Ωστόσο αυτό που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμiο του Τόκιο δεν το είχαν εντοπίσει οι προηγούμενες έρευνες. Οι αρχαιολόγοι από το Τόκιο λοιπόν ανακάλυψαν στις βόρειες πλαγιές του Βεζούβιου, στη νότια Ιταλία, τμήμα κτιρίου το οποίο πιθανόν να ήταν η βίλα του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα, του Οκταβιανού Αυγούστου.
Μέσω ραδιοχρονολόγησης με άνθρακα και με φυσικοχημική ανάλυση του ηφαιστειακού πετρώματος που καλύπτει το κτίριο, αποδείχθηκε ότι αυτό ήταν σε λειτουργία κατά το πρώτο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ. και ότι θάφτηκε από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ..
Τις ανασκαφές έχει αναλάβει το Πανεπιστήμιο του Τόκιο στην Somma Vesuviana, με επικεφαλής τον καθηγητή Mariko Muramatsu. Στο πλαίσιο του έργου διεξάγονται ανασκαφές στην τοποθεσία της αρχαίας πόλης Somma Vesuviana στη Stalza della Regina, στην περιοχή Campania, από το 2002.
Η βίλα κάτω από το κτίριο
Κατά τις ανασκαφές του 2023, επιβεβαιώθηκε ότι ένα υποκείμενο κτίριο που ανακαλύφθηκε είναι μέρος ενός οικοδομήματος που θα μπορούσε να είναι ο τόπος όπου ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας Αύγουστος, πέρασε τις τελευταίες του ημέρες.
Μέσα σε αυτό το κτίριο, βρέθηκαν διάσπαρτα συντρίμμια, όπως γκρεμισμένοι τοίχοι και κεραμίδια από στέγη, που κατέρρευσε λόγω των επιπτώσεων από την έκρηξη, όπως οι ροές λάβας και φωτιάς. Αυτό αποδεικνύει ότι, αν και πιστευόταν ότι οι επιπτώσεις της έκρηξης στη βόρεια περιοχή, στους πρόποδες του Βεζούβιου ήταν μικρές σε σύγκριση με τα νοτιοανατολικά του βουνού, τελικά προκλήθηκαν καταστροφές και σε αυτήν την περιοχή.
Επίσης, οι αρχαιολόγοι επιβεβαίωσαν ότι είχε χτιστεί μεταγενέστερα ένα νέο κτίριο γύρω στα μέσα του 2ου αιώνα, με τη χρήση τμημάτων των ερειπίων από την έκρηξη του 79 μ.Χ.. Μέσα από τις αλλαγές σε αυτό το κτίριο, αποκαλύφθηκε ότι αυτή η τοποθεσία στη Somma Vesuviana είναι ο μόνος αρχαιολογικός χώρος όπου μπορεί να εντοπιστεί η διαδικασία από την «καταστροφή» στην «αποκατάσταση» στη γύρω περιοχή του Βεζούβιου.
Αρχαίες ρωμαϊκές πηγές, όπως οι ιστορικοί Τάκιτος και Σουητώνιος, καταγράφουν ότι ο αυτοκράτορας Αύγουστος πέθανε σε μια βίλα βόρεια του Βεζούβιου το 14 μ.Χ. και ότι αργότερα η βίλα αφιερώθηκε ως μνημείο προς τιμήν του, αλλά η ακριβής θέση της δεν είχε προσδιοριστεί μέχρι τώρα.
Σύμφωνα με αυτήν την υπόθεση, το Πανεπιστήμιο του Τόκιο άρχισε ανασκαφές στην Stalza della Regina στην αρχαία Somma Vesuviana το 2002.
Με βάση τα αποτελέσματα της ραδιομετρικής χρονολόγησης των δειγμάτων ξυλάνθρακα που ανακαλύπτονται σε κατασκευές γνωστές ως «φούρνοι» (εγκαταστάσεις που συνήθως συνδέονται με δημόσια λουτρά, μεταξύ άλλων και που βρέθηκαν στις ανασκαφές του 2023, οι περισσότερες από τις οποίες συγκεντρώνονται στο πρώτο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ.) έχει αποδειχθεί ότι αυτοί οι φούρνοι έπαψαν να χρησιμοποιούνται λίγο μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου. Αυτό το εύρημα συμφωνεί με τη βιβλιογραφία που σχετίζεται με τον αυτοκράτορα.
Ακόμα, έχει αποκαλυφθεί ότι μετά την παύση της χρήσης των «φούρνων», οι δομές αξιοποιήθηκαν για διαφορετική χρήση, και έχουν ανακαλυφθεί μεγάλοι αμφορείς του 1ου αιώνα που ήταν στηριγμένοι όρθιοι στους τοίχους, υποδεικνύοντας ότι αυτές οι δομές χρησιμοποιούνταν ως αποθήκες που καταστράφηκαν και θάφτηκαν από την έκρηξη του 79 μ.Χ..
Έως τώρα, οι ηφαιστειολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η βόρεια περιοχή του Βεζούβιου, συμπεριλαμβανομένης της Somma Vesuviana, είχε υποστεί μικρές ζημιές λόγω της έκρηξης του 79 μ.Χ., και ήταν πέρα από την εμβέλεια των ηφαιστειακών πυροκλαστικών εναποθέσεων.
Επιπλέον, ερείπια που επηρεάστηκαν από την έκρηξη του 79 μ.Χ. δεν είχαν ανακαλυφθεί μέχρι τώρα σε αυτήν την περιοχή. Ωστόσο, η ανάλυση των πυροκλαστικών υπολειμμάτων που συλλέχθηκαν στην περιοχή αποκάλυψε ότι ανήκουν σε μια ομάδα γνωστή ως Μονάδα Έκρηξης 3 (EU3), η οποία συνδέεται με την έκρηξη που κατέστρεψε την Πομπηία το 79 μ.Χ., αποδεικνύοντας έτσι ότι ο αντίκτυπος της έκρηξης του 79 μ.Χ. ήταν πιο εκτεταμένος από ό,τι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως.
Αν και κτίρια από την εποχή του Αυτοκράτορα Αυγούστου υπέστησαν καταστροφικές ζημιές εξαιτίας της έκρηξης, γύρω στα μέσα του 2ου αιώνα κατασκευάστηκε ένα νέο κτίριο, που χρησιμοποίησε τμήματα των κτιρίων που ήταν ακόμα εκτεθειμένα στην επιφάνεια.
Επειδή περιοχές όπως η Πομπηία, που βρίσκεται νότια του Βεζούβιου, καλύπτονταν από ηφαιστειογενή κοιτάσματα πάχους αρκετών μέτρων, δεν ανακτήθηκαν μέχρι το τέλος της μεσαιωνικής περιόδου. Οι έρευνες στη Somma Vesuviana, που βρίσκεται στα βόρεια, αποκάλυψαν για πρώτη φορά τη διαδικασία αποκατάστασης από την καταστροφή στη ρωμαϊκή περίοδο.
(Με πληροφορίες από enikos. gr / photo: pixabay)
