Και συνεπώς οι δυτικοί στρατοί είναι απροετοίμαστοι για παρατεταμένο πόλεμο φθοράς.

«Στους πολέμους φθοράς, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις διαμορφώνονται από την ικανότητα ενός κράτους να αντικαθιστά τις απώλειες και να δημιουργεί νέους σχηματισμούς, όχι τακτικούς και επιχειρησιακούς ελιγμούς», γράφει ο Alex Vershinin, απόστρατος αντισυνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού, σε άρθρο του Royal United Services Institute, «The Attritional Art of War: Μαθήματα από τον Ρωσικό Πόλεμο στην Ουκρανία», που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα.

Σε αντίθεση με τον «πόλεμο ελιγμών», ο οποίος απαιτεί γρήγορη και βίαιη εξάλειψη ενός αντιπάλου, ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας υποστήριξε ότι ένας πόλεμος φθοράς διαρκεί χρόνια. Ο στρατός που επικεντρώνει τη στρατηγική του στην καταστροφή των εχθρικών δυνάμεων αντί να έχει εδαφικά κέρδη θα μπορούσε να αναδειχθεί νικητής.

Ο Vershinin τόνισε ότι «οι δυτικοί στρατιώτες είχαν από καιρό αποφύγει τους πολέμους φθοράς».

Υποστήριξε ότι η νίκη εξαρτάται από την ικανότητα ενός στρατού να αναπληρώνει τις απώλειες κατά τη διάρκεια των μαχών και τη σημασία της τρομερής δύναμης πυρός.

Κάτι που κάνει με εξαιρετική ευκολία και χωρίς μεγάλες απώλειες ο ρωσικός στρατός τα τελευταία δύο χρόνια.

«Οι πόλεμοι φθοράς κερδίζονται από οικονομίες που επιτρέπουν τη μαζική επιστράτευση των στρατιωτικών μέσω των βιομηχανικών τους τομέων. Οι στρατοί επεκτείνονται γρήγορα κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας σύγκρουσης, απαιτώντας τεράστιες ποσότητες τεθωρακισμένων οχημάτων, drones, ηλεκτρονικών προϊόντων και άλλου εξοπλισμού μάχης», έγραψε ο Vershinin.

freepik photo