Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η Γη ήταν αρχικά ένας άνυδρος διαστημικός βράχος και το νερό στον πλανήτη μας έκανε την εμφάνιση του σε δεύτερη φάση με την προέλευση του (γήινη ή εξωγήινη) να αποτελεί ακόμη αντικείμενο επιστημονικής έρευνας. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη ο Άρης γεννήθηκε ως ένας υδάτινος κόσμος και για τα πρώτα 100 εκατ. έτη της ύπαρξη του η επιφάνεια του καλυπτόταν σε ποσοστό 100% από νερό. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα ωκεανό βάθους 300-1,100 μέτρων. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το νερό αυτό δεν ήταν προϊόν γεωλογικών διεργασιών του Άρη αλλά έφθασε εκεί με μετεωρίτες που ήταν γεμάτοι πάγο στο εσωτερικό τους. Η άποψη αυτή ενισχύει ταυτόχρονα και την εξωγήινη προέλευση του νερού στη Γη το οποίο σύμφωνα με μια από τις δύο δημοφιλέστερες θεωρίες έφθασε στη Γη από αστεροειδείς και μετεωρίτες που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας στη παιδική του ηλικία.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι το νερό που πήγε στον Άρη από τους διαστημικούς βράχους περιείχε και μόρια που συνδέονται με την παρουσία της ζωής όπως αμινοξέα. Άρα μπορεί να υπήρξαν προϋποθέσεις ανάπτυξης κάποιων μορφών ζωής εκεί. Το ίδιο εκτιμούν ότι συνέβη και στη Γη, ότι δηλαδή το νερό έφτασε όπως και στον Άρη αμέσως μετά τη γέννηση της αλλά η σύγκρουση με το διαστημικό σώμα που σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία προκάλεσε τη γέννηση της Σελήνης δεν κατέστρεψε μεν τον πλανήτη μας αλλά εξαφάνισε κάθε συνθήκη φιλική στη ζωή και έπρεπε να ξαναρχίσουν από την αρχή οι κάθε είδους (κοσμικές, γεωλογικές και χημικές διεργασίες) για την εμφάνιση της ζωής. Δυστυχώς στον Άρη ότι συνέβη που εξαφάνισε το νερό δημιούργησε όπως αποδείχτηκε μη αναστρέψιμες συνθήκες ώστε ο πλανήτης να έχει φιλικές στη ζωή συνθήκες.

_{Naftemporiki.gr/ unsplash}