Αποδείχθηκε τελικά το θέμα της Συρίας, ένα ανεπιτυχές crashtest για τις δυνάμεις που θέλουν να φέρουν την παγκόσμια δικτατορία, ωστόσο έδωσε παράπλευρα αποτελέσματα που οδήγησαν σε παράπλευρα συμπεράσματα ωφέλιμα για τις δυνάμεις αυτές.
Αναλυτικότερα έχουμε:
Α. Ο μισθοφορικός στρατός των τζιχαντιστών που ετοίμασαν οι Αμερικάνοι, είχε τους εξής ΑΝΣΚ (αντικειμενικούς σκοπούς)
1. Να ρίξουν το καθεστώς του Άσαντ και να φέρουν μία κυβέρνηση ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ.
2. Να καταλάβουν την μεσογειακή ακτή μεταξύ Λιβάνου και Τουρκίας, καθώς και τις περιοχές της Συρίας ανατολικά του Ισραήλ, εξασφαλίζοντας:
α. το ότι η Ρωσία δεν θα είχε πλέον ναυτική βάση στην Μεσόγειο.
β. ότι γύρω από το Ισραήλ θα υπάρχουν μόνο εδάφη ελεγχόμενα από τις ΗΠΑ.
3. Να καταλάβουν όλες τις πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές της περιοχής από την Μοσούλη του Ιράκ μέχρι την Μεσόγειο.
Δείτε τις περιοχές με πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην ευρύτερη περιοχή.
Β. Ο μισθοφορικός στρατός, ενεργώντας υποτίθεται σε συνεργασία με τις αριστερές δυνάμεις της Συρίας, που είχαν οργανώσει οι Αμερικάνοι και που τις ονόμαζαν αντιπολίτευση του Άσαντ, δρώντας σε κατάσταση αναρχίας, όχι μόνο δεν μπόρεσε να ανατρέψει τον Άσαντ, λόγο της ρωσικής παρουσίας, αλλά κατέστη και μη ελέγξιμος, λόγο της απουσίας σημαντικής διοικητικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή.
Τα πασιφανές συμπέρασμα ήταν, ότι ναι μεν, με την χρήση μισθοφόρων μπορούν οι ΗΠΑ να επιφέρουν διάλυση και χάος σε μία περιοχή, αλλά χωρίς τον δικό τους οργανωμένο στρατό, δεν μπορούν να την ελέγξουν.
Γ. Η Ρωσία του αποφασιστικού και πανέξυπνου Πούτιν, αποδείχθηκε ανώτερη του αναμενομένου, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα χρήσης των δυνάμεών της μακριά από το ρωσικό έδαφος, αφού με ελάχιστες δυνάμεις:
α. οργάνωσε και εξόπλισε τον συριακό στρατό.
β. έδειξε ότι μπορεί να διεξάγει επιτυχείς επιχειρήσεις βομβαρδισμών με όλα τα σύγχρονα μέσα (χρήση αεροσκαφών και πυραύλων τύπου cruise, που εκτόξευσε από πλοία της Κασπίας).
Δ. Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορέσει ο μισθοφορικός στρατός να πετύχει αυτό που σχεδιάστηκε, αλλά και να ξεφύγει περίπτωση από τον έλεγχο των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα οι τελευταίες να αναγκαστούν να τον βομβαρδίσουν επιχειρώντας “συνετισμό”.
Ε. Το εναλλακτικό σχέδιο για απόκτηση του ελέγχου σε ολόκληρη την συριακή παραλία της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και στα συριακά εδάφη ανατολικά του Ισραήλ, ήταν να πάει στην περιοχή τεράστια πολυεθνική αραβική στρατιωτική δύναμη, δήθεν με εντολή ειρήνευσης από τον ΟΗΕ, αλλά η ρωσική θέση, για το ότι αυτό θα αποτελούσε “αιτία παγκοσμίου πολέμου”, έκανε το σχέδιο να εγκαταληφθεί έστω και προσωρινά, παρά το ότι είχε ετοιμαστεί από πολύ πολύ ψηλά, από εξουσία πάνω από αυτήν των ΗΠΑ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1. Μόνο ο στρατός του ΝΑΤΟ μπορεί να φέρει αποτελέσματα και όχι ένας αντάρτικος μισθοφορικός στρατός που αλαλάζει Αλάχ ου Ακπμάρ.
