Κι όμως, μόνο 200 δραχμές ήταν αρκετές τον «χρυσό» 20ό αιώνα για να έρθεις τετ-α-τετ με το λαχταριστό σουβλάκι σου (ή σάντουϊτς ή πιτόγυρο για όλη την Ελλάδα, για να αφήσουμε πίσω μας τους διαχωρισμούς) πριν αυτό βρει τον δικό του δρόμο στη ζωή.

Οι κακεντρεχείς ίσως πουν ότι εκείνα τα χρόνια βέβαια είχαμε ένα θεματάκι με την ποσότητα, καθώς τα σουβλάκια (ειδικά στην Αθήνα) δεν διέθεταν και κάνα σοβαρό εκτόπισμα και ήταν κάπως… καχεκτικά, αλλά, με 200 δραχμές το ένα έτρωγες ένα… κοπάδι από δαύτα και σου έμενε και κάβα για να προμηθευτείς αεριούχο ηδύποτο τύπου κόλα, με την ελπίδα ότι ίσως χωνέψεις κάποια στιγμή λιγάκι πιο εύκολα από πύθωνα που έχει φάει αντιλόπη.

Στον συλλεκτικό τιμοκατάλογο που δημοσιεύτηκε στην αγαπημένη σελίδα Νοσταλγοί Ογδόντα Ενενήντα μπορείς να δεις τις τιμές σε δραχμές που θα κάνουν την τσέπη σου να δακρύσει από συγκίνηση.

Ήταν μάλιστα στην δική σου διακριτική ευχέρεια να αφήσεις και το κατιτίς σου ως μπαχτσίσι στον συμπαθή τυλιχτή που έβαλε όλη του την τέχνη και την αγάπη του για να απολαύσεις εσύ το γαστρονομικό θαύμα που είχες μπροστά σου.

(Menhouse – φωτο:screenshot)