Η κατάσταση γύρω από την Μολδαβία και στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας συνολικά εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχίες. Οι τρέχουσες εντάσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε επικίνδυνη κλιμάκωση μεταξύ της χώρας και της Ρωσίας. Η ηγεσία της Μολδαβίας έχει κάνει μέχρι στιγμής πολλά για να διασφαλίσει ότι η σύγκρουση στην Υπερδνειστερία θα αναζωπυρωθεί ξανά, σχολιάζει το Russia Today και συνεχίζει:
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο της Μολδαβίας το 1992, η λεγόμενη «Δημοκρατία της Υπερδνειστερίας της Μολδαβίας» αναπτύχθηκε σε μια στενή λωρίδα γης στην ανατολική όχθη του Δνείστερου, η οποία κήρυξε την ανεξαρτησία της από την κεντρική κυβέρνηση στο Κισινάου και αγωνίζεται να ενταχθεί στην Ρωσία από τότε. Σήμερα είναι ουσιαστικά ένας ρωσικός θύλακας περίπου μισού εκατομμυρίου ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων 200.000 Ρώσων πολιτών, με οικονομική και πολιτική υποστήριξη από την Μόσχα.
Παρά τις διαφορές μεταξύ του Κισινάου και της Τιρασπόλ, της πρωτεύουσας της αποσχισθείσας δημοκρατίας, η περιοχή απολάμβανε μια σχετικά σταθερή ειρήνη για σχεδόν 30 χρόνια, η οποία μέχρι πρόσφατα επέτρεπε το σχετικά ενεργό εμπόριο μεταξύ Μολδαβίας και Υπερδνειστερίας.
Μετά την αλλαγή εξουσίας στη «Δημοκρατία της Μολδαβίας» το 2020, όταν η δυτικού προσανατολισμού Maia Sandu ανέλαβε επικεφαλής του κράτους, η ηγεσία της χώρας έχει λάβει διάφορα μέτρα για να αναζωπυρώσει την σύγκρουση στην Υπερδνειστερία. Μεταξύ άλλων, έχει επανειλημμένα αμφισβητήσει την ουδετερότητα της Μολδαβίας, έχει προωθήσει μια αμφιλεγόμενη προσέγγιση με το ΝΑΤΟ, κατηγόρησε τη Ρωσία για αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας και ζήτησε ακόμη και την αποστρατικοποίηση της Υπερδνειστερίας και την αποχώρηση των ρωσικών ειρηνευτικών δυνάμεων.
Η επιρροή της Ρουμανίας στην πολιτική της Μολδαβίας
Η ηγεσία της Μολδαβίας λαμβάνει την δημόσια υποστήριξη για αυτή τη δράση κυρίως από τις ΗΠΑ. Στο βάθος, όμως, δρα -φυσικά με την παρότρυνση της Ουάσιγκτον- η Ρουμανία, μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που θεωρεί την πρώην σοβιετική δημοκρατία ως υπαρξιακό κομμάτι του έθνους της και ασκεί επιρροή σε αυτήν από το τέλος της ΕΣΣΔ. Για την ακρίβεια, το Βουκουρέστι ξεκίνησε το «Κίνημα για την Ενοποίηση Ρουμανίας και Μολδαβίας» ήδη από την περίοδο της περεστρόικα και πλέον καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική του Κισινάου.
Πρέπει να τονιστεί ότι η λεγόμενη «στρατηγική εταιρική σχέση» μεταξύ των δύο «αδελφών κρατών» έχει προχωρήσει τόσο πολύ που τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της ελίτ της Μολδαβίας απέκτησε πρόσφατα την ρουμανική υπηκοότητα. Μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος Sandu , ο πρωθυπουργός Dorin Recean και άλλοι κορυφαίοι πολιτικοί της χώρας. Ε
Πολλοί εκπρόσωποι της εν λόγω ελίτ – όπως ο Sandu ή ο Recean – είναι υποστηρικτές της λεγόμενης «Unirea» (ρουμανικής ένωσης) της Μολδαβίας και της Ρουμανίας.
Η γνώμη των Μολδαβών, περίπου οι μισοί από τους οποίους αντιτίθενται στην ενοποίηση με τηνγειτονική χώρα, φαίνεται να παίζει δευτερεύοντα ρόλο.
Κλιμάκωση με το Βουκουρέστι;
Από την πλευρά της, η Ρωσία, η οποία κάλεσε τη νέα κυβέρνηση στο Κισινάου να είναι συνετή στο ζήτημα της Υπερδνειστερίας, γνωρίζει καλά τα συμφέροντα του Βουκουρεστίου στην περιοχή και επομένως εξετάζει το ενδεχόμενο η Ρουμανία να κατακτήσει την Μολδαβία με την βοήθεια του ΝΑΤΟ και πιθανώς με την βοήθεια του ουκρανικού στρατού «παράρτημα» και κατά συνέπεια να επιτεθεί και στην Υπερδνειστερία.
Σε ένα πιθανό σενάριο κλιμάκωσης, εάν ξέσπασαν εχθροπραξίες μεταξύ των στρατευμάτων της Μολδαβίας και της Ρωσίας ή της Υπερδνειστερίας, οι ρουμανικές ένοπλες δυνάμεις θα εισέβαλλαν στην Μολδαβία με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ (πιθανόν και της Ουκρανίας) με το πρόσχημα της αποτροπής του “ελεγχόμενου από τη Ρωσία σχεδίου πραξικοπήματος” με έλεγχο των μολδαβικών εδαφών και έτσι να προαναγγείλουν την προσάρτηση της χώρας από το ρουμανικό κράτος.
Η Μόσχα φυσικά δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια…
