Ωστόσο, η Επιτροπή διατυπώνει προβληματισμό για μια σειρά θεμάτων, όπως ότι ο Συνήγορος του Πολίτη στερείται αρμοδιότητας να παρέχει νομική εκπροσώπηση στο δικαστήριο σε θύματα διακρίσεων ή μισαλλοδοξίας. Επίσης, κάνει λόγο για «συχνή ρητορική μίσους», όπου κατά καιρούς εμπλέκονται πολιτικοί και κρατικοί αξιωματούχοι, στοχοποιώντας μετανάστες, μέλη ΛΟΑΤΚΙ κοινοτήτων και Ρομά.

   Την ίδια ώρα, το ECRI ζητάει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε καταγγελίες για ρατσιστική και ομοφοβική κακοποίηση από την αστυνομία.

   Επιπλέον, σημειώνει ότι παρά το Εθνικό Σχέδιο για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ, οι ΛΟΑΤΚΙ μαθητές συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν «μισαλλόδοξες και μεροληπτικές συμπεριφορές στο σχολείο, μεταξύ άλλων και από τους δασκάλους». Τα ίντερσεξ άτομα, κυρίως τα παιδιά, αντιμετωπίζουν μερικές φορές «σοβαρές μορφές» διακρίσεων και μισαλλοδοξίας, μεταξύ άλλων και από επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου.

   Τέλος, στην έκθεση εγείρονται ανησυχίες σχετικά με τη δυνατότητα των μη κυβερνητικών οργανώσεων στην Ελλάδα να βοηθήσουν μετανάστες, που -όπως αναφέρεται- «τέθηκε σε κίνδυνο» με την υπουργική απόφαση του 2020 με την οποία εισάγονται αυστηρότερα κριτήρια εγγραφής και λειτουργίας των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μετανάστευσης στο σχετικό Μητρώο.

   Η Επιτροπή διατυπώνει προτάσεις, μεταξύ των οποίων την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των ερευνών για παραπτώματα στην αστυνομία, την εκπαίδευση των δασκάλων για την αντιμετώπιση ομοφοβικών συμπεριφορών, τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος παρακολούθησης των περιστατικών ρητορικής μίσους, την απαγόρευση των περιττών χειρουργικών επεμβάσεων «κανονικοποίησης» του φύλου σε ίντερσεξ παιδιά και την επανεξέταση των κανόνων εγγραφής ΜΚΟ στο Μητρώο.

(ΑΠΕΜΠΕ – φωτο:pixabay)