Η Καλαβρία είναι μια από τις σημαντικότερες περιοχές ελαιοκαλλιέργειας στην Ιταλία, όπου μπορείτε να βρείτε μια ποικιλία από μοναδικές ποικιλίες ελιάς, συμπεριλαμβανομένης της σπάνιας λευκής ελιάς.
Περίπου το 90% των ελιών που καλλιεργούνται χρησιμοποιείται για την παραγωγή ελαιολάδου. Ενώ οι επιτραπέζιες ελιές, οι οποίες αποτελούν το υπόλοιπο 10%, καταναλώνονται. Οι κλασικοί τύποι ελιών που διατίθενται στην αγορά είναι οι μαύρες και οι πράσινες.
Αλλά ξέρατε ότι υπάρχει μια ελιά τόσο σπάνια που δεν μπορείτε καν να την αγοράσετε από καμία αγορά, αλλά μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Ιταλίας όπως η Καλαβρία; Και αν αναρωτιέστε αν υπάρχει ακόμη, η απάντηση είναι ναι, υπάρχει. Και αυτό είναι που οι ντόπιοι συνήθως αποκαλούν «αρχαίες σπάνιες λευκές ελιές».
Τι είναι οι λευκές ελιές;
Η Leucocarpa, που ονομάζεται επίσης και Leucolea, είναι μια ποικιλία ελιάς που χαρακτηρίζεται από μικρούς καρπούς που αποκτούν ένα λευκό χρώμα κατά την ωρίμανση. Είναι μια γνωστή αρχαία σπάνια ιταλική ποικιλία ελιάς, δημοφιλής στην Καλαβρία και τη Νότια Ιταλία. Εκτός από το μικροσκοπικό μέγεθος των καρπών της, είναι επίσης διάσημη για το λευκό χρώμα της μετά την ωρίμανση. Με αυτό, οι λευκές ελιές ξεχωρίζουν από τις άλλες.
Από πού προέρχονται οι λευκές ελιές;
Τις λευκές ελιές βρίσκουμε στην πατρίδα τους, την Ελλάδα, τη «Μεγάλη Ελλάδα». Βρίσκονται επίσης σε νοτιότερα μέρη της Ιταλίας, στην Τοσκάνη και ιδιαίτερα στην Καλαβρία, καθώς και σε ορισμένες περιοχές κατά μήκος των μεσογειακών ακτών της βόρειας Αφρικής, της Πορτογαλίας, της Μάλτας, μέχρι και δυτικά μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού.
Η προέλευση των λευκών ελιών
Η ιστορία της λευκής ελιάς ξεκινά με τον αποικισμό των αρχαίων Ελλήνων στη Μεγάλη Ελλάδα, στη Νότια Ιταλία. Αλλά γενικά, η ανακάλυψη αυτών των ελαιόδεντρων ξεκίνησε το 800 μ.Χ., όταν οι Έλληνες μοναχοί έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για καλλιέργειες όπως οι λευκές ελιές. Και χρησιμοποιούσαν τις καλλιέργειες κυρίως για διάφορες θρησκευτικές τελετές και τελετουργίες.
Το λάδι της λευκοκάρπας, γνωστό και ως «λάδι του Χρίσματος», εφαρμοζόταν σε θρησκευτικές τελετές για την ευλογία των ιερέων. Για παράδειγμα, οι βυζαντινοί αυτοκρατορικοί αξιωματούχοι χρησιμοποιούσαν αυτά τα έλαια σε τελετές στέψης αυτοκρατόρων. Εκτός από αυτό, αυτά τα έλαια θεωρούνται ιερά σε ιερά μυστήρια όπως το βάπτισμα, το χρίσμα και ο καθαρισμός των ασθενών.
Τι κάνει τις ελιές να ασπρίζουν;
Αν και οι λευκές ελιές έχουν πράγματι μια σπάνια ομορφιά, πολλοί εξακολουθούν να είναι περίεργοι να μάθουν γιατί είναι λευκές ή πώς έγιναν λευκές. Ευτυχώς, οι ερευνητές ενδιαφέρονται επίσης και έκαναν το καθήκον τους.
Σύμφωνα με έρευνες, η διαδικασία ωρίμανσης της ελιάς περιλαμβάνει δύο φάσεις. Η πρώτη αφορά τη σύνθεση χλωροφύλλης που οδηγεί την ελιά να πρασινίσει κατά την πρώτη φάση. Στη συνέχεια, ακολουθεί η αποδόμηση της χλωροφύλλης, η οποία θα προκαλέσει την απώλεια του χρώματος του καρπού της ελιάς κατά τη δεύτερη φάση.
Και μόλις ενεργοποιηθούν οι ανθοκυανίνες και άλλα φλαβονοειδή, μετατρέπεται ο καρπός της ελιάς σε μαύρο ή μπλε.
Ωστόσο, ένας ερευνητής δήλωσε ότι η ενεργοποίηση των ανθοκυανινών και των φλαβονοειδών δεν συμβαίνει στην καλλιέργεια λευκών ελιών. Για αυτόν τον λόγο, είναι ο μόνος τύπος ελιάς που διατηρεί λευκό χρώμα σε οποιοδήποτε στάδιο ωρίμανσης.
Η σημασία της λευκής ελιάς για τους ντόπιους
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, οι λευκές ελιές αποτελούν θησαυρό για τους κατοίκους της Καλαβρίας. Χάρη στην βαθιά και πλούσια ιστορία των δέντρων Leucocarpa, ο Σύμβουλος Περιβάλλοντος του Περιφερειακού Συμβουλίου, Sergio De Caprio, αποφάσισε να κάνει αυτή την ελιά σύμβολο της περιοχής τους.
Η λευκή ελιά αντιπροσωπεύει τη φύση των Καλαβρέζων, γεγονός που δείχνει την ενότητα των κατοίκων ολόκληρης της περιοχής. Οι κάτοικοι της Καλαβρίας τιμούν αυτά τα δέντρα και την ιστορία τους.
Επιπλέον, η περιφερειακή κυβέρνηση αποφάσισε να προστατεύσει τα είδη λευκής ελιάς και στη συνέχεια να τις προωθήσει με ονομασία προέλευσης. Αυτές οι ελιές λευκού χρώματος δείχνουν μια βαθιά σύνδεση με την ιερή ιστορία τους. Ταυτόχρονα, το δέντρο ακτινοβολεί μια αίσθηση ομορφιάς και αγνότητας.
Οι ελιές είναι λευκές μόνο όταν είναι φρέσκες. Στην άλμη, σκουραίνουν όπως και oi άλλες ποικιλίες ελιάς, οι οποίες είναι πράσινες όταν είναι άγουρες λόγω της χλωροφύλλης και αργότερα γίνονται μαύρες όταν είναι πλήρως ώριμες λόγω των ανθοκυανινών τους.
Η λευκή ελιά στο σήμερα
Σε σύγκριση με τον αριθμό των λευκών ελαιόδεντρων στην αρχαιότητα, τα δέντρα έχουν μειωθεί σήμερα.
Με τη βοήθεια και τη συνεργασία διαφόρων εκκλησιών, οργανισμών και καλλιεργητών της Καλαβρίας, έχουν φυτευτεί περισσότερες από 200 λευκές ελιές και ο αριθμός τους συνεχίζει να αυξάνεται. Με αυτόν τον τρόπο, αυτά τα ιερά δέντρα θα συνεχίσουν να επιβιώνουν με το πέρασμα των χρόνων.
Η σπάνια αρχαία λευκή ελιά της Καλαβρίας
Μπορείτε να πείτε ότι αυτές οι λευκές ελιές δεν είναι μόνο διάσημες για τις καλλιέργειές τους, αλλά έχουν επίσης μια πλούσια, βαθιά ιστορία και ιερή προέλευση. Λόγω της ιστορίας αυτών των λευκών καλλιεργειών, έχουν προσελκύσει την προσοχή και το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων.
Έτσι, η εκ νέου ανακάλυψη αυτών των λευκών ελαιόδεντρων απέκτησε μεγάλη σημασία. Παρόλο που αντιμετωπίζουν προκλήσεις σήμερα, αυτές οι λευκές ελιές θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέσα στα χρόνια με την υποστήριξη των Καλαβρέζων που στηρίζουν αυτή την καλλιέργεια.
(photo: pixabay)