2. Η Ρωσία αποδείχτηκε πολύ αποτελεσματική μακριά από το έδαφός της και ανέτρεψε τα αρχικά σχέδια των ΗΠΑ.
3. Η Ρωσία αναγκάστηκε να δαπανήσει τεράστια ποσά για επιχειρήσεις μακριά από την περιοχή της και αυτό ήλπισαν οι ΗΠΑ και τα αφεντικά τους, να επιβραδύνει το εξοπλιστικό πρόγραμμα του Πούτιν.
Η επιβράδυνση όμως, όχι μόνο δεν ήρθε, αλλά έφερε και αποφάσεις για επιτάχυνση της ενίσχυσης του συμβατικού οπλοστασίου της Ρωσίας.
Τα χρήματα όμως για να γίνουν όλα αυτά, είναι σαφές ότι από κάπου πρέπει να περικοπούν.
α. Από τον προϋπολογισμό της Ρωσίας, οπότε θα φέρουν εσωτερική λαϊκή δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του Πούτιν.
β. Από την εκτός σχεδιασμού και πρόωρη πώληση φυσικών πόρων της Ρωσίας, όπως φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Με τις εμπειρίες των συγκρούσεων στην Συρία, αποφάσισαν οι ΗΠΑ τα κάτωθι.
1. Η Ρωσία δεν είναι δυνατόν να νικηθεί έτσι απλά, σε ένα παγκόσμιο συμβατικό πόλεμο. Οι “υπερεγκέφαλοι της CIA αυτό έπρεπε να το ξέρουν από πριν.
2. Συμφέρει να δοθούν νέα μέτωπα πολέμων μικρής κλίμακας αλλά φθοράς, στην Ρωσία του Πούτιν. Φθοράς οικονομικής και πολιτικής.
3. Τα δύο μέτωπα θα είναι το Ναγκόρνο Καραμπάχ στην Αρμενία και βεβαίως η Ανατολική Ουκρανία, όπου άρχισαν και πάλι οι συγκρούσεις και από ότι φαίνεται δεν θα σταματήσουν εύκολα, ιδίως στην Ουκρανία.
4. Πρέπει να μειωθεί ο “αέρας”, της μεγάλης δύναμης από την Τουρκία με την δημιουργία φιλοαμερικανικού κουρδικού κράτους. Αυτό το τελευταίο όμως είναι κάτι που δεν μπορεί να εξασφαλιστεί. Το μονίμως φιλοαμερικανικό δηλαδή.
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ
Οι άρχοντες της Δύσης, έκαναν μέχρι στιγμής αρκετά crashtest στον Πούτιν και τα έχασαν όλα.
1. Στην περίπτωση της Γεωργίας, τους πήρε την Νότια Οσετία.
2. Στην περίπτωση της Κριμαίας τους πήρε την Κριμαία.
3. Στην περίπτωση της Συρίας, αύξησε τις δυνάμεις και τις βάσεις του στην Ανατολική Μεσόγειο.
4. Στην περίπτωση της Ανατολικής Ουκρανίας, την έκανε για την ώρα ημιαυτόνομη, Δεν την προσαρτά για να έχει να λέει ότι ο σκοπός του δεν είναι η αλλοίωση των συνόρων. Η Κριμαία ήταν άλλη περίπτωση, διότι ήταν ανέκαθεν ρωσικό έδαφος που το κομμουνιστικό καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης είχε χαρίσει παράνομα στην Ουκρανία.
Οι τωρινές αποφάσεις τους, είναι να τραινάρουν λίγο την κατάσταση, διότι το αντίπαλο δέος των παγκόσμιων εξουσιαστών, φαίνεται ότι ήταν καλύτερα προετοιμασμένο, από ότι περίμεναν.
Ωστόσο, τόσο σε Δύση, όσο και σε Ανατολή, τα πιόνια στήθηκαν. Ποιος θα κάνει την πρώτη κίνηση;