Τώρα, οι επιστήμονες ίσως έλυσαν το μυστήριο, υποστηρίζοντας ότι ένας παραπόταμος του Νείλου που δεν υπάρχει πλέον μπορεί να βοήθησε τους αρχαίους Αιγύπτιους να κατασκευάσουν 31 από τις διάσημες πυραμίδες τους, συμπεριλαμβανομένων των πυραμίδων της Γκίζας.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δορυφορικές εικόνες ραντάρ, γεωφυσικά δεδομένα, και μελέτες εδάφους για να ερευνήσουν την υπόγεια δομή και την ιζηματολογία στην κοιλάδα του Νείλου δίπλα σε αυτές τις πυραμίδες.
Αναγνώρισαν τμήματα ενός αρχαίου εξαφανισμένου παραποτάμου του Νείλου, τον οποίο αποκαλούν Αχραμάτ, και ο οποίος εκτείνεται κατά μήκος των λόφων του Οροπεδίου της Δυτικής Ερήμου, όπου βρίσκονται οι περισσότερες πυραμίδες.
Πολλές από τις πυραμίδες, που χρονολογούνται από το Παλαιό και Μέσο Βασίλειο, έχουν ανυψωμένους δρόμους οι οποίοι καταλήγουν σε Ναούς της Κοιλάδας που θα μπορούσαν να χρησιμεύουν ως ποτάμιοι λιμένες στο παρελθόν.
Ο παραπόταμος Αχραμάτ
Οι ερευνητές θεωρούν ότι ο παραπόταμος Αχραμάτ, διαδραμάτισε καίριο ρόλο στην κατασκευή αυτών των μνημείων και ότι ταυτόχρονα χρησιμοποιήθηκε ως πλωτή οδός για τη μεταφορά εργατών και οικοδομικών υλικών στους χώρους των πυραμίδων.
Η ανάλυση των δεδομένων αποκαλύπτει ότι ο Αχραμάτ είχε υψηλή στάθμη νερού κατά τη διάρκεια κατά τη διάρκεια της τέταρτης Δυναστείας, ενώ αυτή η στάθμη νερού μειώθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της Πέμπτης Δυναστείας. Αυτή η τάση συμφωνεί με προηγούμενες μελέτες που δείχνουν υψηλή ροή του Νείλου κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Δυναστείας.
Πώς χτίστηκαν οι διάσημες πυραμίδες της αρχαίας Αιγύπτου
Οι διάδρομοι των τεσσάρων πυραμίδων οδηγούν σε έναν όρμο, τον οποίο ονομάζουμε όρμο της Γκίζας, ο οποίος συνδέεται στα δυτικά με τον παραπόταμο του Αχραμάτ . Αυτοί οι διάδρομοι συνδέουν τις πυραμίδες με τους ναούς στις κοιλάδες που λειτουργούσαν ως λιμάνια στην αρχαιότητα. Αυτά τα τμήματα του ποταμού είναι αόρατα σε οπτικές δορυφορικές εικόνες, καθώς καλύπτονται από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις της πεδιάδας του Νείλου.
Κινήσεις του πληθυσμού λόγω συχνών πλημμυρών
Ωστόσο, την περίοδο του Μέσου Βασίλειου, οι αναλύσεις δείχνουν ότι όλες οι πυραμίδες χτίστηκαν πολύ πιο ανατολικά από ότι στο Παλαιό Βασίλειο, σε χαμηλότερα υψόμετρα και πιο κοντά στην πλημμυρική πεδιάδα.
Αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί από την μετανάστευση προς ανατολάς και τη σταδιακή εγκατάλειψη του παραπόταμου Αχραμάτ πριν από την κατασκευή των πυραμίδων του Μέσου βασιλείου.
Η προς ανατολάς μετανάστευση και εγκατάλειψη του παραπόταμου Αχραμάτ, θα μπορούσε να αποδοθεί στη σταδιακή κλίση του δέλτα του Νείλου και την πλημμύρα προς τα βορειοανατολικά λόγω της τεκτονικής δραστηριότητας, καθώς και της υπερχείλισης του ποταμού λόγω της εγγύτητας του παραποτάμου με το Δυτικό Οροπέδιο της Ερήμου.
Η αυξημένη ποσότητα άμμου κατά το τέλος του Παλαιού Βασιλείου και κατά τη διάρκεια της Πρώτης μεταβατικής περιόδου ήταν πιθανώς συνδέεται με την περίοδο της ξηρασίας και της ερημοποίησης της Σαχάρας.
Επιπλέον, η μείωση της ροής των ποταμών που προκλήθηκε από τη μειωμένη βροχόπτωση και την αυξημένη ξηρασία στην περιοχή θα έφερνε την εγκατάλειψη του παραποτάμου Αχραμάτ.
Συμπεράσματα των αρχαιολόγων
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η χαρτογράφηση της κρυμμένης πορείας του παραπόταμου Ahramat μας επέτρεψε να ανακατασκευάσουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του αρχαίου τοπίου της Αιγύπτου και την πιθανή διαδρομή μεταφοράς νερού στην Κάτω Αίγυπτο, στην περιοχή μεταξύ του Λιστ και του Οροπεδίου της Γκίζας.
Η αποκάλυψη αυτής της εξαφανισμένης διακλάδωσης του Νείλου μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των αρχαίων οικισμών.
(με πληροφορίες από enikos. gr / photo: pixabay)
