Στην κεντρική συζήτηση της συνόδου για το διεθνές εμπόριο, ο αναπληρωτής υπουργός στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα του προστατευτισμού επισημαίνοντας ότι:

Στη συζήτηση για την πολυμέρεια και την ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς ο κ. Χαρίτσης επισήμανε την ανάγκη για ενδυνάμωση της διεθνούς συνεργασίας σε τρία κρίσιμα ζητήματα: στην φορολογική πολιτική και την πάταξη της φοροδιαφυγής, στην αντιμετώπιση του λεγόμενου κοινωνικού dumping και στο μεταναστευτικό-προσφυγικό.

Ειδικότερα, υπογράμμισε ότι «θα πρέπει να επιδιώξουμε τη διαμόρφωση ενός ελάχιστου κοινού φορολογικού συντελεστή για τα εταιρικά κέρδη ώστε να αποφύγουμε τον ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό μεταξύ των χωρών» και «να εντείνουμε τη συνεργασία μας όσον αφορά την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την αντιμετώπιση των φορολογικών παραδείσων». Τόνισε ότι η Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια κάνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, βελτιώνοντας το νομικό και ελεγκτικό πλαίσιο, προωθώντας πολιτικές διαφάνειας στις οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές και τη στενή συνεργασία με άλλα κράτη για θέματα φορολογίας.

Αναφερόμενος στο κοινωνικό dumping, στη διαρκή μείωση των μισθών, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας σημείωσε ότι το ζήτημα αυτό δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί με πολιτικές προστατευτισμού αλλά με επενδύσεις στην εργασία, στις υποδομές και στην αύξηση των δεξιοτήτων των εργαζομένων και κυρίως, μέσω διεθνών συνεργασιών σε τομείς όπως η έρευνα, η καινοτομία και η ανταλλαγή τεχνογνωσίας.

Επισήμανε ότι στην Ελλάδα προωθούνται αυτοί οι στόχοι «με μία σειρά από προγράμματα για την ενίσχυση της απασχόλησης και τη δημιουργία σταθερών και ποιοτικών θέσεων εργασίας, με δράσεις για τη στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, με στοχευμένα εργαλεία για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και την ψηφιακή τους αναβάθμιση καθώς και με μία ολοκληρωμένη στρατηγική για την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας και τη σύνδεσή τους με την παραγωγή».

Για το μεταναστευτικό – προσφυγικό, ο κ. Χαρίτσης τόνισε ότι δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος μόνες οι χώρες που αποτελούν πύλες εισόδου για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία. Σημείωσε ότι «πρέπει όλα τα κράτη να συμβάλουν έμπρακτα και υλικά, υποστηρίζοντας τις χώρες πρώτης εισόδου αλλά και απορροφώντας τον αριθμό των προσφύγων που τους αναλογεί».