«Οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Γερμανία ήταν “ζωντανές”. Είχα απόλυτη επίγνωση για την επιβάρυνση που σήμαινε αυτό για τους ανθρώπους στην Ελλάδα και ήταν συνεδεμένο με την παραμονή στο ευρώ. Βρήκαμε κοινό βηματισμό αλλά και να παραμένει η Ελλάδα μέλος της Ε.Ε.

Μετά αντιμετωπίσαμε ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, το μεταναστευτικό και μας έδειξε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε και να συνεργαστούμε και με την Τουρκία.

Συζητήσαμε και χθες και σήμερα ότι πρέπει να ισχύουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το Διεθνές Δίκαιο. Είναι δύσκολο να βρίσκονται λύσεις μέσω του διαλόγου.

Δείξαμε ότι μπορούμε να δουλέψουμε στενά. Γι’ αυτό στήριξα το Ταμείο Ανάκαμψης και το Next Generation EU. Είναι σημαντικό χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία να μπορούν να κάνουν μακροχρόνιες μεταρρυθμίσεις.

Τότε (σ.σ. το 2015), ήμασταν όλοι σοκαρισμένοι για το πόσο ευάλωτο ήταν το ευρώ και αυτό έπληξε τις χώρες που είχαν υψηλότερο χρέος και δεν είχαν εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις που έπρεπε. Εγώ δεσμεύτηκα υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Ξέρω ότι απαίτησα πολλά από τους πολίτες της Ελλάδας, από την άλλη υπήρξαν και διαφορετικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα που θεώρησαν πολλές μεταρρυθμίσεις “δυνατές”. Τώρα οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι κάτι τρομερό (…) Η ευελιξία του Συμφώνου Σταθερότητας υπάρχει αλλά δείξαμε και με το Ταμείο Ανάκαμψης πως μπορούμε να συνεργαστούμε. Μόνο αν η Ευρώπη είναι καινοτόμος μπορούμε να συνεχίσουμε».