Η κυκλοσπορίνη είναι ένα βασικό ενεργό συστατικό που σχηματίζεται από 11 αμινοξέα και έχει ανοσοκατασταλτικές ιδιότητες. Ψωρίαση και ατοπική δερματίτιδα αποτελούν χρόνιες αυτοάνοσες φλεγμονώδεις παθήσεις που εγείρουν την ανάγκη για την ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών και εύκολων στη χορήγηση, λιγότερο ακριβών και τοξικών θεραπειών.

Οι επιστήμονες, λοιπόν, σχεδίασαν πολύ εύκαμπτα λιπιδικά κυστίδια που μπορούν να διανείμουν στο δέρμα την κυκλοσπορίνη, ένα μικρό πεπτίδιο που λειτουργεί ως ανοσοκατασταλτικό φάρμακο και αυτή τη στιγμή χορηγείται μόνο από τους στόματος ή με ένεση, επειδή οι μεγάλες διαστάσεις του καθιστούν ανέφικτη τη χορήγησή του στο δέρμα.

Η ομάδα ετοίμασε και κατηγοριοποίησε σταθερά λιπιδικά κυστίδια, όπως λιποσώματα, transpheromes και αιθοσώματα και αξιολόγησε τη διείσδυσή τους στο δέρμα. «Αν χρησιμοποιήσουμε αυτές τις νέες φόρμες νανοσυστημάτων μεταφοράς ουσιών, η κυκλοσπορίνη θα μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά στο πάσχον δέρμα, καθώς απορροφάται στα στρώματά του τοπικά, χωρίς να εξαπλώνεται στο υπόλοιπο σώμα», εξηγεί η Δρ, Melero.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η τοπική χορήγηση είναι πιο εύκολη και καθιστά ευκολότερη τη μείωση της δοσολογίας, του κινδύνου μόλυνσης και άλλων σοβαρών επιπτώσεων που σχετίζονται με τη διασπορά του φαρμάκου στο σώμα.

«Η καινοτομία της εν λόγω προσέγγισης αφορά στην απορρόφηση ενός φαρμάκου μεγαλύτερου μεγέθους από τα συνηθισμένα μέσω του δέρματος, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη χορήγηση και άλλων ουσιών μέσω της επιφάνειας του δέρματος, χωρίς τη χρήση βελόνας για θεραπευτικούς, διαγνωστικούς ή ακόμα και εμβολιαστικούς σκοπούς», επισημαίνει η ειδικός.

Στόχος της εργασίας αυτής είναι να δημιουργήσει τις πιθανότητες για τη χρήση της κυκλοσπορίνης Α τοπικά, κατευθείαν πάνω στο δέρμα και ως εναλλακτική επιλογή στις τρέχουσες στοματικές ή παρεντερικές μεθόδους.

Κυκλοσπορίνη Α
Η κυκλοσπορίνη χρησιμοποιείται από του στόματος ήδη από το 1997 για να θεραπεύσει παθήσεις όπως η ψωρίαση και η ατοπική δερματίτιδα. Ως ισχυρό ανοσοκατασταλτικό, καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, με αποτέλεσμα οι παρενέργειες και ο κίνδυνος από τη συστηματική χρήση της να βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Γι’αυτό το λόγο, χορηγείται μόνο σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις ασθενών, οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες.

photo unsplash