουν τα δικαστήρια τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, όταν απλά οι δικηγόροι δεν χρησιμοποιούν τα σωστά “όπλα” στα δικαστήρια.