Ο ασθενής ενημέρωσε τους γιατρούς ότι είχε καταναλώσει μόνο διαυγή υγρά πριν από τη διαδικασία και δύο ημέρες πριν είχε φάει πίτσα και μαρούλι. Ωστόσο, δεν μπορούσε να θυμηθεί να υπήρχε μύγα στο φαγητό που κατανάλωσε.

Τα περίπλοκα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο American Journal of Gastroenterology, περιγράφοντας το περιστατικό ως «πολύ σπάνιο εύρημα κολονοσκόπησης».

Από πού μπήκε η μύγα;

Ο Bechtold πρότεινε δύο πιθανές διαδρομές για την είσοδο της μύγας – μέσω της κατανάλωσης ή μέσω του ορθού – αλλά και οι δύο παρουσίαζαν προκλήσεις.

Εάν είχε καταποθεί από το στόμα, τα πεπτικά ένζυμα θα έπρεπε να είχαν αλλοιώσει τη μύγα, καθιστώντας αυτό το σενάριο λιγότερο πιθανό.

«Θα πιστεύατε ότι τα ένζυμα του ανώτερου πεπτικού συστήματος και το οξύ του στομάχου θα είχαν αλλοιώσει τη μύγα. Ωστόσο, η μύγα ήταν άθικτη, καθιστώντας αυτή την υπόθεση λιγότερο πιθανή», είπε ο Bechtold.

Από την άλλη, αν η μύγα έμπαινε από κάτω, θα έπρεπε να διανύσει ένα σκοτεινό και καμπυλωτό μονοπάτι στο παχύ έντερο, το οποίο επίσης φαινόταν «απίθανο».

Ενώ έχουν καταγραφεί σπάνιες περιπτώσεις εντόμων που παραμένουν άθικτα καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους στο πεπτικό σύστημα, οι συγκεκριμένες περιστάσεις αυτής της υπόθεσης παραμένουν μπερδεμένες.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα έντομα, συμπεριλαμβανομένων των μυγών και των προνυμφών, έχουν επιβιώσει από το οξύ του στομάχου και το γαστρεντερικό περιβάλλον. Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως εντερική μυίαση, μπορεί να οδηγήσει σε προσβολές στα έντερα, ανέφεραν τα μέσα ενημέρωσης.

(photo: pixabay)