Αυτό το μοναδικό είδος υπογραμμίζει την ποικιλομορφία των αρχαίων αραχνιδών στην περίοδο του ανθρακοφόρου, αν και η ακριβής ταξινόμησή του παραμένει αβέβαιη.

Πριν από περισσότερα από 300 εκατομμύρια χρόνια, όλα τα είδη αραχνοειδών σέρνονταν γύρω από τα ανθρακοφόρα δάση άνθρακα της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης. Αυτά περιελάμβαναν αράχνες και σκορπιούς.

Αλλά υπήρχαν επίσης αρκετά παράξενα αραχνίδια σε αυτούς τους βιότοπους που ανήκαν σε εξαφανισμένες πλέον ομάδες.

Το αρχαίο πλάσμα περιγράφηκε πρόσφατα σε μια νέα εργασία που δημοσιεύτηκε στο Journal of Paleontology , που συντάχθηκε από τον Paul Selden από το Πανεπιστήμιο του Κάνσας και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου και τον Jason Dunlop από το Museum für Naturkunde Berlin.

« Το Douglassarachne acanthopoda προέρχεται από τη διάσημη τοποθεσία Mazon Creek στο Ιλινόις και είναι περίπου 308 εκατομμυρίων ετών», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Selden. «Αυτό το συμπαγές αραχνοειδές είχε μήκος σώματος περίπου 1,5 εκατοστών και χαρακτηρίζεται από τα εξαιρετικά στιβαρά και αγκαθωτά πόδια του — έτσι ώστε να μην μοιάζει με κανένα άλλο γνωστό αραχνοειδές, ζωντανό ή εξαφανισμένο».

Εξελικτική Σημασία και Μυστήριο
Ο ερευνητής του KU είπε ότι τα μέτρα για τον άνθρακα είναι μια σημαντική πηγή πληροφοριών για τα απολιθωμένα αραχνίδια, αντιπροσωπεύοντας την πρώτη φορά στην ιστορία της Γης όταν οι περισσότερες ζωντανές ομάδες αραχνοειδών εμφανίστηκαν μαζί. Ωστόσο, η πανίδα ήταν ακόμα αρκετά διαφορετική από σήμερα.

«Οι αράχνες ήταν μια μάλλον σπάνια ομάδα, γνωστή εκείνη την εποχή μόνο από πρωτόγονες γενεαλογίες, και μοιράζονταν αυτά τα οικοσυστήματα με διάφορα αραχνοειδή που έχουν εδώ και καιρό εξαφανιστεί», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Dunlop. «Το Douglassarachne acanthopoda είναι ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό παράδειγμα μιας από αυτές τις εξαφανισμένες μορφές. Τα πολύ αγκαθωτά πόδια του απολιθώματος θυμίζουν μερικά σύγχρονα αραχνοειδή, αλλά το σχέδιο του σώματός του είναι αρκετά διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη γνωστή ομάδα αραχνιδών».

Αυτό οδήγησε τους δύο επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι δεν ανήκει σε καμία από τις γνωστές τάξεις των αραχνοειδών.

«Δυστυχώς, λεπτομέρειες όπως τα μέρη του στόματος δεν φαίνονται, γεγονός που καθιστά δύσκολο να πούμε ακριβώς ποια ομάδα αραχνοειδών είναι οι πιο στενοί συγγενείς του», είπε ο Σέλντεν. Όποια κι αν είναι η εξελικτική τους συγγένεια, αυτά τα αγκαθωτά αραχνίδια φαίνεται να προέρχονται από μια εποχή που τα αραχνοειδή πειραματίζονταν με μια σειρά από διαφορετικά σχέδια σώματος. Μερικά από αυτά αργότερα εξαφανίστηκαν, ίσως κατά τη λεγόμενη «Κατάρρευση του Τροπικού Δάσους Ανθρακοφόρου», μια περίοδο λίγο μετά την εποχή του Mazon Creek όταν τα ανθρακικά δάση άρχισαν να κατακερματίζονται και να πεθαίνουν.»

Το σημερινό απολίθωμα ανακαλύφθηκε σε ένα σκυρόδεμα από πηλό-σιδηρό λίθο τη δεκαετία του 1980 από τον Bob Masek και αργότερα αποκτήθηκε από τη συλλογή David and Sandra Douglass και εκτέθηκε στο Μουσείο Προϊστορικής Ζωής τους.

photo: pixabay