Ξαφνικά ο διευθυντής του μαθήματος μου είπε σε παρακαλώ να βγω έξω και μου είπε ότι ο πατέρας μου είχε αυτοκτονήσει», πρόσθεσε και συνέχισε: «Δεν άφησε σημείωμα αυτοκτονίας, δεν υπήρχε εξήγηση. Αλλά ο τρόπος που αφαίρεσε τη ζωή του μου κατέστησε σαφές ότι η απόφασή του ήταν απολύτως σαφής γι’ αυτόν.

Όλα αυτά είναι μοιραία για την οικογένεια, αλλά με βοήθησε να καταλάβω ότι ήθελε πραγματικά να πεθάνει και δεν ήταν μια κραυγή για βοήθεια ή ένα σήμα. Νομίζω ότι πρέπει να σεβαστώ αυτήν την απόφαση.»

Ο πατέρας του, ο οποίος εργαζόταν για την ομοσπονδιακή υπηρεσία πληροφοριών, «έπρεπε να παίρνει αποφάσεις ξανά και ξανά στη δουλειά γνωρίζοντας ότι το όλο σχέδιο θα μπορούσε να πάει στραβά. Δεν του επέτρεπαν να μιλήσει για τη δουλειά του και αυτός ήταν επίσης ο λόγος που συχνά έλεγε ότι όλα ήταν πάρα πολλά για αυτόν. Στη δουλειά του δεν ήταν δυνατό να μοιραστεί ανησυχίες. Τελικά αυτό του προκάλεσε μεγάλο άγχος».

Ο Νάγκελσμαν, ο οποίος εξηγεί ότι ο πατέρας του δεν ήθελε να γίνει προπονητής -«ήθελε να σπουδάσω επιχειρήσεις»- ανέφερε ότι του δίδαξε ένα σημαντικό πράγμα πριν πεθάνει: τη λήψη αποφάσεων. «Σίγουρα μου έδωσε το κουράγιο να παίρνω αποφάσεις. Το χειρότερο πράγμα στη ζωή είναι όταν δεν τις παίρνεις.»

(ΑΠΕ-ΜΠΕ / photo: freepik)