Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στους 1.000 ανθρώπους στον κόσμο που έχουν κολλήσει τον κορωνοϊό, πεθαίνουν περίπου οι δύο, ενώ στους ανθρώπους έως 70 ετών η αναλογία είναι πολύ μικρότερη (περίπου τέσσερις θάνατοι ανά 10.000 κρούσματα). Όπως πιστεύει, με τα κατάλληλα μη φαρμακευτικά μέτρα για την προστασία των πιο ευπαθών ομάδων, η πραγματική θνητότητα μπορεί να μειωθεί περαιτέρω στο μέλλον.

Η μελέτη του δείχνει ότι η θνητότητα της Covid-19 μπορεί να διαφέρει σημαντικά από περιοχή σε περιοχή, ακόμη και μέσα στην ίδια χώρα (π.χ. στη Γαλλία). Αυτό, μεταξύ άλλων, αντανακλά διαφορές στην ηλιακή κατανομή του πληθυσμού, στο πόσα γηροκομεία υπάρχουν, πόσο βεβαρημένα είναι τα νοσοκομεία, πόσο πιστά τηρούνται οι προφυλάξεις, σε ποιο βαθμό υπάρχει συννοσηρότητα (συνύπαρξη άλλων παθήσεων στο ίδιο άτομο), πόσο φτωχός είναι ένας πληθυσμός, καθώς και σε άλλους τοπικούς ή γενετικούς παράγοντες. Γι’ αυτό, επισημαίνει ότι η εκτίμηση ενός μοναδικού και ενιαίου δείκτη πραγματικής θνητότητας για μια ολόκληρη χώρα αναπόφευκτα μπορεί να μη δίνει την πραγματική εικόνα, όταν υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις από περιοχή σε περιοχή.

Τονίζει ακόμη ότι οι εκτιμήσεις του για την θνητότητα τείνουν να είναι πολύ χαμηλότερες από εκείνες που είχαν γίνει στην αρχή της πανδημίας, σχετικά με το πόσο φονικός είναι ο νέος κορωνοϊός SARS-CoV-2. Οι πρώτες εκτιμήσεις από την Κίνα ανέβαζαν τη θνητότητα στο 3,4%, καθώς δεν είχε γίνει ακόμη αντιληπτό πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των ασυμπτωματικών φορέων του ιού. Αργότερα, άλλα μοντέλα εκτίμησαν την θνητότητα γύρω στο 1%. Μετά από τις νέες χαμηλότερες εκτιμήσεις του, ο Γ. Ιωαννίδης για μια ακόμη φορά τάσσεται εναντίον μιας επανάληψης των μέτρων lockdown στις διάφορες χώρες.