Άρχισαν τα όργανα. Απαγορεύεται η άνευ δικαστικής απόφασης αλλαγή του τόπου κατοικίας των μητέρων

Δεν περίμεναν καν το πόρισμα των σοφών στα τέλη του Σεπτεμβρίου, ή έθεσαν τη βάση για να πατήσουν και να φέρουν την ολέθρια συνεπιμέλεια. Κατατέθηκε τροπολογία που ορίζει ότι «μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων […]

Δεν περίμεναν καν το πόρισμα των σοφών στα τέλη του Σεπτεμβρίου, ή έθεσαν τη βάση για να πατήσουν και να φέρουν την ολέθρια συνεπιμέλεια. Κατατέθηκε τροπολογία που ορίζει ότι «μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση, μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς (νέο άρθρο 1519 ΑΚ). Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο». Επίσης ορίζεται ότι για τα γεγονότα που συμβαίνουν μία φορά στη ζωή του παιδιού, πρέπει να συναποφασίζουν οι έχοντες την γονική μέριμνα γονείς και όχι μόνο ο έχων την επιμέλεια. Αυτό το θεωρώ απόλυτα λογικό. Η συνεπιμέλεια όμως που απαιτεί συμφωνία για την παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητας, είναι εφιάλτης.

Αναφέρει το υπουργείο στην αιτιολογική του έκθεση ότι: «Είναι βεβαίως κατανοητή η ανάγκη του γονέα που έχει την επιμέλεια να έχει ελευθερία κίνησης και επιλογής της διαμονής του, αλλά ο περιορισμός της ελευθερίας αυτής είναι ανεκτός ενόψει της ιδιότητάς του ως γονέα ανηλίκου, καθώς και ενόψει του δικαιώματος του άλλου γονέα να έχει ομαλή επικοινωνία με το παιδί του».

Ο περιορισμός όμως της ελευθερίας ενός ατόμου για οποιοδήποτε λόγο είναι απόλυτα αντισυνταγματικός.

Καταλαβαίνετε ότι για να μετακινηθεί μία μητέρα θα χρειάζεται από το δικαστήριο προσωρινή διαταγή. Θα φεύγει λοιπόν, αλλά αν κατά την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, ή της αγωγής, ή της έφεσης, ή της αναίρεσης, δεν δικαιωθεί, θα πρέπει μετά από τρία ή και πέντε χρόνια να μετακομίσει πίσω;;; Αν έχει παντρευτεί και έχει κάνει κι άλλα παιδιά θα τα παρατήσει τα καινούργια ή τα παλιά;;; ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;;; ΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ;;;;;;;;

Αν η απόφαση η αρχική αλλάξει μετά από τρία ή και πέντε χρόνια δικαστικών αγώνων, θα παρατήσει η μάνα τη δουλειά της και τα παιδιά τη ζωή τους, για να πάνε πίσω στον τόπο κατοικίας του πατέρα;;; Κάντε δώρο και μία μπούρκα στις γυναίκες.

Συνεχίζοντας το υπουργείο γράφει: «Συνεπώς ο έχων την επιμέλεια του ανήλικου γονέας δεν χάνει το δικαίωμα να μετακινηθεί ακόμη και σε μακρινό μέρος, αρκεί να έχει εξασφαλίσει την (προηγούμενη της μετακίνησης) συμφωνία του άλλου γονέα ή αν αυτός δεν συμφωνεί ή δεν ανευρίσκεται κλπ., δικαστική απόφαση (που θα γίνει τελεσίδικη πότε;;;) που επιτρέπει τη μετακίνησή του με το ανήλικο τέκνο. Στην τελευταία περίπτωση το δικαστήριο θα κρίνει με βάση πρωτίστως το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου. Με την απόφαση αυτή θα καθορίζεται προφανώς και νέος τρόπος επικοινωνίας του ανηλίκου με τον άλλο γονέα (π.χ. αραιότερα και μακρότερα διαστήματα, καταβολή εξόδων επικοινωνίας, επικοινωνία με σύγχρονα ηλεκτρονικά οπτικοακουστικά μέσα)», αναφέρεται ακόμη.

Δηλαδή κύριοι του υπουργείου, η μάνα θα πληρώνει τα έξοδα του πατέρα για να μετακινείται και να βλέπει το παιδί ή τα παιδιά. Αν δεν έχει να πληρώσει, θα πρέπει να της παίρνουν το παιδί ή τα παιδιά και να το δίνουν στον πατέρα;;; Αν δεν μπορεί να τα φροντίσει ο πατέρας, πράγμα σύνηθες, τότε θα τα παίρνει το κράτος;;;;

Είναι το πρώτο βήμα, από τα αρκετά που θα γίνουν, για τον περιορισμό των ελευθεριών των γυναικών και το καταναγκαστικό τους δέσιμο με τον τόπο κατοικίας του πρώην συζύγου, με άγκυρα τα παιδιά. Ένα ακόμη κίνητρο, για να αποφεύγουν οι νέες κοπέλες να κάνουν παιδιά.

Αρθρογραφώ εδώ και μέρες για αυτά που έρχονται σε σχέση με την μείωση των ελευθεριών των γυναικών, αλλά λίγοι κατανοούν το μέγεθος του προβλήματος, το οποίο καλύπτουν πίσω από όμορφα λόγια και αυτονόητα δικαιώματα.

Η μητέρα έχει δικαίωμα να ζήσει όπου θέλει σύμφωνα με το σύνταγμα, αλλά όχι αν χωρίσει και έχει παιδιά. Πίσω από τα παιδιά και το αυτονόητο δικαίωμα του μπαμπά να τα βλέπει, έρχονται οι περιορισμοί και ένα ακόμη κίνητρο να μην κάνουν παιδιά οι γυναίκες αφού εκ των πραγμάτων ένας στους δύο γάμους καταλήγει σε διαζύγιο και τρεις στους τέσσερεις σε συμβατική συμβίωση.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

LATEST

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί