Κοιτώντας προς το Αιγαίο: Τα αντιτορπιλικά TF-2000 της Τουρκίας

Εδώ και κάποια χρόνια οι Τούρκοι έχουν δηλώσει ότι θέλουν να προχωρήσουν στην εγχώρια ναυπήγηση αντιτορπιλικών τα οποία έχουν την ονομασία, ως κλάση, TF-2000 και ήδη έχουν προχωρήσει στην προπαρασκευαστική σχεδίασή τους.

Στην πρόσφατη Διεθνή Έκθεση της Τουρκικής Αμυντικής Βιομηχανίας IDEF 2021 ένα εκ των εκθεμάτων που παρουσιάστηκαν σε μακέτα ήταν και το αντιτορπιλικό TF-2000 έκθεμα που προσέλκυσε ενδιαφέρον αφού αποτελεί μεγαλεπήβολο, για τα τωρινά δεδομένα, αλλά μελλοντικό πρόγραμμα της Τουρκικής Αμυντικής Βιομηχανίας.

Η προκαταρτική σχεδίαση θέλει ένα πλοίο που θα έχει μήκος 166 μέτρα, πλάτος 21.5 μ. και βύθισμα 5.4 μ. με συνολικό εκτόπισμα γύρω στους 8.500 τόνους, τυπικό μέγεθος για σύγχρονα αντιτορπιλικά. Το μηχανοστάσιο των πλοίων θα έχει σύστημα πρόωσης CODOG ( Combined Diesel Or Gas)  με 2 ντιζελοκινητήρες και 2 αεριοστροβίλους  οι οποίοι θα δίνουν αρκετή ισχύ για να κινείται το πλοίο με 28+ κόμβους. Το πλήρωμα που θα χρειάζεται κάθε πλοίο της κλάσης για να επιχειρήσει εκτιμάται στο εύρος των 130-150 ατόμων με μέγιστο αριθμό τους 200 ανά σκάφος, περιλαμβανομένων προφανώς και των μονάδων ειδικών επιχειρήσεων.

Η σχεδιαστική αντίληψη των Τούρκων θέλει τα πλοία να έχουν έναν αρκετά ευρύχωρο χώρο πολλαπλών αποστολών ο οποίος θα μπορεί να φιλοξενήσει  τόσο κοντέινερ μαζί με φουσκωτά σκάφη (RHIB) και φυσικά ελικόπτερα με μεταφορική ικανότητα έως 15 τόνους. Εκτός αυτών, ο χώρος πρέπει αν μπορεί να φιλοξενήσει και Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα  με μέγεθος ανάλογο αλλά και ανάλογα το είδος αποστολής τα οποία θα ανήκουν οργανικά στο σκάφος και θα χρησιμοποιούνται για τις αποστολές του.

Από πλευράς οπλικών συστημάτων, αυτά συνοψίζονται στα εξής:

·         64 κελιά κάθετης εκτόξευσης (VLS) – MIDLAS τα οποία θα γεμίσουν με εγχώρια κατασκευασμένους πυραύλους  όπως οι SIPER ενώ υπάρχει πρόβλεψη να μπορούν αν δεχτούν και πυραύλους μακράς εμβέλειας επιφανείας-επιφανείας Gezgin

·         16 εκτοξευτές για ισάριθμους αντιπλοϊκούς πυραύλους τύπου ATMACA, πύραυλος ο οποίος μόλις έχει μπεί σε παραγωγή μετά τις επιτυχείς δοκιμές του τους περασμένους μήνες

·         Στο ρόλο της εγγύς αεράμυνας προβλέπεται να τοποθετηθεί το εγχώρια κατασκευασμένο (CIWS – Close In Weapons System) τύπου Gokdeniz

·         τοξευτές τορπιλών, πιθανότατα οι ORKA της Aselsan

·         RWS (Remote Weapons System) σταθμοί οπλισμού χωρίς να κατονομάζεται το μέγεθος των πυροβόλων που θα φέρουν.

·         Σταθμοί εκτόξευσης αντιαρματικών πυραύλων τύπου UMTAS

Τα περισσότερα από τα παραπάνω οπλικά συστήματα βρίσκονται ακόμα σε φάση προκαταρτικής σχεδίασης ή ανάπτυξης  αλλά η στόχευση είναι σαφής.

Από πλευράς αισθητήρων, τα σκάφη θα είναι εξοπλισμένα ένα κύριο ραντάρ σταθερής  διάταξης AESA τύπου CAFRAD το οποίο θα συμπληρώνεται από ένα ραντάρ ναυτιλίας και ένα ακόμα LPI ραντάρ. Η Aselsan παράσχει τα συστήματα ηλεκτρονικών παρεμβολών (ECM/ ESM) όπως και το σόναρ  τρόπιδος ενώ προβλέπεται και σόναρ συρόμενης διάταξης τύπου LFATS.

