Μιλώντας στο γερμανικό MDR την Τρίτη , δήλωσε:

«Φυσικά έχουμε ένα νέο είδος εμβολίου και το ερώτημα είναι πάντα το ίδιο. Δεν εμβολιάζουμε τους μαθητές λόγω του ατομικού κινδύνου, τους εμβολιάζουμε επειδή υποτίθεται ότι προστατεύουν την κοινωνία στο σύνολό της από μόλυνση. Αλλά εάν η υπόλοιπη κοινωνία εμβολιαστεί! Ποιο είναι το νόημα της εκστρατείας εμβολιασμού; Ειδικά όταν αναμένεται ότι οι ομάδες κινδύνου ανοσοποιούνται. Άρα η πίεση για μένα να εμβολιάσω τους μαθητές δεν είναι πλέον τόσο υψηλή όσο ήταν πριν».

«Είμαι απλώς υπέρ της ανοιχτής διεξαγωγής αυτής της συζήτησης. Μπορούμε να επιτύχουμε μόνο μια κατάσταση ελέγχου ούτως ή άλλως, καθώς η πλήρης εξάλειψη του ιού δεν φαίνεται δυνατή και τότε φυσικά δεν χρειάζεται να τρελαθούμε, (εμβολιάζοντας) όλα τα παιδιά. Αν τα εμβολιάσουμε και ο ιός δεν εξαφανιστεί, ποιος ήταν ο σκοπός της άσκησης;».

«Έχω την αίσθηση ότι πέφτουμε σε δύο διαφορετικούς κόσμους: Μερικοί είναι σε παράλληλη πορεία με αυτούς τους εμβολιασμούς και λένε ότι χρειαζόμαστε τους εμβολιασμούς, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε διακοπές, ώστε να μπορούμε να πάμε στο σχολείο, έτσι ώστε κανείς να μην μιλάει γι ‘αυτό πια.

Κάποιοι άλλοι τολμούν να συζητήσουν ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής της κατάστασης! Οι δεύτεροι πρέπει να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση».

Ο Kekulé κάνει λόγο για βιαστικές ενέργειες σχετικά με τον εμβολιασμό των παιδιών και τις κοινωνικές συνέπειες:

«Μέχρι τώρα, είχαμε μόνο λίγους μήνες έρευνας μετά τον εμβολιασμό. Τελικά, οι γονείς θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίσουν μόνοι τους τι θέλουν να κάνουν.

Φαντάζομαι μια τάξη στην οποία το 80 τοις εκατό εμβολιάζεται και μερικά παιδιά δεν έχουν κάνει το εμβόλιο. Δεν ξέρω αν είναι καλό να αναγκάζουμε τους ανθρώπους! Aυτό ισχύει και για την προϋπόθεση εμβολιασμού στις διακοπές. Αν θέλω να πάρω τα (ανεμβολίαστα) παιδιά μου μαζί, τι θα πει ο ταξιδιωτικός πράκτορας; Επομένως, πρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε την κοινή λογική και να αξιολογούμε τους κινδύνους που σχετίζονται ο ένας με τον άλλον, γιατί μερικές φορές υπήρξαν αρνητικές εκπλήξεις στην επιστήμη».

Επιπλέον, τόνισε ότι δεν υπάρχουν εμπειρικές γνώσεις για την τρέχουσα κατάσταση της κρίσης του κορωνοϊού αλλά και για τους τρέχοντες μαζικούς εμβολιασμούς. Ποτέ ξανά, πρώτον, μια πανδημία δεν έχει τελειώσει με εμβολιασμό και, δεύτερον, ποτέ ξανά ένα νέο εμβόλιο που να βασίζεται σε έναν νέο τρόπο δράσης δεν έχει χρησιμοποιηθεί παγκοσμίως σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, τόνισε ο Kekulé, καταλήγοντας:

«Πρόκειται για ένα παγκόσμιο πείραμα, ένα ιστορικό πείραμα για πρώτη φορά από την εμφάνιση του Homo sapiens».

Αυτό εννοούσε άραγε ο καθηγητής της Φαρμακολογίας, κ. Μανωλόπουλος;;;