Διάφορα σημάδια ανθρώπινης ζωής και τεχνουργήματα ανακαλύφθηκαν στη βορειοδυτική υποθαλάσσια περιοχή του Σαχούλ (ήταν ξηρά με την οποία συνδεόταν η Αυστραλία με τη Νέα Γουινέα και τη Νέα Ζηλανδία), το οποίο βρισκόταν στα ανοιχτά της βόρειας περιοχής του Κίμπερλι.

Ειδικότερα βρέθηκαν σε ένα κομμάτι γης που πλέον είναι βυθισμένο και κάποτε ήταν συνδεδεμένο με τη Νέα Γουινέα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Quaternary Science Reviews.

Το κομμάτι γης, που βυθίστηκε, ήταν πιθανότατα ένα ακμάζον οικοσύστημα που υπήρχε στον Ύστερο Πλειστόκαινο.

Η βυθισμένη πλέον στεριά απλώνεται σε έκταση 250.000 τετραγωνικών μιλίων, η οποία ήταν 1,6 φορές μεγαλύτερη από το μέγεθος του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η υφαλοκρηπίδα, που κάποτε πίστευαν ότι ήταν έρημος, ήταν γεμάτη με ποτάμια και ρυάκια, κατοικήσιμες λίμνες γλυκού και αλμυρού νερού, καθώς και μια μεγάλη εσωτερική θάλασσα, η οποία πιθανότατα υποστήριζε περίπου 50.000 και 500.000 ανθρώπους.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το κομμάτι γης που βυθίστηκε μπορεί επίσης να χρησίμευε ως γέφυρα για τους ανθρώπους να περπατήσουν στην Αυστραλία πριν η χώρα μετατραπεί στο τεράστιο νησί που είναι σήμερα.

Υποστηρίζεται ότι περίπου πριν από 12.000 με 9.000 χρόνια, γύρω στο 50% αυτής της περιοχής πλημμύρισε, προκαλώντας τεράστιες αλλαγές στο πού μπορούσαν οι άνθρωποι να κινηθούν κα να ζήσουν.

Αναφέρεται ότι αιτία της πλημμύρας ήταν η άνοδος της στάθμης της θάλασσας.

«Αυτό πιθανότατα προκάλεσε υποχώρηση των ανθρώπινων πληθυσμών, κάτι που καταγράφεται και από τα ξαφνική αύξηση των ευρημάτων σε αρχαιολογικούς χώρους», έγραψαν οι επιστήμονες.

Οι επιστήμονες εργάζονται για να αποκαλύψουν την ιστορία της χαμένης αποικίας και σχεδιάζουν να συνεχίσουν την ανακατασκευή της παλαιοοικολογίας των τοπίων.

(με πληροφορίες από wionews. com – new york post / photo: pixabay)