Το πολύ σημαντικό που διακρίνουμε από την παραπάνω παρουσίαση είναι η προσήλωση των Τούρκων στη σχεδίαση και κατασκευή ενός πλοίου το οποίο θα είναι 100% τουρκικό με την έννοια ότι τα συστήματά του θα είναι εγχώρια ανεπτυγμένα και κατασκευασμένα και άρα δε θα υπάρχουν προβλήματα υποστήριξής τους από την εγχώρια βιομηχανία εκτός αν αυτά χρησιμοποιούν και ηλεκτρονικά εξαρτήματα από το εξωτερικό, πράγμα που είναι σίγουρο αφού η τουρκική εγχώρια ηλεκτρονική βιομηχανία δεν έχει και ούτε θα έχει τα επόμενα χρόνια πλήρη αυτάρκεια σε ηλεκτρονικά εξαρτήματα πάσης φύσεως.

Εκτός αυτών, διακρίνεται και η αντίληψη που έχουν οι Τούρκοι για τα πλοία του μέλλοντος αφού θέλουν τα πλοία τους αυτά να έχουν μεγάλους χώρους αποστολών για τη φιλοξενία ελικοπτέρων, κοντέινερ και Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων και είναι πολύ σημαντικό ότι τα θεωρούν απαραίτητα όντας οργανικά ενταγμένα στο πλοίο αφού ο Πλοίαρχος πρέπει να έχει εναλλακτικές για την εκτέλεση αποστολών αναγνώρισης και προσβολής στόχων ( αν τα ΜΕΑ αυτά είναι και οπλισμένα) ή ακόμα και τη χρησιμοποίηση drone αυτοκτονίας κατά στόχων, τόσο επίγειων όσο και θαλάσσιων.

Επίσης, αποτελεί χαρακτηριστικό ναυτικών που έχουν σχεδιαστεί για επιχειρήσεις σε ένα ευρύ περιβάλλον η δυνατότητα εκτόξευσης και από σκάφη επιφανείας, πυραύλων μακράς εμβέλειας από τα VLS των σκαφών αυτών όπως είναι οι Tomahawk  των ΗΠΑ, οι Kalibr των Ρώσων, οι MdCN των Γάλλων κτλ. Ανάλογα σκέπτονται και οι Τούρκοι αν και είναι εξαιρετικά φιλόδοξη η ανάπτυξη πυραύλων του είδους  από την Τουρκική Αμυντική Βιομηχανία αφού δεν έχουν ακόμα την τεχνολογική επάρκεια.

Η πρόβλεψη εγκατάστασης σταθμών εκτόξευσης αντιαρματικών πυραύλων UMTAS στα σκάφη αυτά, στα πρότυπα υποθέτει κανείς της εγκατάστασης των SPIKE NLOS στα πλοία του Ισραηλινού Ναυτικού, δίνουν τη δυνατότητα στον Πλοίαρχο να εμπλέξει στόχους χαμηλού ίχνους όπως σκάφη RHIB τα οποία μπορούν να είναι αυτόνομα και να κινούνται εν είδη .. πυρπολικού προς το σκάφος . Η ύπαρξη τέτοιων συστημάτων προβλέπει ακριβώς τέτοιες καταστάσεις εκτός του προφανούς που είναι η εκτόξευση αντιαρματικών πυραύλων κατά παράκτιων στόχων αλλά και μικρότερων πλοίων όπως είναι περιπολικά σκάφη για εξοικονόμηση των ATMACA κατά κυρίων πλοίων επιφανείας.

Μας είναι χρήσιμες λοιπόν τέτοιες παρουσιάσεις  από πλευράς Τούρκων ώστε να διαπιστωθεί ο  επιχειρησιακός τρόπος σκέψης τους και να διαπιστωθούν ελλείψεις στον ελληνικό τρόπο σκέψης  για την αντιμετώπιση της απειλής όπως αυτή θα εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια. Γι αυτό είναι απαραίτητη η μελέτη του αντιπάλου. Για παράδειγμα, οι Τούρκοι υιοθετούν 16 εκτοξευτές αντιπλοϊκών πυραύλων ATMACA τόσο στις φρεγάτες κλάσης Istanbul που κατασκευάζουν, όσο και στα αντιτορπιλικά TF-2000 που θα κατασκευάσουν μελλοντικά την ίδια στιγμή που οι νέες φρεγάτες που θα ναυπηγήσει η Ελλάδα θα έχουν 8 εκτοξευτές αντιπλοϊκών πυραύλων, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα τυπικό θεωρητικό πλεονέκτημα έναντι των ελληνικών κύριων μελλοντικών πλοίων επιφανείας το οποίο θα χρειαστεί να αντισταθμιστεί.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

LATEST

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί