Την Παρασκευή, κατά την διάρκεια της συνεδρίασης της Συνόδου Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε αναφορικά με το ζήτημα της προκλητικότητας της Τουρκίας ότι «είναι παράδοξο να συζητάμε για κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας για την Ουκρανία και να μη συζητάμε για την παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ελλάδας και της Κύπρου». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δύο μέρες νωρίτερα, είχε μάλιστα υπογραμμίσει την ανάγκη, η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην μείνει μόνο σε επίπεδο δηλώσεων.
Πράγματι την ώρα που οι Ευρωπαίοι κόπτονται για την υποτιθέμενη παραβίαση της ουκρανικής κυριαρχίας από την Ρωσία, ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα κατά της Ελλάδας, ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ κράτους-μέλους της ΕΕ.
Και ξαφνικά, μαθαίνουμε ταυτόχρονα πως η Μόσχα σκέφτεται να στείλει στην Ελλάδα ως πρέσβειρα, την νυν εκπρόσωπο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα (ΕΔΩ), την οποία διέπουν αντιδιεθνιστικά αισθήματα και σκληρή ρητορική απέναντι στις τουρκικές ενέργειες. Με πιο απλά λόγια, όταν η Τουρκία κάνει κάτι στραβό, το οποίο πλήττει την όποια συνεννόηση έχει γίνει με την Μόσχα, βγαίνει η Ζαχάροβα στα μικρόφωνα να το τονίσει.
Άραγε την ώρα που
- Οι ΗΠΑ είναι απασχολημένες με τον εσωτερικό «εμφύλιο» Τραμπ και Βαθέως Κράτους (λεηλασίες στους δρόμους, εκλογές Νοεμβρίου κτλ.)
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας τα δικά της προβλήματα, κωλυσιεργεί απέναντι στην Τουρκία με μόνο την Γαλλία να αντιδρά και αυτό επειδή τουρκικά πλοία απείλησαν γαλλική φρεγάτα (ΕΔΩ),
λέτε να τρέχει κάτι με την Ρωσία; Ή μήπως είναι απλά μια σύμπτωση γεγονότων, το ότι ξαφνικά βγήκε η είδηση πως η Μόσχα σκέφτεται να στείλει την Ζαχάροβα στην Ελλάδα, την ώρα που ο Μητσοτάκης επέκρινε το θέμα κυρώσεων στην Ρωσία, ενώ υπάρχει αδράνεια στο θέμα της Τουρκίας;
Θα δείξει! Πάντως, επίσης συμπτωματικά, ο Τζέφρι Πάιατ, Πρέσβης του Βαθέως Κράτους των ΗΠΑ στην χώρα μας, πριν ακόμα γίνει η δήλωση Μητσοτάκη και πριν μαθευτεί η πολύ σοβαρή πιθανότητα να έρθει στην χώρα μας, ως Πρέσβειρα, η Ζαχάροβα, ξεκίνησε να λέει σε όλους τους τόνους πως το Καστελόριζο έχει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα όπως και όλα τα νησιά του Αιγαίου, κάτι που απορρίπτει η Τουρκία, ενώ, παράλληλα, καταφέρθηκε κατά της Ρωσίας, κατηγορώντας την πως θα την συνέφερε ένας πόλεμος στο Αρχιπέλαγος (ΕΔΩ). Αυτό βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, έχει μια μικρή δόση αλήθειας, καθώς το Κρεμλίνο δεν θα έλεγε όχι σε μία «ταραχή» στην νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, η οποία θα έβαζε τέλος ή έστω θα καθυστερούσε τα διεθνιστικά σχέδια στην περιοχή (αγωγός EAST MED, Ευρωμεσογειακή Ένωση κ.α.).
ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Κανείς δεν θα πρέπει να θεωρεί την Ελλάδα δεδομένη. Αν όλα αυτά δεν είναι συμπτώσεις, τότε μπράβο στην Ελληνική διπλωματία που κινείται πολύπλευρα, έχοντας ενδεχομένως προσεγγίσει και την Μόσχα. Αν τελικά έρθει η Ζαχάροβα, δεν θα έρθει χωρίς να έχουν μιλήσει πρώτα οι δύο πλευρές. Αρκεί η Ελλάδα, να μην κάνει πάλι πίσω, την τελευταία στιγμή, όπως συνήθιζαν παλαιότερες κυβερνήσεις ή έστω αν κάνει πίσω να έχει πάρει κάτι ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΟ από την Δύση.
ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.
Αν πάλι όλα γίνονται συμπτωματικά, τότε ήρθε η ώρα η Ελλάδα να αξιοποιήσει τις συγκυρίες και την ανάγκη που έχει η Ρωσία αφενός να φέρει στην Αθήνα έναν έμπειρο διπλωμάτη απέναντι στον Αμερικανό Πρέσβη του Βαθέως Κράτους, Τζέφρι Πάιατ, ο οποίος έχει προηγούμενα με την Μόσχα από την Ουκρανία, αφετέρου να μπορεί να ασκήσει διπλωματική πίεση στην Τουρκία, με ενδεχόμενη αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων.
Η αντιπαράθεση Πάιατ-Ζαχάροβα μόνο καλό θα κάνει στην Ελλάδα, καθώς δύο ισχυρά και έμπειρα «διπλωματικά χαρτιά» των δύο πόλων του πλανήτη (διεθνιστική Αριστερά, Βαθύ Κράτος – Εθνική Δεξιά, Ρωσία) θα διασταυρώνουν τα ξίφη τους στην χώρα μας, δείχνοντας πόσο σημαντική είναι η Ελλάδα, η οποία από την πλευρά της δεν πρέπει να δέχεται να την αγνοούν, όταν θίγεται η εθνική της κυριαρχία.
