Τα τελευταία χρόνια η Ρωσία επένδυσε πολύ στην ανάπτυξη νέων πυραύλων και κυρίως σε νέους πυραυλικούς κινητήρες ή καλύτερα σε κινητήρες ramjet οι οποίοι μπορούν  να οδηγήσουν ένα βλήμα σε μεγάλη απόσταση με υπερ-υπερηχητική ταχύτητα. Παράδειγμα τέτοιου πυραύλου είναι ο υπερ-υπερηχητικός αντιπλοϊκός πύραυλος/επιφανείας-επιφανείας Zircon με ταχύτητα στα 7 Mach, όπως λένε οι Ρώσοι. Φυσικά έχουν γίνει επενδύσεις και σε πυρηνικούς κινητήρες τους οποίους εφάρμοσαν τελικά σε τορπίλη οποία μπορεί να πλήξει και ναυτικές εγκαταστάσεις από πραγματικά μεγάλη απόσταση.

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο izvestia, οι Ρώσοι θα προχωρήσουν από το 2022 στην ανάπτυξη ενός ακόμα υπερ-υπερηχητικού πυραύλου με το όνομα Ostrota. Ο εν λόγω πύραυλος θα είναι μικρότερου μεγέθους από τους αντίστοιχους υπερ-υπερηχητικούς πυραύλους, όπως είναι για παράδειγμα ο Zircon, και θα φέρεται από τα ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά όπως τα αναβαθμισμένα Tu-22M3 αλλά και από τα τακτικά αεροσκάφη όπως το Su-34. Αμφότερα χρειάζονται έναν πύραυλο μικρότερου μεγέθους αλά μεγάλης εμβέλειας για να καταφέρουν να προσβάλουν, από μεγάλη απόσταση στόχους, όπως και το ναυτικό.

Ο νέος πύραυλος θα χρησιμοποιεί τον κινητήρα τύπου ramjet με την ονομασία Project 71 (οι Ρώσοι δίνουν τέτοιες ονομασίες στα συστήματά τους όπως Project, σε πλοία και κινητήρες και σε οχήματα Object) ο οποίος αναπτύχθηκε ακριβώς γι αυτόν το σκοπό από τον Οργανισμό Τακτικού Πυραυλικού Οπλισμού στο οποίο ανήκει το Turaevsky Machine-Bulinding Design Bureau “Soyuz”.

Οι υπερ-υπερηχητικοί πύραυλοι των Ρώσων λόγω της πολύ υψηλής ταχύτητάς τους είναι πολύ δύσκολοι στόχοι για εγκλωβισμό και κατάρριψη από τα υπάρχοντα σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα τα οποία δε διαθέτουν είτε τον κατάλληλο ρυθμό ανανέωσης δεδομένων για αν κατευθύνουν τα όπλα είτε δεν έχουν κατάλληλα πυραυλικά συστήματα ίδιας ταχύτητας ή συνδυασμό των δύο παραγόντων αν και η Δύση με πρώτες τις ΗΠΑ προσανατολίζει κονδύλια για τη δημιουργία αντίστοιχων όπλων.