Η συστηματική ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε αυτή τη σεζόν από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, με επικεφαλής τη Δρ. Σοφία Δετοράτου, επιβεβαίωσε τις υποψίες, αποκαλύπτοντας ένα εργαστήριο γλυπτικής από την ελληνιστική περίοδο στο χώρο.
Οι αρχικές ανασκαφές, οι οποίες αποκάλυψαν τρεις σαφώς διαφοροποιημένες αρχιτεκτονικές δομές με αποθέσεις μαρμάρινων θραυσμάτων διάσπαρτες σε όλη την περιοχή και έναν αξιοσημείωτο αριθμό ημιτελών μαρμάρινων γλυπτών , ήδη υποδείκνυαν την ύπαρξη ενός εργαστηρίου γλυπτικής που δραστηριοποιούνταν κατά την ελληνιστική περίοδο.
Η επανέναρξη των ανασκαφών το 2008 και η επακόλουθη συστηματοποίησή τους που ξεκίνησε το 2013, κατέστησαν δυνατή την αναγνώριση νέων αρχιτεκτονικών καταλοίπων, ορισμένα από τα οποία ήταν χτισμένα πάνω σε ακόμη παλαιότερες κατασκευές, παρέχοντας απτές αποδείξεις συνεχιζόμενης κατοίκησης του χώρου.
Αυτές οι πρωιμότερες φάσεις, που χρονολογούνται μεταξύ των τελών του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ., παρουσιάζουν σαφή οικιστικό χαρακτήρα, όπως υποδεικνύεται από την ανακάλυψη θραυσμάτων κεραμικής κυρίως οικιακής χρήσης, όπως αγγεία για κατανάλωση τροφίμων και ποτών, και σε μικρότερο βαθμό, αποθηκευτικά δοχεία, όλα συνδεδεμένα με την καθημερινή ζωή της Κλασικής περιόδου.
Ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα της φετινής ανασκαφικής περιόδου είναι η επιβεβαίωση μιας ριζικής αναδιαμόρφωσης του χώρου γύρω στα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ. ή στις αρχές του 2ου αιώνα π.Χ.
Οι κατασκευές που αποκαλύφθηκαν σε αυτή τη φάση διατηρούν οικιστικό χαρακτήρα, όπως αποδεικνύεται από την αναγνώριση ενός δωματίου με βοτσαλωτό δάπεδο και λείψανα τοιχογραφίας που μιμούνται μαρμάρινες πλάκες, πιθανώς ενός ανδρώνα, ενός δωματίου που προοριζόταν για ανδρικές συγκεντρώσεις, ένας συμβολικά σημαντικός χώρος στα ελληνικά σπίτια.
Ωστόσο, το εκτεταμένο στρώμα μαρμάρινης λατύπης που έχει εναποτεθεί στον αίθριο χώρο, υπερκαλύπτοντας τις πρωϊμότερες φάσεις, καθώς και ο μεγάλος αριθμός ημίεργων γλυπτών, τεκμηριώνουν την επιπρόσθετη χρήση του χώρου ως εργαστηρίου γλυπτικής. Οι απορρίψεις και ο εντοπισμός εντός αυτών ευρημάτων όπως πήλινες μήτρες και σφραγίδες, χρωστικές ουσίες, πορφύρες και σκωρίες μετάλλου επιβεβαιώνουν εργαστηριακές δραστηριότητες στην ευρύτερη περιοχή και σε μεταγενέστερη περίοδο.
Η παρουσία ανάμεσα σε αυτά τα υπολείμματα πήλινων καλουπιών, σφραγίδων, χρωστικών ουσιών, θραυσμάτων πορφυρής βαφής και μεταλλικών σκωριών ενισχύει την ερμηνεία ότι η περιοχή αυτή δεν χρησίμευε μόνο για γλυπτική, αλλά φιλοξένησε και άλλες εξειδικευμένες χειροτεχνικές δραστηριότητες.
Η φετινή αρχαιολογική εργασία έφερε στο φως νέες αίθουσες του κτιριακού συγκροτήματος, των οποίων οι τοίχοι διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση, φτάνοντας σε αξιοσημείωτο ύψος. Τα κινητά ευρήματα είναι εξίσου πολύτιμα: ξεχωρίζουν αρκετά ημιτελή γλυπτά, ιδιαίτερα παραστάσεις της Αφροδίτης, καθώς και γυναικείες κεφαλές από πηλό, κεραμικά καλούπια, σφραγίδες και ένας σημαντικός αριθμός κεραμικών θραυσμάτων διαφόρων τύπων.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
Με πληροφορίες από Υπουργείο Πολιτισμού / photo: eurokinissi
