Είναι το περισσότερο νερό που έχει βρεθεί ποτέ γύρω από τη μέση του Άρη.

Υπάρχει τόσο πολύ νερό θαμμένο εκεί, λένε οι επιστήμονες, όσο μπορεί να βρεθεί στην Ερυθρά Θάλασσα της Γης. Αν έβγαινε στην επιφάνεια και έλιωνε, θα κάλυπτε τον Άρη σε έναν ρηχό ωκεανό βάθους μεταξύ 1,5 και 2,7 μέτρων (4,9 έως 8,9 πόδια).

Υπαινιγμοί για τα θαμμένα κοιτάσματα εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 2007, σε βάθος 2,5 χιλιομέτρων (1,6 μίλια), αλλά οι επιστήμονες δεν ήξεραν τι ήταν. Νέα δεδομένα και νέα εργαλεία για την ανάλυση αυτών των δεδομένων, έχουν αποκαλύψει πολύ περισσότερα από τα αναμενόμενα ,

«Εξερευνήσαμε ξανά τον σχηματισμό Medusae Fossae χρησιμοποιώντας νεότερα δεδομένα από το ραντάρ MARSIS της Mars Express και βρήκαμε τα κοιτάσματα να είναι ακόμη πιο παχιά από ό,τι πιστεύαμε: πάχος έως και 3,7 χιλιόμετρα (2,3 μίλια)», λέει ο γεωλόγος Thomas Watters του Ινστιτούτου Smithsonian.

«Είναι συναρπαστικό ότι τα σήματα του ραντάρ ταιριάζουν με αυτό που θα περιμέναμε να δούμε από τον πάγο με στρώματα και είναι παρόμοια με τα σήματα που βλέπουμε από τα πολικά καπάκια του Άρη, τα οποία γνωρίζουμε ότι είναι πολύ πλούσια σε πάγο».

Ο Σχηματισμός Medusae Fossae είναι μια συλλογή από τεράστιες αποθέσεις που εκτείνονται για περίπου 5.000 χιλιόμετρα (3.107 μίλια) κατά μήκος του ισημερινού του Άρη, σηματοδοτώντας το όριο μεταξύ των πεδιάδων στο βόρειο ημισφαίριο και των υψίπεδων με κρατήρες στο νότο.

Δεν είναι γνωστό στους επιστήμονες τι δημιούργησε τις αποθέσεις, αλλά είναι τεράστιες, στέκονται αρκετά χιλιόμετρα ψηλά, σμιλεμένες από τους άγριους ανέμους που σαρώνουν την επιφάνεια του Άρη.

Επειδή η περιοχή είναι τόσο ελάχιστα κατανοητή, οι επιστήμονες είναι φυσικά πρόθυμοι να μάθουν περισσότερα για αυτήν. Το 2007, ο Watters και η ομάδα του συνέλεξαν δεδομένα ραντάρ που έδειχναν την ξεκάθαρη παρουσία κάτι, θαμμένου κάτω από το έδαφος.

Αυτό που δεν ήταν ξεκάθαρο ήταν η φύση αυτού του. Δεδομένου του πόσο σκονισμένος είναι ο σχηματισμός Medusae Fossae, τα κοιτάσματα θα μπορούσαν να αποτελούνται από θαμμένη σκόνη. Θα μπορούσαν επίσης να ήταν ηφαιστειακό υλικό, ίζημα από πιο υγρούς αιώνες του παρελθόντος ή πάγος νερού.

Έτσι, οι ερευνητές συνέλεξαν νέες παρατηρήσεις ραντάρ της περιοχής, ανέλυσαν τα αποτελέσματα και πραγματοποίησαν μοντελοποίηση για να προσπαθήσουν να καταλάβουν τι είναι θαμμένο κάτω από την ανεμοδαρμένη σκόνη και πέτρα. Και το μόνο που ταίριαζε καλά στα δεδομένα ήταν ο πάγος νερού.

«Δεδομένου πόσο βαθιά είναι, αν το MFF ήταν απλώς ένας τεράστιος σωρός σκόνης, θα περιμέναμε να συμπιεστεί κάτω από το βάρος του», λέει ο φυσικός Andrea Cicchetti του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής στην Ιταλία.

“Αυτό θα δημιουργούσε κάτι πολύ πιο πυκνό από αυτό που βλέπουμε στην πραγματικότητα με το MARSIS. Και όταν διαμορφώσαμε το πώς θα συμπεριφέρονται διαφορετικά υλικά χωρίς πάγο, τίποτα δεν αναπαρήγαγε τις ιδιότητες του MFF – χρειαζόμαστε πάγο.”

Τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς η εξερεύνηση του Άρη έχει αυξηθεί, η προηγούμενη κατανόησή των επιστημόνων για αυτό που χαρακτηρίζεται ως νεκρή μπάλα σκόνης, έχει αλλάξει δραματικά. Όπου κι αν κοιτάξουμε, ο Άρης δείχνει ενδείξεις νερού που υπήρχε πριν από πολύ καιρό, που έρρεε στην επιφάνεια σε ποτάμια ή λίμναζε σε λίμνες ή ωκεανούς .

Δεν υπάρχει νερό σε υγρή μορφή στον Άρη τώρα, για το οποί να γνωρίζουν οι επιστήμονες. Το πού πήγε όλο αυτό το νερό παραμένει μυστήριο: εξαφανίστηκε στο διάστημα ως ατμός, ή είναι εγκλωβισμένο μέσα στον πλανήτη, κλειδωμένο εκεί που δεν μπορούμε να το δούμε; Ο σχηματισμός Medusae Fossae μπορεί να έχει κάποιες απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα.

Οι επιστήμονες θέλουν να μάθουν πού θα βρουν νερό στον Άρη για έναν άλλο, πρακτικό λόγο. Όταν τελικά οι άνθρωποι σταλούν στον κόκκινο πλανήτη, θα χρειαστούν νερό για να επιβιώσουν. Εάν υπάρχει ήδη νερό εκεί, αυτό θα ελαχιστοποιήσει την ποσότητα που πρέπει να πάρουν μαζί τους.

Δυστυχώς, το νερό του Σχηματισμού Medusae Fossae είναι απαγορευμένο: Είναι θαμμένο κάτω από αρκετές εκατοντάδες μέτρα Αρειανής σκόνης, πέρα ​​από την ικανότητά μας να έχουμε πρόσβαση.

Ωστόσο, όπως αναφέρεται, η ανακάλυψη δημιουργεί ελπίδες ότι υπάρχει νερό που κρύβεται αλλού στον Άρη.

«Αυτή η τελευταία ανάλυση αμφισβητεί την κατανόησή μας για τον Σχηματισμό Medusae Fossae και δημιουργεί τόσα ερωτήματα όσες και οι απαντήσεις που δίνει», λέει ο πλανητικός επιστήμονας Colin Wilson της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας.

“Πόσο καιρό πριν σχηματίστηκαν αυτές οι εναποθέσεις πάγου και πώς ήταν ο Άρης εκείνη την εποχή; Εάν επιβεβαιωθεί ότι είναι πάγος νερού, αυτές οι τεράστιες αποθέσεις θα άλλαζαν την κατανόησή μας για την κλιματική ιστορία του Άρη. Οποιαδήποτε δεξαμενή αρχαίου νερού θα ήταν ένας συναρπαστικός στόχος για ανθρώπινη ή ρομποτική εξερεύνηση».

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Geophysical Research Letters .

(photo: pixabay)