Η γείτονα, κατά την διάρκεια των ετών της σύγκρουσης κράτησε επαφές και με τις δύο πλευρές. Δεν επέβαλε κυρώσεις στην Ρωσία και βοηθούσε με την ανοχή, προφανώς, την Μόσχα, την Ουκρανία.

Πλέον θεωρείται ως ουδέτερη διαμεσολαβήτρια για ένα από τα πιο σημαντικά παγκόσμια θέματα, αν όχι το σημαντικότερο.

Και μάλιστα πλέον με την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ, δεν θα έχει απέναντι πια τον Λευκό Οίκο στις όποιες συνομιλίες της με την Ρωσία, καθώς Τραμπ και Πούτιν συζητούν σε πολύ καλύτερο κλίμα από όταν στην προεδρία των ΗΠΑ ήταν ο Τζο Μπάιντεν.

Σε βάθος χρόνου ίσως η τακτική πατήματος σε δύο βάρκες να αποβεί μοιραία για την Τουρκία. Για την ώρα, πάντως, βρίσκεται σε πολλά τραπέζια διαπραγματεύσεων.

Αντίθετα, η Ελλάδα, δεν προσεκλήθη καν στην πρώτη σημαντική έκτακτη σύνοδο των Ευρωπίων «συμμάχων» στο Παρίσι, παρά στην δεύτερη μαζί με άλλες χώρες. Με την Ρωσία δεν υπάρχει για την ώρα επαφή. Ενώ με ΗΠΑ ακόμα το τοπίο δεν είναι ξεκάθαρο!

Η Ελλάδα είναι τώρα που τρέχει να «καλύψει» δηλώσεις της εναντίον του Ρώσου προέδρου, Βλαντίμιρ Πούτιν, να επαναπροσδιορίσει την ρητορική της σε σχέση με τον Ντόναλντ Τραμπ και την δεξιά τάξη πραγμάτων.

Στον αντίποδα, η Άγκυρα προσπαθεί να φροντίσει ανεξάρτητα για το μέλλον της, αναπτύσσεται στρατιωτικά και δεν θέλει να βασίζεται τόσο πολύ σε συμμάχους της, όπως κάνει η Αθήνα, καθώς η υπερβολική εξάρτηση οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις άπαξ και αλλάξουν τα δεδομένα.

photo eurokinissi