Τα επίπεδα 1 και 2 (περισσότερο σαν συστήματα υποβοήθησης οδηγού) εξακολουθούν να είναι τα πιο διαδεδομένα, με την αυτόνομη οδήγηση, ουσιαστικά, να ξεκινά από το επίπεδο 3 (π.χ. ημιαυτόνομη οδήγηση σε αυτοκινητόδρομους, σε μποτιλιαρίσματα και σε χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων). Αρκετές αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν κυκλοφορήσει μοντέλα που ήδη παρέχουν αυτόνομη οδήγηση επιπέδου 3, ενώ σύντομα θα υπάρξουν και άλλες.

Από την άλλη πλευρά, η συνδεσιμότητα που χρησιμοποιεί η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ασφάλεια του οχήματος, κυρίως χάρη στα προηγμένα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού (ADAS), όπως το αυτόματο φρενάρισμα, η ανίχνευση αναχώρησης από τη λωρίδα κυκλοφορίας, ακόμη και η ανίχνευση κόπωσης.

Η τεχνητή νοημοσύνη αναμένεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην προγνωστική συντήρηση. Αναλύοντας τα δεδομένα του οχήματος, μπορεί να προβλέψει μηχανικές βλάβες και να προτείνει αντικατάσταση ή επισκευή ορισμένων εξαρτημάτων. Με αυτόν τον τρόπο θα αποτελέσει πηγή πιθανής εξοικονόμησης κόστους, καθώς θα εντοπιστεί το πρόβλημα πριν αυτό γίνει μεγαλύτερο.

Τα οχήματα υψηλής σύνδεσης θα μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες που ο οδηγός απολαμβάνει σήμερα στο κινητό του, όπως, για παράδειγμα, να επιτρέπει να αναπαράγει την αγαπημένη μουσική του ή να ολοκληρώσει τις αγορές του από ένα ηλεκτρονικό κατάστημα.

Οι κατασκευαστές ξοδεύουν τεράστια ποσά σε αυτόν τον χώρο.

Με την ενσωμάτωση του ChatGPT ή παρόμοιων διεπαφών συνομιλίας AI, οι κατασκευαστές δημιουργούν έναν «ταξιδιωτικό βοηθό» για τους οδηγούς και τους επιβάτες. Μπορεί να λειτουργήσει και ως τουριστικός οδηγός ή να βοηθήσει στην αυτοματοποίηση των ψηφιακών πληρωμών.

Τέλος, με συνδεδεμένα οχήματα, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτιστοποίηση των ταξιδιών, τη βελτίωση της ροής της κυκλοφορίας, την παροχή συμβουλών για τη στάθμευση κ.λπ. Αυτό, επίσης, θα βοηθήσει στη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου και των εκπομπών CO2.

(ΑΠΕ – ΜΠΕ / photo: freepik)