«Υπάρχουν τυπικές στάσεις που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αναγνωρίσεις πότε κάποιος κινδυνεύει» είπε ο επιστήμονας υπολογιστών Χέλγκε Ρένκεβιτς, που ηγήθηκε του προγράμματος, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών Θεμάτων και Ενέργειας (BMWi). Ειδικές κάμερες παρακολούθησης στην οροφή καταγράφουν τις κινήσεις και τη θέση του ατόμου που πνίγεται στην πισίνα και στέλνουν τις συντεταγμένες στο ρομπότ, που κανονικά βρίσκεται σε μια ειδική βάση στον πυθμένα της πισίνας, η οποία ανοίγει σε περίπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. Μόλις το όχημα φτάσει στον προορισμό του, εντοπίζει το άτομο που κινδυνεύει και το μεταφέρει στον επιφάνεια. Διαθέτει έναν ειδικό μηχανισμό που κρατά το άτομο στη θέση του ενώ αναδύεται, ο οποίος μπορεί να τοποθετηθεί και σε άλλα υποβρύχια οχήματα.

Σε πισίνες τον ρόλο των καμερών αναλαμβάνουν drones και συστήματα ζέπελιν. «Αυτά τα drones και τα διαφημιστικά μπαλόνια μπορούν εύκολα να εξοπλιστούν με κάμερες» είπε ο Ρένκεβιτς. Για διασώσεις σε πισίνες με περιορισμένη ορατότητα, το υποβρύχιο όχημα πρέπει να εξοπλίζεται με ακουστικούς αισθητήρες αντί για οπτικούς.

Δοκιμές έχουν γίνει με επιτυχία στην λίμνη Χουφέισενσεε. Μία κούκλα 80 κιλών τοποθετήθηκε σε βάθος τριών μέτρων και το ρομπότ ήταν σε θέση να την πιάσει, να την ασφαλίσει στη θέση της και να την πάει γρήγορα στην επιφάνεια, μεταφέροντάς την αργότερα στην ακτή, σε απόσταση 40 μέτρων, όπου περίμεναν οι διασώστες, που είχαν ενημερωθεί από το ρομπότ. Η όλη διαδικασία, σύμφωνα με τον Ρένκεβιτς, κράτησε δύο λεπτά.

Το παρόν μοντέλο, εξοπλισμένο με μπαταρίες, κινητήρα, κάμερες και αισθητήρες, έχει μήκος 90 εκατοστά, ύψος 50 εκατοστά και πλάτος 50. Στόχος των ερευνητών είναι η περαιτέρω μείωση του μεγέθους και η ανάπτυξη διαφορετικών εκδόσεων για χρήση σε πισίνες και λίμνες.

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική