Εκτός από τα στόματα ανοιχτά, προστίθενται ακόμα μερικά εκπληκτικά ειδικά εφέ που χρησιμοποιούν τα φίδια προσποιούμενα τον θάνατό τους. Θα αφοδεύσουν και θα αλείψουν τον εαυτό τους με κόπρανα, θα εκκρίνουν βρωμερή μυρωδιά, ακόμη και θα αρχίσουν να αιμορραγούν από το στόμα, κάνοντας τους πιο ρεαλιστικούς θανάτους που υπήρξαν ποτέ στη φύση.
Μπορεί να φαίνεται λίγο υπερβολικό, αλλά υπάρχει μια ανταμοιβή. Οι επιστήμονες που μελέτησαν αυτές τις κορυφαίες δεξιότητες υποκριτικής ανακάλυψαν ότι η προσθήκη λίγων παραπάνω εφέ επιτρέπει στο φίδι να δραπετεύσει πιο γρήγορα, αποφεύγοντας τη θήρευση πιο επιδέξια από τα φίδια που δεν κάνουν το παραπάνω μίλι.
«Τα αποτελέσματά μας», γράφουν οι ζωολόγοι Vukašin Bjelica και Ana Golubović του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου στη Σερβία, «τονίζουν τη λειτουργική ενσωμάτωση των συμπεριφορών κατά των θηρευτών σε διάφορες φάσεις των αλληλεπιδράσεων αρπακτικών-θηραμάτων, τονίζοντας την ανάγκη για μελλοντική έρευνα να δοθεί προτεραιότητα στη μελέτη της διαδοχικής εμφάνισης του συμπεριφορές».
Μια συμπεριφορά γνωστή ως φαινομενικός θάνατος – ή τονική ακινησία – είναι στην πραγματικότητα αρκετά συνηθισμένη στη φύση, σε ένα ευρύ φάσμα κατηγοριών. Η πανταχού παρουσία του υποδηλώνει ότι είναι μια αποτελεσματική άμυνα κατά των αρπακτικών, αν και το γιατί ακριβώς είναι ασαφές. Ορισμένες έρευνες υποδηλώνουν ότι είναι συχνά μια τελευταία προσπάθεια διαφυγής αφού έχει ήδη συμβεί επαφή αρπακτικών-θηραμάτων.
Ωστόσο, όπως και να λειτουργεί, μερικά φίδια φαίνεται να έχουν βρει έναν τρόπο να ανατρέψουν τις πιθανότητες ακόμη περισσότερο υπέρ τους. Τα ανατολικά φίδια με μύτη γουρουνιού ( Heterodon platirhinos ), για παράδειγμα , γυρίζουν στην πλάτη τους, σπάζουν, τρέμουν και εκκρίνουν δυσοσμία.
Ο Bjelica και ο Golubović ήθελαν να μάθουν πώς λειτουργούν οι άμυνες αυτού του φιδιού στη φύση. Κατευθύνθηκαν στο νησί Golem Grad όπου κατάφεραν να εξετάσουν 263 φίδια, πιάνοντάς τα γύρω από τη μέση τους και καταγράφοντας την απάντηση. Σχεδόν τα μισά φίδια – 124 – έσκασαν μόνα τους, ενώ ένας πολύ μικρότερος αριθμός – 28 – αιμορραγούσε από το στόμα. Και μόνο τα φίδια που προσποιούνταν τον θάνατο εμφάνιζαν επίσης αυτοαιμορραγία.
Αλλά κάτι ενδιαφέρον συνέβη όταν οι ερευνητές αύξησαν τον χρόνο που περνούσε κάθε φίδι προσποιούμενο το νεκρό. Τα φίδια που έκαναν “λαμπερό” το θάνατό τους ξόδεψαν περίπου δύο δευτερόλεπτα λιγότερο χρόνο προσποιούμενα τον θάνατο.
Αυτό υποδηλώνει, λένε οι ερευνητές, ότι ο συνδυασμός αμυντικών στρατηγικών προσφέρει πρόσθετα οφέλη στα φίδια – αυτά που κάνουν την πρόσθετη δουλειά μπορούν να πάνε σπίτι νωρίτερα. Θα μπορούσαμε, λένε, να μάθουμε πολλά περισσότερα για το πώς τα ζώα υπερασπίζονται τον εαυτό τους μελετώντας πώς συνεργάζονται οι συμπεριφορές τους.
«Τα ευρήματά μας παρέχουν στοιχεία για τη λειτουργική ενσωμάτωση διακριτών συμπεριφορών κατά των θηρευτών σε διαδοχικές φάσεις της αλληλεπίδρασης θηρευτή-θηράματος, γράφουν οι ερευνητές .
«Συνεπώς, η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην εξέταση της ακριβούς αλληλουχίας των συμπεριφορών που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια των πειραμάτων αντί να εστιάζει σε μεμονωμένες οθόνες».
Όλα τα φίδια που συμμετείχαν στη μελέτη απελευθερώθηκαν αλώβητα στο σημείο της σύλληψης.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Biology Letters .
photo: freepik
