Ωστόσο, οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν ό,τι έχει απομείνει απ’ τον οικισμό, μία βραχύβια μεσαιωνική κοινότητα, σε ένα νησί στις εκβολές του Humber.

Ο σημαντικός αυτός παραθαλάσσιος οικισμός, ο οποίος αποτελεί το θέμα μίας νέας έκθεσης στο Hull, περιγράφεται ως «η Ατλαντίδα του Yorkshire», και ευδοκιμούσε κατά τα τέλη του 19ου αιώνα.

Το Ravenser Odd βρισκόταν ακριβώς δυτικά του Spurn point, στην άκρη της καμπυλωτής χερσονήσου, η οποία χωρίζει τη Βόρεια Θάλασσα απ’ τις εκβολές του Humber. Από το 2021, δύο ακαδημαϊκοί του Hull διεξάγουν έρευνες στον βυθό προς αναζήτηση ερειπίων της πόλης, με τη χρήση εξοπλισμού χαρτογράφησης υψηλής ανάλυσης του θαλάσσιου πυθμένα.

Ένας απ’ τους ακαδημαϊκούς αυτούς, ο Δρ. Steve Simmons, λέκτορας ενέργειας και περιβάλλοντος στο πανεπιστήμιο του Hull, εξηγεί ότι κάποτε το Hull ήταν ένας «ακμάζων πληθυσμός».

Οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν τα ερείπια της πόλης, όπως τα θεμέλια του θαλάσσιου φράγματος και του λιμανιού, όμως, δεν είχαν καμία τύχη μέχρι τώρα. «Παρά τη σχετική σημασία που είχε το 1299, το Ravenser Odd έχει σήμερα ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό, επειδή καταποντίστηκε απ’ τη Βόρεια Θάλασσα», εξήγησε ο Δρ. Simmons σε σχετικό άρθρο στον ιστότοπο «The Conversation».

Οι συνθήκες στις εκβολές, δυσχεραίνουν την ιχνηλάτηση της χαμένης πόλης. Τόσο το Ravenser Odd, όσο και το γειτονικό του Hull, ιδρύθηκαν και αναγνωρίστηκαν από τον Εδουάρδο Α’, την ίδια μέρα, 1η Απριλίου του 1299.

O καταστατικός χάρτης του Ravenser Odd και του Hull, τα καθιέρωσε ως επίσημες κοινότητες, απαλλάσσοντας τους εμπόρους από κάποιους φόρους. Η ελάφρυνση αυτή, έδωσε τη δυνατότητα στην πόλη να δημιουργήσει δικό της δικαστήριο, φυλακή και εκκλησία.

Στην περίοδος της ακμής του, το Ravenser Odd, είχε περίπου 100 σπίτια, και μία ευδοκιμούσα αγορά. Ήταν επίσης ένα λιμάνι σημαντικότερο απ’ το Hull, πιο πάνω απ’ τον Humber. Ωστόσο, η πόλη θα εξαφανιζόταν μέσα σε μισό αιώνα.

Μέχρι τα μέσα του 14ου αιώνα, οι καταιγίδες και τα ισχυρά παλιρροϊκά κύματα της Βόρειας Θάλασσας, άρχισαν να πλήττουν τον οικισμό, εξήγησε ο Δρ. Simmon.

Το 1362, επήλθε ένα καταστροφικό χτύπημα απ’ την ξαφνική πλημμύρα του Αγίου Μαρκέλλου, μετά απ’ την οποία, η πόλη άρχισε να ερημώνει.

Ένας ιστορικός χάρτης δείχνει ότι χάθηκαν ακόμη και άλλα νησιά, δυτικά της χερσονήσου Spurn, μεταξύ των οποίων νησιά με ονόματα όπως Orwithfleet και Sunthorpe, αλλά το Ravenser Odd ήταν το μεγαλύτερο απ’ όλα.

Η διάβρωση των ακτών, επιταχύνει και διευκολύνει την αποσάθρωση και τελικά τον αφανισμό των νησιών με το πέρασμα του χρόνου, εξηγεί ο Δρ. Simmons.

Θέμα έκθεσης στο Hull History Center
Η ακτογραμμή Holderness, στα βόρεια της χερσονήσου Spurn, είναι η ταχύτερα διαβρωθείσα ακτογραμμή στην Ευρώπη. Οι θρυμματιζόμενοι βράχοι της οι οποίοι αποτελούνται από μαλακό πηλό ογκόλιθου, υποχωρούν με μέσο ρυθμό 2 μέτρα τον χρόνο. To Ravenser Odd, είναι το θέμα μίας νέας έκθεσης στο Hull History Center, η οποία θα είναι ανοιχτή μέχρι την Πέμπτη, 30 Μάϊου. Η έκθεση αποτελείται κυρίως από έγγραφα, όπως τους καταστατικούς χάρτες ίδρυσης των μεσαιωνικών κοινοτήτων Hull και τους αυθεντικούς ιδρυτικούς χάρτες του Hull και του Ravenser Odd, τους οποίους οι παράγοντες της έκθεσης πήραν με σύμβαση δανείου από τα Εθνικά Αρχεία της Αγγλίας.

«Παρά την κοντινή απόσταση με το Hull, η ιστορία του Ravenser Odd παραμένει αρκετά άγνωστη», εξηγεί ο δημοτικός σύμβουλος για την αναψυχή και τον πολιτισμό, Rob Pritchard. Η κατανόηση της ιστορίας του Ravenser Odd, και κυρίως της σημασίας του στην ευρύτερη περιοχή του Humber, θα δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα ν’ αντιληφθούν τι σημαίνει 800 χρόνια θαλάσσιας ιστορίας και ν’ αντιληφθούν τις ευκαιρίες εξερεύνησης για ανάπτυξη του Hull.

Η έκθεση αφηγείται την ιστορία και θα προσελκύσει τη φαντασία των κατοίκων, παιδιών και νέων με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

(με πληροφορίες από enikos. gr / photo: pixabay)