O λαός θα μπορέσει να αναπνεύσει από τα βάρη, όταν συγκρουστεί με τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων του, που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το κέρδος και η διαδικασία πολιτικής θωράκισης της χώρας.

Ο κ. Καραθανασόπουλος χαρακτήρισε τη συνάντηση Τραμπ-Πούτιν ως άλλο ένα παζάρι ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα, που αυτά έχουν ως σκοπό το ξαναμοίρασμα των αγορών, καθώς πρόκειται για συμφωνίες στα επίπεδα εκμετάλλευσης ενεργειακών πόρων, σπάνιων γαιών. Σημείωσε ότι οξύνονται οι ανταγωνισμοί σε οικονομικό, εμπορικό και στρατιωτικό επίπεδο, αλλά και πως τα παζάρια συνεχίζονται και αφορούν την εξέλιξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε ένα πλαίσιο γενικευμένης έντασης και συγκρούσεων, πράγματα που μαρτυριούνται από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ και από την πολιτική της ΕΕ για μετατροπή της οικονομίας σε πολεμική. Υπογράμμισε το γεγονός, ότι αυτά δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα, το οποίο να είναι προς όφελος των λαών ή να στρέφονται προς τον τερματισμό αυτών των συγκρούσεων.

Επιπλέον, σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου, ο κ. Καραθανασόπουλος «μίλησε για τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ημερών, λέγοντας ότι ο λαός βρέθηκε ‘στο ίδιο έργο θεατής’, όπως και κάθε χρόνο, αφού βλέπει τις συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής της νυν, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Στάθηκε στη λογική του ‘πάμε κι όπου βγει’ όλων των κυβερνήσεων, που θυσιάζει το λαό στο βωμό του κέρδους και αντιμετωπίζει ως κόστος τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών, την ενίσχυση του πυροσβεστικού σώματος. Αναφέρθηκε στις άθλιες δηλώσεις του Γ. Κεφαλογιάννη για τον Δήμαρχο και τη Δημοτική Αρχή Πάτρας, λέγοντας ότι η κυβέρνηση προσπάθησε να μεταφέρει αλλού τις ευθύνες για τις πυρκαγιές».

Συζητώντας για τη ΔΕΘ, υποστήριξε ότι όσα μέτρα έρχονται δεν αποτελούν λύση, ούτε «ασπιρίνες», αλλά έναν τρόπο διαχείρισης της εξαθλίωσης, όπως είπε, που θα κληθούν να πληρώσουν οι λιγότερο φτωχοί μέσω της φορολογίας, ενώ βρίσκεται στο απυρόβλητο η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Είπε ακόμη, ότι η κυβέρνηση ακολουθώντας την πολιτική της ΕΕ και την στροφή στην πολεμική οικονομία, ικανοποιεί τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και θέτει στο βωμό του κέρδους τις λαϊκές ανάγκες. Εν προκειμένω δε, έφερε ως παράδειγμα το «νομοσχέδιο – έκτρωμα του υπουργείου Εργασίας για 13 ώρες δουλειά».

(ΑΠΕ -ΜΠΕ / photo: eurokinissi)