«Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι νόμιμος. Το κράτος έχει συνταγματική υποχρέωση να μεριμνά για την υγεία των πολιτών του. Το Συμβούλιο της Επικρατείας Ελλάδας έχει ήδη αποφανθεί ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για τις γνωστές, συνήθεις ασθένειες – κυρίως τις παιδικές – είναι συνταγματικός.

Οι πιθανότητες σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών είναι ελάχιστες. Επομένως η γενική αρχή δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με επιχειρήματα περί πιθανών παρενεργειών».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για τα δικαιώματα όλων εκείνων που αρνούνται -για διαφόρους λόγους- να εμβολιαστούν τόνισε τα εξής:

«Οποιαδήποτε παρέμβαση στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να θεωρηθεί ως παρέμβαση στη φυσική και ίσως και στην ψυχολογική ακεραιότητα. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση η παρέμβαση δεν είναι αρκετά σοβαρή ώστε να θεμελιώσει αντιρρήσεις απέναντι σε μια υποχρέωση εμβολιασμού.

Σύμφωνα με τη νομολογία, επιτρέπονται εξαιρέσεις στην περίπτωση αντενδείξεων (ιατρικοί κίνδυνοι όπως αλλεργίες, σημείωση του συντάκτη) για ορισμένα άτομα. Θα ήμουν, επίσης, πρόθυμος να δεχθώ μια άρνηση για βάσιμους φιλοσοφικούς ή θρησκευτικούς λόγους. Αλλά όχι επειδή κάποιος έχει ένα γενικό και αφηρημένο φόβο εμβολιασμού».

Υπεραμύνθηκε των κυρώσεων στους ανεμβολίαστους εργαζόμενους, φέρνοντας ως παράδειγμα πρώτα την εξάντληση όλων των εναλλακτικών μέτρων (π.χ. μετάταξη).

Σε άλλο σημείο αναφέρθηκε ακόμα και στον υποχρεωτικό εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού, ισχυριζόμενος πως μία τέτοια απόφαση θα μπορούσε να ευσταθεί συνταγματικά:

«Θα ήταν συνταγματικό το να επεκταθούν οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί σε ολόκληρο τον πληθυσμό στην Ελλάδα. Εάν δίνει κανείς ένα πλεονέκτημα στους εμβολιασμένους είναι μόνο για την αποκατάσταση της κανονικότητας. Δεν αποτελεί κάποιο προνόμιο».

Παράλληλα σημείωσε ότι πιστεύει πως θα μπορούσαν να υπάρξουν δικαστικές προσφυγές πολιτών εναντίον του υποχρεωτικού εμβολιασμού, ωστόσο «έχουν ήδη απορριφθεί παρόμοιες αγωγές κατά άλλων μέτρων εναντίον της πανδημίας».