Είναι γνωστό ότι τα Ναυπηγεία Ελευσίνας πνέουν τα λοίσθια καθώς η κατάσταση στα Ναυπηγεία συντηρείται από τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης λόγο των Super Vita οι οποίες είναι υπό κατασκευή.

Η σύμβαση του δημοσίου με τα ναυπηγεία έληξε στις 31 Μαρτίου αφού η υπάρχουσα διοίκηση της εταιρείας δεν αποδέχθηκε την πρόταση της κυβέρνησης για εξυγίανση. Παρ όλα αυτά η κυβέρνηση αποφάσισε να διαθέσει επιπλέον πιστώσεις οι οποίες καλύπτουν το 70% του μισθού των εργαζομένων του ναυπηγείου για το τρέχον τρίμηνο οπότε εξασφαλίζεται και το απρόσκοπτο των εργασιών στις πυραυλάκατους του Πολεμικού Ναυτικού.

Παρ όλα αυτά το ελληνικό κράτος έχει πληρώσει επιπλέον χρήματα για τη συντήρηση του ναυπηγείου και την παράδοση των πολύτιμων Super Vita στο Πολεμικό Ναυτικό με το κόστος να ανεβαίνει για τα 2 πλοία πολύ πέραν του αρχικά υπολογισμένου ενώ τα πλοία έχουν καθυστερήσει πάρα πολύ να παραδοθούν.

Το περασμένο εξάμηνο πολλοί θεωρούσαν ότι τα ναυπηγεία Ελευσίνας θα έπαιρναν τον ίδιο δρόμο με τα ναυπηγεία Σύρου , οπότε η ΟΝΕΧ θα εμπλεκόταν και στα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Τελικά η κατάσταση αυτή δεν ευόδωσε ακόμα και το Υπουργείο Ανάπτυξης δηλώνει ότι δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο ενώ αρκετοί εκτιμούν ότι τα ναυπηγεία είναι πιθανό να κρατικοποιηθούν πλήρως εφόσον το επιτρέψουν οι καταστάσεις λόγο κορονοϊού και η Ε.Ε. δώσει την άδεια για κάτι τέτοιο.

Τα ναυπηγεία έχουν μεγάλα χρέη και γι αυτό το λόγο καθίσταται δύσκολη η εξυγίανσή τους από ιδιώτη ο οποίος θα χρειαστεί να τα καλύψει τα χρέη και τις υποχρεώσεις προς τους εργαζόμενους του ναυπηγείου. Κίνητρο το γεγονός ότι ο επενδυτής θα λάβει ουσιαστικά προίκα και τις επόμενες δύο Super Vita που έχουν δοθεί άδειες από το ελληνικό κράτος για κατασκευή στο ναυπηγείο. Το σωστό θα ήταν το ναυπηγείο να περάσει στα χέρια επενδυτή ο οποίος θα λειτουργήσει το ναυπηγείο καθαρά ως ιδιωτική επιχείρηση χωρίς να περιμένει τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού για να λειτουργήσει. Μία υγιής επιχείρηση μπορεί να αποδώσει πολύ περισσότερα από μία κρατικοδίαιτη κατ’ ευφημισμόν ιδιωτική.